Parafia Najświętszego Zbawiciela w Szczecinie

Kościół Najświętszego Zbawiciela (do 1945 niem. Heilandskirche) – kościół zbudowany jako ewangelicki w roku 1936. Znajduje się w Szczecinie, na Niebuszewie-Bolinku przy ul. Słowackiego 1a.

Willa Nellego – zabytkowa willa znajdująca się przy ul. Słowackiego 3 w Szczecinie. Wzniesiona w 1880 roku w stylu eklektycznym z przewagą elementów neorenesansowych. Jej pierwszym właścicielem był mistrz budowlany Emil Otto. Bogato zdobiony budynek od frontowej strony posiada ryzalit zwieńczony tympanonem, z półkolumnami jońskimi w dolnej kondygnacji i neoromańskim triforium z półkolumnami korynckimi na piętrze. W płycinach okiennych znajdują się wici akantowe, wewnątrz zaś dwa plafony ozdobione scenami bachanaliów. Przed wejściem nasadzono szpaler lip, od strony zachodniej rośnie zaś rozłożysty klon. W 1905 roku willę nabył właściciel pobliskiego browaru Willy Nelle, dokonując jej rozbudowy. Dobudowano wówczas stajnię i powozownię, na tyłach utworzono ogród ciągnący się aż do obecnej ulicy Barnima III, samą zaś willę ozdobiono w większości niezachowanymi do czasów obecnych dekoracjami. W okresie międzywojennym willa należała do mistrza dekarskiego Paula Gläsera. W latach 30. założono instalację gazową i centralne ogrzewanie. W latach 1945–1947 w budynku działała szkoła MO, później pełnił on funkcje mieszkalne. W 1959 roku ulokowano w nim przychodnię pediatryczną. Po 1996 roku budynek przeszedł w ręce prywatne, kilkakrotnie zmieniając właścicieli. Niezagospodarowany, popadł w ruinę. 21 października 2017 roku w opuszczonym i zdewastowanym budynku zawalił się dach. W marcu 2018 roku rozpoczęto prace remontowe, mające przywrócić willi dawny blask. Odbiór prac remontowo-konserwatorskich miał miejsce w kwietniu 2020 roku.

Synagoga w Szczecinie – gminny dom modlitwy znajdujący się w Szczecinie, przy ulicy Juliana Ursyna Niemcewicza 2/1. Synagoga została założona po 1945 roku w budynku Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Szczecinie. Nabożeństwa odbywają się regularnie we wszystkie szabaty oraz święta.

Niebuszewo-Bolinko – osiedle administracyjne Szczecina, będące jednostką pomocniczą miasta, położone w Śródmieściu. Według danych z 2022 r. na osiedlu mieszkało 19 016 osób. Osiedle składa się z części miasta Bolinko (niem. Grünhof) oraz południowej części Niebuszewa. Na terenie Bolinka znajduje się spółdzielcze osiedle Piastowskie. W latach 1955–1976 część obszaru dzisiejszego Niebuszewa-Bolinka zajmowało osiedle Niebuszewo I.

Akademia Rolnicza w Szczecinie – akademicka państwowa szkoła wyższa działająca w latach 1954–2008

109 Szpital Wojskowy z Przychodnią Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Szczecinie (109 SzWzP SP ZOZ) – szpital sformowany 9 grudnia 1944 jako 12 Polowy Ruchomy Szpital Chirurgiczny w składzie 2 Armii Wojska Polskiego, przemieszczał się z frontem od Czemiernik po Ruszów k. Zgorzelca; po wojnie stacjonował w Starogrodzie (Stargard); od 14 sierpnia 1945 w Szczecinie przy ul. Piotra Skargi 9–11, od 1 stycznia 1999 funkcjonuje jako 109 Szpital Wojskowy z Przychodnią (SP ZOZ); nadzorowany przez Ministra Obrony Narodowej.

Zajezdnia Niemierzyn (1917–1945 niem. Depot Nemitz) – niefunkcjonująca obecnie zajezdnia tramwajowa w Szczecinie, przekształcona w Muzeum Techniki i Komunikacji. Zajezdnia Niemierzyn została otwarta prawdopodobnie w 1913 roku. Po wojnie została uruchomiona jako pierwsza – w 1945 roku. Jest zajezdnią typu czołowego, wewnątrz znajduje się 16 torów zakończonych ślepo. Przez wiele lat istniały projekty remontu, żadnego z nich nie zrealizowano. W 2004 roku zajezdnia została oficjalnie zamknięta, ostatnim tramwajem wyjeżdżającym z zajezdni na trasę był wagon GT6 #508 w dniu 1 października 2004 r., udekorowany odświętnie. Po 97 latach eksploatacji zajezdnia Niemierzyn przeszła do historii. Jednak w 2009 roku wykonano jej gruntowny remont w celu przeznaczenia na szczecińskie Muzeum Techniki i Komunikacji. W 2010 roku zakończono modernizację i otwarto budynek. Obecnie wewnątrz stacjonują zabytkowe tramwaje, autobusy, samochody i motocykle.

