Ulica Kaznodziejska we Wrocławiu

Ulica Biskupia we Wrocławiu – jedna z ulic Starego Miasta we Wrocławiu. Ulica Biskupia należy do najstarszych wrocławskich wytyczonych w czasie XIII-wiecznej lokacji miasta. Znajduje się w jego wschodniej części, biegnie południkowo od ulicy Oławskiej, kończąc swój bieg na skrzyżowaniu z ulicą Wita Stwosza. W połowie długości od zachodu krzyżuje się jeszcze z ulicą Kaznodziejską. Ulica przez długi czas pozostawała bezimienna. Pierwsza wzmianka o bischofgasse pochodzi dopiero z roku 1489. Odnośnie do pochodzenia tej nazwy powstało kilka tez. Jedna mówiła, że ulica wzięła nazwę od kobiecego konwentu mieszczańskiego Bischofs Convent. Druga teza opierała się na pochodzeniu nazwy ulicy od mieszczącego się tu zajazdu „Złoty Biskup”. Jeszcze inni autorzy przewodników wrocławskich w XIX w. twierdzili, że przy tej ulicy znajdował się dom zajezdny należący do biskupów lubuskich. Przy ulicy Biskupiej znajdowało się kilka zajazdów, które w XIX stuleciu przekształciły się w hotele. Najbardziej znany był Hôtel de Silesie pod nr 4/5 oraz Hôtel de Pologne pod nr 13, przemianowany w roku 1840 na hotel König von Ungarn. W miejscu tego drugiego w XVIII w. znajdowała się sala redutowa należąca do Frau Locatelli, w której 5 stycznia 1741 r. Fryderyk II urządził bal maskowy. W czasach III Rzeszy w budynku dawnego hotelu König von Ungarn mieścił się tzw. Brunatny Dom – siedziba NSDAP na cały Śląsk. W dniu 4 kwietnia 1933 pobito i zmasakrowano w nim trzech polskich studentów za to, że w pobliskim lokalu rozmawiali po polsku. Przez krótki czas od 14 kwietnia 1933 do 15 grudnia 1934 ulica Bischofstraße nosiła zmienioną nazwę Helmut-Brückner-Straße, która została nadana na cześć gauleitera okręgu śląskiego partii nazistowskiej. Jednak po tym, gdy popadł w niełaskę i stracił stanowisko gauleitera, ulica wróciła do dawnej nazwy.

Ulica Oławska – jedna z ulic średniowiecznego Wrocławia, początek traktu komunikacyjnego łączącego Rynek z Oławą. Zaczyna się w południowo-wschodnim narożniku Rynku (przy początku skierowanej na południe ulicy Świdnickiej), biegnie na wschód i kończy się po 600 metrach w miejscu, gdzie przecina Fosę Miejską i ulicę Podwale. Tu znajdowała się niegdyś tzw. Zewnętrzna Brama Oławska (Brama Wewnętrzna znajdowała się na wysokości kościoła św. Krzysztofa, przy NBP, kilkadziesiąt metrów na zachód od dzisiejszego placu Dominikańskiego, tj. miejsca, gdzie ulica Oławska krzyżuje się dziś z ulicą ks. Piotra Skargi i z trasą W-Z). Za fosą dalszym przedłużeniem ulicy Oławskiej w stronę Oławy jest ulica gen. Romulada Traugutta. Od 1798 roku pod adresem 36–37 mieścił się na niej pierwszy wrocławski teatr „Kalte Asche”. Zaraz obok pod numerem 42 mieścił się dom i warsztat wynalazcy Karla Heinricha Klingerta. Na przełomie XIX i XX wieku pod numerami 10 i 11 zbudowano hotel „Weisser Adler” (Biały Orzeł), później rozebrany. W jego miejscu zbudowano w latach 1930–1931 dom towarowy C&A Brenninkmeyer, obecnie przebudowany na biurowiec – Quantum Oławska. Do lat 70. XX wieku ulicą Oławską jeździły pojazdy, w tym także tramwaje. Po otwarciu trasy W-Z linie tramwajowe w rejonie Rynku (w tym przy ulicy Oławskiej) likwidowano od maja 1978. Obecnie odcinek pomiędzy Rynkiem a placem Dominikańskim jest deptakiem tylko dla pieszych, przecinany przez uliczki dostępne dla ruchu, pozostały odcinek jest dostępny dla samochodów i tramwajów. Ulica Oławska krzyżuje się z ulicą Szewską; na rogu stoi wybudowany w 1929 według projektu Ericha Mendelsohna ekspresjonistyczny budynek domu towarowego Rudolfa Petersdorffa, dziś Dom Handlowy Kameleon. Południową pierzeję od Rynku do ulicy Szewskiej tworzy tzw. Zespół zabudowy mieszkalno-usługowej.

Winiarnia Philippich (j.niem. Philippi Weinhaus) – kamienica przy ul. Wita Stwosza 16 we Wrocławiu, od początku XIX wieku siedziba winiarni, a od 1864 znana jako Winiarnia Philippich.

