Eberswalder Straße (stacja metra)

Friedrich-Ludwig-Jahn-Sportpark – lekkoatletyczny i piłkarski stadion w Berlinie. Od 1952 nosi imię Friedricha Ludwiga Jahna (1778–1852), pruskiego gimnastyka.

Berlin Schönhauser Allee – stacja kolejowa na liniach S8, S9, S41 i S42 S-Bahn w Berlinie oraz stacja metra na linii U2 w dzielnicy Prenzlauer Berg, w okręgu administracyjnym Pankow. Stacja została otwarta w 1913.

Max-Schmeling-Halle – hala widowiskowo-sportowa w Berlinie mogąca pomieścić całkowicie ponad 11 900 widzów. Jest jedną z trzech największych berlińskich hal widowiskowo-sportowych.

Synagoga przy Rykestraße w Berlinie – synagoga znajdująca się w berlińskiej dzielnicy Prenzlauer Berg przy Rykestraße 53. Od ponownego poświęcenia w 1953 r. jest największym żydowskim domem modlitwy w Niemczech. Synagoga została zbudowana w latach 1903–1904 według projektu architekta Johanna Hoenigera w stylu neoromańskim. Prace trwały 10 miesięcy. W trakcie budowy zrezygnowano z umieszczenia wewnątrz organów z powodu sporów wśród członków gminy. Synagogę poświęcono 4 września 1904 roku. Budowla stała się centrum życia miejscowych Żydów. Działała w niej m.in. szkoła podstawowa. W czasie nocy kryształowej z 9 na 10 listopada 1938 roku wnętrze synagogi zostało zdemolowane. Nie została zburzona, gdyż stała w zwartej zabudowie. Ostatnie nabożeństwo odbyło się w kwietniu 1940 roku. Po zakończeniu II wojny światowej czasowo umieszczono w niej Żydów z Europy Wschodniej. 29 lipca 1945 roku odbył się pierwszy ślub. Budowla przeszła remont kapitalny i została poświęcona 30 sierpnia 1953 r. Wewnątrz znajdowały się miejsca dla 2000 osób. Po wybudowaniu Muru Berlińskiego synagoga jako jedyny żydowski dom modlitwy we wschodnim Berlinie stała się centrum życia miejscowych Żydów. Gmina żydowska w 1961 roku liczyła 3000 osób, natomiast około 1990 roku tylko 200 i nie miała swojego rabina ani kantora. Budowla była remontowana w 1957 roku oraz pomiędzy 1967 a 1978 rokiem. Remont kapitalny przeprowadzono w latach 2004–2007 według projektu architektów Ruth Golan und Kay Zareh. Liczba miejsc zmniejszyła się do 1200. Synagogę ponownie otwarto 31 sierpnia 2007 roku.

Senefelderplatz – stacja metra w Berlinie, w dzielnicy Prenzlauer Berg, w okręgu administracyjnym Pankow, na linii U2. Stacja została otwarta w 1913.

Berlin Nordbahnhof (niem. Berlin Dworzec Północny) – historyczny dworzec kolejowy w Berlinie, jeden z licznych dworców czołowych miasta, obsługujący do końca XIX wieku pociągi pasażerskie, a następnie do lat 60. XX wieku towarowe. Obecnie w miejscu dawnego dworca znajduje się Mauerpark (Park Muru). Po 1945 przez teren dawnego dworca przebiegała granica między radziecką i francuską strefą okupacyjną a od 1961 mur dzielący Berlin Wschodni i Berlin Zachodni.

Prenzlauer Berg, Berlin-Prenzlauer Berg – dzielnica (Ortsteil) Berlina w okręgu administracyjnym Pankow. Od 1 października 1920 w granicach miasta. Graniczy od zachodu i południowego zachodu z okręgiem administracyjnym Mitte, od południa z okręgiem Friedrichshain-Kreuzberg, od wschodu z dzielnicą Lichtenberg i od północy z dzielnicami Weißensee i Pankow. Większość zabudowy dzielnicy pochodzi z końca XIX i początku XX wieku. Najstarszy budynek wzniesiono w roku 1848. Około 300 obiektów wpisano na listę zabytków. Dzielnica w czasie II wojny światowej odniosła stosunkowo niewielkie szkody wskutek bombardowań. W czasach NRD zabudowa nie była należycie konserwowana.

