Metropolia westminsterska

Katedra Westminsterska (ang. Cathedral Church of Westminster), pełna nazwa katedra metropolitalna Najdroższej Krwi Pana Jezusa Chrystusa, (ang. Metropolitan Cathedral of the Precious Blood of Our Lord Jesus Christ), najczęściej Westminster Cathedral) – rzymskokatolicka bazylika wzniesiona na przełomie XIX i XX wieku w Londynie w stylu neobizantyńskim, główna świątynia katolicka Anglii i Walii, katedra arcybiskupów Westminsteru. Mylona bywa z Opactwem Westminsterskim, miejscem m.in. koronacji królów, odległym o kilkaset metrów w tej samej dzielnicy Londynu, będącym kościołem anglikańskim.

City of Westminster – gmina Wielkiego Londynu położona w środkowej części miasta, nad Tamizą, w sąsiedztwie City of London. Wraz z 11 innymi gminami wchodzi w skład tzw. Londynu Wewnętrznego. Władzę stanowi Rada Gminy Westminster (ang. Westminster City Council). W City of Westminster znajduje się, oprócz Buckingham Palace – oficjalnej siedziby króla, także większość centralnych instytucji rządowo-politycznych, ambasady, liczne teatry, kina, muzea, sklepy i główne siedziby wielu firm o zasięgu globalnym.

Little Ben – wiktoriański zegar uliczny znajdujący się w centralnym Londynie (Anglia), w dzielnicy Victoria (City of Westminster), przy skrzyżowaniu Victoria Street i Vauxhall Bridge Road, w pobliżu dworca kolejowego London Victoria.

Victoria – obszar w centralnym Londynie, na terenie gminy City of Westminster, wokół dworca kolejowego Victoria, od którego bierze on swoją nazwę. Znajduje się pomiędzy dzielnicami Belgravia na zachodzie, Pimlico na południu oraz Westminster na wschodzie. Jego granice nie są ściśle zdefiniowane. Poza bezpośrednim sąsiedztwem dworca zwykle zaliczane są do niego tereny wzdłuż Buckingham Palace Road i zachodniej części Victoria Street, a na północy tereny sięgające do Palace Street. Obszar ma mieszany charakter biurowo-handlowo-mieszkalny. Znajduje się tu ważny węzeł transportowy. W pobliżu dworca kolejowego (drugiego pod względem liczby podróżnych w kraju) znajdują się: stacja metra Victoria oraz dworce autobusowy (Victoria Bus Station) i autokarowy (Victoria Coach Station).

Victoria Station (London Victoria) – dworzec kolejowy w centralnym Londynie, w dzielnicy Victoria, na terenie gminy City of Westminster. Stacja została otwarta w 1862 roku, obecnie znajduje się tam 19 peronów. Jest to jedna z największych pod względem liczby obsługiwanych podróżnych stacji w Wielkiej Brytanii (w 2022 roku druga – po dworcu Waterloo). W 2022 roku obsłużyła około 36,78 mln pasażerów. Obecnie na stacji kończą i zaczynają swój bieg pociągi dwóch przewoźników. Składami firmy Southeastern można stąd dotrzeć m.in. do Chatham. Z kolei firma Southern jest operatorem połączeń m.in. do Brighton i na lotnisko Gatwick. Okazjonalnie z dworca odjeżdżają też luksusowe pociągi turystyczne firmy Venice Simplon. Pasażerowie dojeżdżają nimi do Folkestone, a następnie (po przejeździe Eurotunelem) kontynuują podróż do Wenecji. W pobliżu dworca kolejowego Victoria Station znajduje się dworzec autokarowy Victoria Coach Station. Z dworca tego odjeżdżają autobusy takich przewoźników jak National Express, Megabus, Veolia, Oxford Tube i innych.

Victoria – podziemna stacja metra w Londynie, położona w bezpośrednim sąsiedztwie dworca kolejowego Victoria oraz dworca autobusowego Victoria Coach Station, na terenie dzielnicy Victoria, w gminie City of Westminster. W roku 2008 obsłużyła ok. 78,4 mln pasażerów (przy czym liczono tu tylko wejścia i wyjścia ze stacji, liczba ta nie uwzględnia osób przesiadających się między liniami), co dało jej pozycję najbardziej uczęszczanej spośród wszystkich stacji metra w Londynie. W sensie konstrukcyjnym składa się z dwóch odrębnych stacji, połączonych przejściem podziemnym. Starsza z nich została wybudowana metodą odkrywkową i oddana do użytku w 1868 roku, a obecnie zatrzymują się na niej pociągi Circle Line oraz District Line. Nowsza część została stworzona poprzez drążenie tuneli pod ziemią, w czasie budowy Victoria Line, a pierwsi podróżni skorzystali z niej w 1968 roku.

