Tunel kolejowy w Bielsku-Białej

Synagoga w Bielsku-Białej – gminny dom modlitwy znajdujący się w Bielsku-Białej, przy ulicy 3 Maja 7. Synagoga została założona w latach 90. XX wieku w budynku Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Bielsku-Białej. Została przeniesiona z dawnego lokalu mieszczącego się przy ulicy Adama Mickiewicza 26. Nabożeństwa odbywają się regularnie we wszystkie szabaty oraz święta. We wnętrzu synagogi, na ścianie wschodniej, pomiędzy dwoma oknami znajduje się drewniany Aron ha-kodesz, który wieńczą dwa lichtarze oraz tablice Dekalogu. Drzwi szafy zasłania granatowy parochet z lambrekinem ufundowany przez Ashera i Shifrę Scharfów ze Stanów Zjednoczonych. Na środku sali stoi bima przykryta granatową kotarą, również ufundowaną przez rodzinę Scharfów. Na ścianie północnej znajduje się niewielkie podium, na którym zapalane są świece w rocznicę śmierci danej osoby. Na ścianie tej wyeksponowano również inny parochet. W synagodze przechowywany jest obecnie oryginalny parochet pochodzący z nieistniejącej obecnie synagogi Maharszala w Lublinie.

Hotel President (Prezydent, Kaiserhof) – zabytkowy gmach hotelowy usytuowany Bielsku-Białej, na historycznym Dolnym Przedmieściu, przy ulicy 3 Maja 12. Powstał w latach 1892–1893 i jest utrzymany w stylu neorenesansowym, od 2019 pozostaje częściowo nieużytkowany.

Gmina Wyznaniowa Żydowska w Bielsku-Białej (he. הקהילה היהודית בילסקו ביאלה, niem. Israelitische Kultusgemeinde in Bielitz-Biala, ang. The Jewish Community in Bielsko-Biała, czes. Židovská obec v Bílsku-Bělé) – gmina żydowska z siedzibą w Bielsku-Białej, będąca członkiem Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP. Obecnie swoim zasięgiem obejmuje teren byłego województwa bielskiego.

Pomnik Syrenki w Bielsku-Białej – pomnik–fontanna w centrum Bielska-Białej, na placu przylegającym do ulicy 3 Maja, od którego odchodzi Przechód Schodowy, w sąsiedztwie Domu Technika i hotelu President. Przedstawia warszawską Syrenkę, w kształcie bardzo zbliżonym do pomnika Syreny w Warszawie. Pomnik dłuta Ryszarda Sroczyńskiego powstał w 1954 roku. Został ufundowany przez Społeczny Fundusz Odbudowy Stolicy w podzięce za wkład mieszkańców Bielska-Białej w finansowanie odbudowy Warszawy. W czasie remontu Przechodu Schodowego w latach 2007–2008 pomnik został odrestaurowany i przeniesiony o kilka metrów w celu lepszej ekspozycji.

Teatr Lalek Banialuka – teatr lalek założony w 1947 w Bielsku-Białej przez artystów plastyków Jerzego Zitzmana i Zenobiusza Zwolskiego. Jego siedzibą jest budynek przy ul. A. Mickiewicza 20 na Dolnym Przedmieściu, wzniesiony w 1934 jako żydowski dom kultury im. Chaima Nachmanna Bialika. W miejscu placu przed teatrem w latach 1881–1940 stała bielska synagoga. Ze swoimi przedstawieniami Teatr Banialuka odwiedził kilkadziesiąt krajów świata, wśród nich Japonię, Chile i Stany Zjednoczone. Od 1966 Banialuka jest organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Lalkarskiej. W 2007 w konkursie wzięło 13 krajów: Francja, Niemcy, Iran, Portugalia, Słowacja, Włochy, Czechy, Serbia, Hiszpania, Austria, Bułgaria, Rosja i Polska. Teatr Lalek Banialuka wystąpiła poza konkursem i zaprezentował 3 przedstawienia: Przemiana, Królowa Śniegu i Antygona. Uczestniczyła również w wielu innych festiwalach teatralnych, m.in. w Edynburgu, Awinione, Cividale del Friuli, Nowym Jorku i Charleville-Mezieres oraz przeglądach, na których była wielokrotnie nagradzana. Banialuka również organizuje warsztaty dla najmłodszej i nieco starszej publiczności, które są prowadzone przez doświadczonych aktorów. W latach 2005–2019 dyrektorem Banialuki była Lucyna Kozień, redaktorka naczelna czasopisma „Teatr Lalek” i Członek Zarządu Polskiego Ośrodka Lalkarskiego POLUNIMA. Od 2019 funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego sprawuje Jacek Popławski.

Galeria Bielska BWA – galeria sztuki współczesnej będąca samorządową instytucją kultury miasta Bielska-Białej. Prowadzi działalność wystawienniczą, wydawniczą, dokumentacyjną i edukacyjną. Jest organizatorem Biennale Malarstwa Bielska Jesień oraz Bielskiego Festiwalu Sztuk Wizualnych.