Kościół Zbawiciela (niem. Immanuelkirche) – protestancka świątynia w Berlinie, w dzielnicy Prenzlauer Berg, na osiedlu Winsviertel. Należy do Kościoła Ewangelickiego Berlina, Brandenburgii i śląskich Górnych Łużyc.

Rosa-Luxemburg-Platz – stacja metra w Berlinie w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte na linii U2. Stacja została otwarta w 1913 roku. Aktualna nazwa stacji została nadana w 1969 roku na cześć polskiej rewolucjonistki i teoretyczki komunizmu Róży Luksemburg.

Instytut Marksizmu-Leninizmu przy KC SED (Institut für Marxismus-Leninismus beim ZK der SED) – jedna z instytucji naukowo-badawczych KC SED. Instytut powstał na podstawie uchwały Biura Politycznego SED z 29 marca 1949 o przekształceniu dotychczasowego, funkcjonującego od 1947 Instytutu Naukowo-Badawczego przy kierownictwie SED (Wissenschaftliches Forschungsinstitut beim Parteivorstand der SED) w Kleinmachnow, z dniem 1 września 1949 w Instytut Marksa, Engelsa, Lenina przy kierownictwie SED (Marx-Engels-Lenin-Institut beim Parteivorstand der SED) z siedzibą w b. Pałacu Prezydentów Reichstagu (Reichstagspräsidentenpalais) przy Friedrich–Ebert-Straße 30/31. Wcześniej, jesienią 1948 tenże instytut rozpoczął prace nad wydaniem prac Marksa, Engelsa, Lenina, Stalina i historii niemieckiego ruchu robotniczego. W 1953 Instytutowi zmieniono nazwę na Instytut Marksa, Engelsa, Lenina i Stalina (Marx-Engels-Lenin-Stalin-Institut) oraz otrzymał budynek narożny przy Charlotte/Unter den Linden, który służył jako siedziba zarządu, administracji, wydziału historii i utworzonego archiwum Instytutu. Wydział Lenina umieszczono w budynku wydawnictwa Dietz na Wallstraße 76-79. W 1956 placówce ponownie zmieniono nazwę na Instytut Marksizmu-Leninizmu przy KC SED (Institut für Marxismus-Leninismus beim ZK der SED), pod którą to nazwą placówka była najbardziej znana i najdłużej pracowała. Na początku 1959, wszystkie działy Instytutu wraz z archiwum partii i biblioteką przeniesiono do budynku „Centralnego Domu Jedności” (Zentralhaus der Einheit) przy Wilhelm Pieck-Straße 1, obecnie Torstrasse 1, dawnej siedziby Komitetu Centralnego SED. Następnie wydział Marksa i Engelsa został przeniesiony do „Domu Karla-Liebknechta” (Karl-Liebknecht-Haus) przy Rosa-Luxemburg-Platz. Po zjednoczeniu Niemiec, z dniem 4 stycznia 1990 zmieniono instytutowi nazwę na Instytut Historii Ruchu Pracy (Institut für Geschichte der Arbeiterbewegung), jednocześnie znacznie redukując liczbę jego komórek organizacyjnych. Z dniem 31 marca 1992 Instytut ostatecznie zlikwidowano przekazując jego zasoby do Fundacji Archiwum Partii i Organizacji Masowych NRD w Archiwum Federalnym (Stiftung Archiv der Parteien und Massenorganisationen der DDR im Bundesarchiv) w kompleksie z 1874 Koszar b. Szkoły Kadetów (Hauptkadettenanstalt) (1878-1920), gimnazjum (1920-1933), jednostki Leibstandarte SS Adolf Hitler (1933–1945), jednego z obiektów Brygady Berlińskiej Armii Amerykańskiej (1945-1994) w Berlinie przy Finckensteinallee 63. Jako placówka naukowo-badawcza Instytut miał status jednego z wydziałów KC SED. Jego bezpośrednimi zwierzchnikami byli sekretarze KC – Fred Oelßner (1949–1957) oraz Kurt Hager (1957–1989).

Ambasada Erytrei w Berlinie – misja dyplomatyczna Państwa Erytrea w Republice Federalnej Niemiec. Ambasador Państwa Erytrea w Berlinie oprócz Republiki Federalnej Niemiec akredytowany jest również w Republice Czeskiej, Rzeczypospolitej Polskiej, przy Stolicy Apostolskiej i na Węgrzech.

Majakowskiring – ulica w Berlinie, w Niemczech, w dzielnicy Pankow, okręgu administracyjnym Pankow, wytyczona w 1880.