Pałac Buckingham (ang. Buckingham Palace) – oficjalna londyńska rezydencja brytyjskich monarchów, zlokalizowana w City of Westminster. Największy na świecie pałac królewski, który od 1837 roku pełni funkcję oficjalnej siedziby monarszej. Jedna z pereł architektury późnego baroku. Pałac został zbudowany w 1703 roku jako rezydencja miejska dla księcia Buckingham, Johna Sheffielda. W roku 1761 król Wielkiej Brytanii Jerzy III wszedł w posiadanie pałacu, który został przekształcony w jego rezydencję prywatną. W ciągu kolejnych 75 lat pałac wielokrotnie rozbudowywano. W pałacu jest sześćset komnat, w tym dziewiętnaście reprezentacyjnych, ponad siedemdziesiąt łazienek i prawie dwieście sypialni. Przed siedzibą obecnego króla znajduje się pomnik królowej Wiktorii (Victoria Memorial), która przeznaczyła pałac na prywatną stałą rezydencję królewską. Rzeźbę z białego marmuru stworzył Thomas Brock w 1931 roku. Pałac Buckingham jest także miejscem uroczystości państwowych oraz oficjalnych spotkań głów państw. Dla Brytyjczyków pałac stanowi symbol Wielkiej Brytanii. Przed pałacem składano kwiaty po śmierci księżnej Diany w 1997 r. oraz po śmierci Elżbiety II w 2022 r. Istotnym elementem wystroju pałacu jest sztandar królewski. Kiedy monarcha rezyduje w Buckingham sztandar wisi na pełnej wysokości, gdy wyjeżdża, jest zdejmowany. Po śmierci Diany Elżbieta II wprowadziła nowy zwyczaj. Kiedy opuściła pałac, by udać się na pogrzeb Diany, sztandar królewski zdjęto (zgodnie z protokołem), a na jego miejsce (to nowość) podniesiono flagę brytyjską, Union Jack, i opuszczono ją do połowy masztu. Od tej pory po zgonie członka rodziny królewskiej na pałacu podnosi się Union Jack i opuszcza do połowy masztu. Od kwietnia do lipca codziennie o 11.30 odbywa się przed pałacem uroczysta zmiana warty (w pozostałych miesiącach co drugi dzień). Po pożarze w zamku królewskim w Windsorze w 1992 część pałacu Buckingham udostępniana jest do zwiedzania w sierpniu i wrześniu. Podczas wakacyjnej nieobecności władcy w stolicy można odpłatnie zobaczyć niektóre reprezentacyjne apartamenty. Bilet wstępu kosztuje ok. 20 funtów.

Crown Prosecution Service (Koronna Służba Prokuratorska, CPS) - instytucja państwowa działająca w Anglii i Walii, pełniąca rolę oskarżyciela publicznego w sprawach karnych. Jest odpowiednikiem polskiej prokuratury, choć działa na nieco innych zasadach i ma odmienny zakres obowiązków. CPS wypełnia wyłącznie zadania o charakterze prawnym, np. przygotowywanie aktów oskarżenia. Nie prowadzi natomiast działań śledczych - jest to wyłączna domena policji, choć prokuratorzy CPS mają obowiązek wspierać policjantów w zakresie takich czynności jak określanie kwalifikacji prawnej czynu czy przygotowywanie na podstawie wyników śledztwa gotowego materiału dowodowego do wykorzystania przed sądem. Ponadto prokuratorzy CPS występują bezpośrednio tylko przed sądami magistrackimi. W sądach wyższego szczebla (tzw. koronnych) czynią to za nich wynajmowani przez CPS niezależni prawnicy z tytułem barrister, którym prokuratorzy udzielają na bieżąco instrukcji. Na czele CPS stoi Dyrektor Oskarżeń Publicznych, podlegający bezpośrednio mianowanemu przez premiera (ale nie wchodzącemu w skład Gabinetu) Prokuratorowi Generalnemu Anglii i Walii.