Ulica Norberta Barlickiego – ulica w centrum Bielska-Białej na historycznym Dolnym Przedmieściu (w administracyjnej dzielnicy Śródmieście Bielsko). Ma długość 300 m i biegnie południkowo od placu Franciszka Smolki do ulicy Wałowej, krzyżując się jedynie z ulicą 11 Listopada, głównym deptakiem miasta, i jej przedłużeniem – Przechodem Schodowym. Jest w całości drogą jednokierunkową (ruch odbywa się wyłącznie z północy na południe, od ul. Wałowej do pl. Smolki) i na większym odcinku jezdnia zajmuje tylko połowę jej szerokości. Pierwotnie jako Droga Pszczyńska była główną drogą wyjazdową w kierunku północnym, w swoim początkowym odcinku posiadającą zabudowę przemysłową. W 1855 awansowała do roli jedynej drogi dojazdowej do dworca kolejowego. Szybko zapełniła się okazałymi kamienicami w stylu historyzmu i secesji, spośród których wiele mieściło hotele, choć już w 1890 straciła swoje znaczenie komunikacyjne, gdyż zbudowano nowy dworzec, do którego prowadziła dzisiejsza ulica 3 Maja. Mimo to aż do 1939 nosiła nazwę Kolejowa i jeszcze w okresie międzywojennym znajdowało się tu wiele hoteli. Jednocześnie była jedną z dwóch głównych ulic bielskiej dzielnicy żydowskiej. Współcześnie przeważa funkcja handlowo-usługowa.

Synagoga w Bielsku-Białej – gminny dom modlitwy znajdujący się w Bielsku-Białej przy ulicy Adama Mickiewicza 26. Synagoga została założona zaraz po zakończeniu II wojny światowej w ówczesnym budynku Kongregacji Wyznania Mojżeszowego, a następnie Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Bielsku-Białej. W latach 90. XX wieku została przeniesiona do nowego lokalu mieszczącego się w odzyskanej, przedwojennej siedzibie bielskiej gminy żydowskiej przy ulicy 3 Maja 7.

Synagoga w Bielsku-Białej – synagoga, która znajdowała się w Bielsku (od 1951 roku Bielsko-Biała), na Dolnym Przedmieściu, między dzisiejszymi ulicami Adama Mickiewicza i 3 Maja. Zniszczona podczas II wojny światowej.

Parafia Świętej Anny w Bielsku-Białej – parafia Kościoła Polskokatolickiego w RP, położona w dekanacie krakowskim diecezji krakowsko-częstochowskiej. Wierni mieszkają w Bielsku-Białej, Jaworzu, Wilkowicach oraz Łodygowicach. Msze św. sprawowane są w środę o godz. 18:00 i w niedzielę o godz. 9.30. Parafia polskokatolicka pw. Św. Anny w Bielsku-Białej została założona na początku lat 60. XX wieku. W maju 1961 do naczelnych władz Kościoła Polskokatolickiego wpłynęło pismo z prośbą o utworzenie parafii tego Kościoła w Bielsku-Białej. Parafię erygował bp Maksymilian Rode, a w listopadzie 1962 dokonał poświęcenia przyznanej parafii, kaplicy zamkowej. Równocześnie w mieście pojawiły się ostrzegające przed polskokatolicyzmem ulotki. W 1965 wspólnota liczyła 510 wiernych i 350 sympatyków, obecnie jest ona niewielka, ale bardzo aktywna w środowisku miejskim. W latach 80. polskokatolicy musieli opuścić kaplicę zamkową i przystąpili do budowy własnego kościoła, jednak ze względu na brak środków finansowych, udało się tylko postawić budynek plebanii, w którym urządzono kaplicę. W 1998 w kaplicy rekolekcje wygłosił ksiądz rzymskokatolicki, co było znakiem ocieplenia stosunków z miejscowym Kościołem rzymskokatolickim. W 2006 parafia liczyła około 250 wiernych. Pierwszym proboszczem parafii był ks. Benedykt Sęk, jego następcą został ks. Zygmunt Pinkowski. W latach 1971–2010 pracował tutaj ks. inf. Henryk Buszka, jego pogrzeb odbył się 27 września 2010. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył Bp prof. dr hab. Wiktor Wysoczański – Zwierzchnik Kościoła Polskokatolickiego w RP. Od października 2010 proboszczem w Bielsku-Białej jest ks. dr Jerzy Bajorek.

Plac Bolesława Chrobrego – plac w śródmieściu Bielska-Białej (w administracyjnej dzielnicy Śródmieście Bielsko, na historycznym Dolnym Przedmieściu), centralny punkt miasta i jego najważniejsza przestrzeń publiczna. Powstał w połowie XIX wieku i z czasem, na skutek położenia na skrzyżowaniu głównych ciągów komunikacyjnych, stał się centralnym placem miasta, konkurując z rynkiem staromiejskim. Obecna płyta placu Chrobrego z fontanną jako centralnym punktem i szerokimi schodami powstała w 2003. Wschodnią część stanowi jezdnia ul. 3 Maja, a południową – ul. Wzgórze. Dominantą placu jest przebudowany do obecnej postaci w XIX wieku zamek książąt Sułkowskich. Pozostałe budowle to kamienice (barokowe, neostylowe i modernistyczne) oraz modernistyczny gmach banku. Potocznie zwany jest często Pigalem.

Willa Theodora Sixta – budynek położony w Bielsku-Białej na Dolnym Przedmieściu przy ulicy Adama Mickiewicza 24. Wzniesiony został w 1883 roku w stylu neorenesansowym według projektu Carla Korna jako willa przedsiębiorcy Theodora Sixta (1834–1897). Od roku 2020 jest użytkowany przez Galerię Bielską BWA oraz Miejski Ośrodek Opieki Społecznej.