Kamienica przy ulicy ul. Biskupia 10 – zabytkowa kamienica narożna o rodowodzie średniowiecznym znajdująca się przy ulicy Biskupiej i Wita Stwosza we Wrocławiu.

Parafia katedralna Świętej Marii Magdaleny we Wrocławiu – parafia Kościoła Polskokatolickiego w RP, położona w dekanacie dolnośląskim diecezji wrocławskiej. Pełniącym obowiązki administratora parafii jest ks. mgr Piotr Mikołajczak. Msze Św. odprawiane są w niedzielę i święta o godz 9:30, 11:00, 17:00. W dni powszednie codziennie o godz 17:00. Spowiedź ogólna na wszystkich Mszach Św. w 1. niedzielę miesiąca.

Dom Handlowy Stefan Esders – dawny dom handlowy znajdujący się na rogu ulicy Łaciarskiej 4 i Oławskiej we Wrocławiu, obecnie budynek „Save The World Business Center”.

Ulica Świętej Marii Magdaleny – ulica położona we Wrocławiu na Starym Mieście. Łączy ulicę Szewską z ulicą Łaciarską. Ma 87 m długości. Północną pierzeję ulicy stanowi katedra kościoła polsko-katolickiego pod wezwaniem Świętej Marii Magdaleny.

Quantum Oławska – biurowiec położony we Wrocławiu w obrębie Starego Miasta przy ulicy Oławskiej 11 oraz przy ulicy Łaciarskiej 60 i 61. W budynku oprócz funkcji biurowej przewidziano także działalność handlową i usługową. Został zbudowany w 1931 r. jako dom handlowy marki C&A. Po II wojnie światowej mieściły się tu Wrocławskie Zakłady Graficzne. W lata 2011–2012 przeszedł przebudowę i gruntowny remont. Jest to budynek utrzymany w duchu modernizmu. Pozytywny odbiór obiektu wynika przede wszystkim z dobrego wpisania się w istniejący kontekst zabudowy oraz prostej i ciekawej elewacji ukształtowanej w oparciu o poziome pasy okien biegnących przez całą jej długość i dużych przeszkleniach parteru oraz charakterystycznemu wysunięciu i nadwieszeniu nad ulicą Oławską w narożu budynku. Obiekt został ujęty w gminnej ewidencji zabytków.

Kapliczka Dompniga (niem. Dompnig Säule) – gotycka, kamienna kapliczka słupowa, znajdująca się w katedrze polskokatolickiej we Wrocławiu. Uważana jest za najstarszy zabytek mieszczańskiej rzeźby pomnikowej we Wrocławiu. To dzieło nieznanego twórcy powstało prawdopodobnie w 1491 r. według tradycji jako upamiętnienie Heinza Dompniga, seniora rady miejskiej i starosty Księstwa wrocławskiego, ściętego w 1490 r. Kapliczka zalicza się do typu kamiennych kapliczek słupowych, które w późnym średniowieczu licznie wznoszono na Dolnym Śląsku jako upamiętnienie, podziękowanie lub pokutę. Kapliczka o wysokości ok. 2,20 m, wykuta z piaskowca, składa się z trzonu z wykutą na górze datą 1491, pod którą znajduje się gmerk mieszczański. Na trzonie osadzona jest głowica z dwuspadowym daszkiem. Głowicę zdobią cztery płaskorzeźby: z przodu Ukrzyżowanie, z tyłu Zmartwychwstanie, św. Barbara (z lewej) i św. Katarzyna (z prawej). Nie wiadomo, gdzie pierwotnie znajdowała się ta kapliczka. W XIX w. przeniesiono ją na narożnik plebanii kościoła św. Marii Magdaleny u zbiegu ulic św. Marii Magdaleny i Łaciarskiej. Znajdowała się tam do 1970 r., kiedy w związku z wyburzeniem plebanii przeniesiono ją do kościoła św. Marii Magdaleny (obecnie katedry polskokatolickiej). W drugiej połowie lat 1990 kapliczkę odrestaurowano.

Katedra św. Marii Magdaleny we Wrocławiu – gotycki kościół we Wrocławiu, między ulicami Szewską i Łaciarską w pobliżu Rynku, dawniej jedna z dwóch far miejskich (obok kościoła św. Elżbiety), obecnie katedra diecezji wrocławskiej Kościoła Polskokatolickiego w RP, należąca do parafii pod tym samym wezwaniem. Proboszczem katedry jest ks. Piotr Mikołajczak. Od 1523 pierwsza świątynia protestancka we Wrocławiu.

Diecezja wrocławska – jedna z trzech diecezji Kościoła Polskokatolickiego w RP, ze stolicą we Wrocławiu (tymczasowa siedziba administratora znajduje się w Szczecinie). Od 2004 diecezją administruje ks. Stanisław Bosy (do 2023 jako infułat – administrator, od 2023 biskup ordynariusz).

Hotel Lothus – hotel położony we Wrocławiu na ul. Wita Stwosza 22–23, przy rogu ul. Krawieckiej.