Victoria Memorial – rzeźba w centralnym Londynie, umieszczona przed Buckingham Palace, poświęcona królowej Wiktorii. Inicjatorami powstania rzeźby byli: Wilhelm II Hohenzollern i jego kuzyn Jerzy V, będący dwoma najstarszymi wnukami królowej. Rzeźba wykonana przez Thomasa Brocka została ukończona w 1911 roku (10 lat po śmierci królowej), trzy lata później dodano brązowe posągi. Podstawę pomnika, zbudowaną z 2300 ton białego marmuru, zaprojektował angielski architekt sir Aston Webb. Rzeźba jest zabytkiem klasy I. Posąg królowej zwrócony jest w stronę alei The Mall, u jego podstawy znajdują się posągi wykonane z brązu: „Anioł Sprawiedliwości” (Angel of Justice) zwróconu w kierunku Green Parku, „Anioł Prawdy” (Angel of Truth) zwrócony na południowy wschód i „Macierzyństwo” (Motherhood) zwrócony w stronę Buckingham Palace. Na szczycie znajdują się również dwie figury, określane jako „Pokój” (Peace) i „Zwycięstwo” (Victory). Rzeźba nawiązuje do motywów żeglarskich, podobnie jak cała The Mall. Podobna rzeźba Albert Memorial, przedstawiająca księcia Alberta – męża królowej Wiktorii, znajduje się przed Royal Albert Hall.

St. James’s Park - stacja metra londyńskiego, położona na terenie City of Westminster i stanowiąca część District Line oraz Circle Line. Została otwarta w 1868 roku. W latach 1927-29 stacja została gruntownie przebudowana, a równocześnie stała się częścią większego gmachu znanego jako 55 Broadway, zaprojektowanego przez Charlesa Holdena, architekta wielu stacji metra. Budynek ten do dzisiaj stanowi siedzibę dyrekcji metra. W styczniu 2011 cały kompleks został wpisany do rejestru zabytków. Według danych za rok 2010, średnio każdego dnia ze stacji korzysta 23 261 pasażerów wsiadających i 24 391 wysiadających. W skali całego roku oznacza to ok. 13,3 mln podróżnych przewijających się przez stację.

Westminster – dzielnica środkowego Londynu, położona na terenie gminy City of Westminster, w przeszłości samodzielne miasto. Przybliżone granice dzielnicy stanowią ulice Vauxhall Bridge Road na południowym zachodzie, Birdcage Walk, Horse Guards Road i Northumberland Avenue na północy oraz rzeka Tamiza na wschodzie. Na terenie dzielnicy znajduje się m.in. Pałac Westminsterski, będący siedzibą brytyjskiego parlamentu i Opactwo Westminsterskie, a także siedziby brytyjskiego premiera (10 Downing Street), biura spraw zagranicznych (Foreign and Commonwealth Office), ministerstwa skarbu (HM Treasury), admiralicji, londyńskiej policji (Scotland Yard) oraz kontrwywiadu (MI5). Nieopodal znajduje się także Pałac Buckingham. Najstarsze ślady osadnictwa na terenie Westminsteru pochodzą z czasów rzymskich. Od 785 roku obszar ten należał do mnichów (nazwa dzielnicy oznacza w języku angielskim „zachodni klasztor”). W XI wieku Edward Wyznawca wzniósł tutaj pałac królewski oraz Opactwo Westminsterskie, które stało miejscem koronacji i pochówku większości angielskich a następnie brytyjskich monarchów. W Domesday Book (1086) Westminster jest wspomniany jako Aecclesia Sancti Petri Westmonasterii. W 1540 roku Westminster otrzymał status city. W 1547 roku pałac stał się siedzibą parlamentu. W 1834 roku niemal doszczętnie spłonął, jego odbudowa trwała do 1860 roku. W 1889 roku Westminster znalazł się w granicach nowo utworzonego hrabstwa County of London, wcześniej znajdując się na terenie hrabstwa Middlesex. Od 1965 roku jest częścią gminy City of Westminster, wchodzącej w skład Wielkiego Londynu. Na terenie dzielnicy oraz w jej sąsiedztwie znajduje się sześć stacji metra – Charing Cross, Embankment, Pimlico, St. James’s Park, Victoria oraz Westminster. Na południowy zachód od Westminsteru znajduje się dzielnica Pimlico, na zachód Victoria a na północ St. James’s Park oraz St. James’s.

Królestwo Wielkiej Brytanii (ang. Kingdom of Great Britain) – państwo położone w Europie Zachodniej. Istniało w latach 1707–1800. Powstało na mocy aktu unii w wyniku połączenia Królestwa Anglii i Królestwa Szkocji w jedno państwo, obejmujące całość wyspy Wielkiej Brytanii. Połączenie Anglii i Szkocji było dopełnieniem istniejącej już od 1603 roku unii personalnej, gdy Jakub VI Szkocki został koronowany jako Jakub I Stuart na króla Anglii. Następcą Królestwa Wielkiej Brytanii zostało Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii, utworzone mocą kolejnego aktu unii w 1801 roku po stłumieniu rewolty w Irlandii w 1798.