Muzeum Techniki i Komunikacji – Zajezdnia Sztuki w Szczecinie – muzeum w Szczecinie. Jedno z największych w Polsce muzeów o profilu technicznym.

Modernistyczne osiedle na Niebuszewie-Bolinku – osiedle mieszkaniowe o powierzchni ok. 10 ha, wybudowane w latach 1926–1936 na obszarze dzisiejszego osiedla administracyjnego Niebuszewo-Bolinko w Szczecinie.

Willa Krugera – zabytkowa willa znajdująca się przy ulicy Moniuszki 20 w Szczecinie. Budynek został wzniesiony dla fabrykanta Emila Krugera. Prace budowlane rozpoczęto w marcu 1928 roku i sfinalizowano pod koniec roku. Willa, zaprojektowana przez architekta Schula, utrzymana jest w formie modernistycznej z elementami art déco. W symetrycznej frontowej fasadzie znajdują się regularnie rozmieszczone okna o zróżnicowanych rozmiarach flankowane pilastrami oraz umieszczony centralnie portyk. W 1939 roku właścicielem budynku został Gebhard Holtz. Willa przetrwała nienaruszona II wojnę światową, po jej zakończeniu przez szereg lat stała jednak nieużytkowana. Dopiero w latach 60. przekazano ją na potrzeby służby zdrowia. Najpierw do 1997 roku mieściła się w niej Wojewódzka Przychodnia Alergologiczna, później natomiast biura Zachodniopomorskiej Regionalnej Kasy Chorych. W 2001 roku willę nabyła firma Duo S.A., zaś w 2005 roku jej właścicielem została firma RCI Sp. z o.o.

Willa Ippena – zabytkowa willa znajdująca się przy ulicy Piotra Skargi 14 w Szczecinie. Budynek został wzniesiony dla armatora Hermanna Otto Ippena, projektantem był Gustav Gauss. Prace budowlane rozpoczęły się w drugiej połowie 1927 roku. Początkowo miała to być neobarokowa willa z ozdobnym szczytem fasady, jednak podczas budowy dokonano modyfikacji projektu, znacznie go upraszczając. Budowę ukończono w październiku 1928 roku, odbiór miał natomiast miejsce w styczniu następnego roku. Utrzymana w modernistycznej formie z elementami neobaroku willa otoczona jest wysokim murem oporowym. W latach 30. XX wieku właścicielem willi stało się miasto. W 1935 roku przekazano ją na mieszkanie służbowe generałowi Johannesowi Blaskowitzowi, wówczas dowódcy II Korpusu Armijnego w Szczecinie. Pozostał on jej formalnym właścicielem do końca II wojny światowej, pomimo iż później przebywał już poza miastem. W 1945 roku obiekt zajęła armia radziecka. Następnie mieścił się tu konsulat ZSRR (1948–1960 i 1971–1991), a następnie Federacji Rosyjskiej (1991–1998). W 1998 roku w willi znalazł swoją siedzibę Północno-Zachodni Oddział Regionalny Powszechnego Banku Kredytowego. W 1999 roku budynek przeszedł generalny remont. W 2009 roku w willi ulokowano Oddziałowe Biuro Edukacji Publicznej szczecińskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej oraz Oddziałową Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.

Pomnik Chłopca Węgierskiego w Szczecinie – pomnik znajdujący się w Parku Kasprowicza w Szczecinie, odsłonięty 9 grudnia 2016 roku. Autorem rzeźby jest Richárd Juha. Ufundowała ją Rada Csepelu, dzielnicy Budapesztu w 60. rocznicę powstania węgierskiego z 1956 roku na znak solidarności i wdzięczności narodu węgierskiego za pomoc udzieloną mieszkańcom Budapesztu przez mieszkańców Szczecina. Pomnik powstał z inicjatywy Szilárda Németha, posła Zgromadzenia Narodowego Węgier; w Csepel znajduje się drugi, taki sam.