Elephant & Castle (stacja metra)

Kennington - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Southwark. Leży na trasie Northern Line i jest miejscem styku jej dwóch południowych (nowa wybudowana w 2021) oraz dwóch śródmiejskich odnóg. Została oddana do użytku w 1890 roku. W latach 1923–1925 była tymczasowo zamknięta na czas przebudowy. Obecnie korzysta z niej rocznie ok. 4,15 mln pasażerów. Należy do drugiej strefy biletowej.

Metropolia Southwark − jedna z pięciu metropolii Kościoła rzymskokatolickiego na terytorium Anglii i Walii. Obejmuje jedną archidiecezję i trzy diecezje w południowo-zachodniej Anglii. Powstała 28 maja 1965 roku. Najważniejszą świątynią jest katedra św. Jerzego w Southwark, w południowym Londynie. Od 4 grudnia 2009 stanowisko metropolity pozostawało nieobsadzone po tym, jak ze względu na pogarszający się stan zdrowia zrezygnować musiał abp Kevin McDonald. Od 2019 roku na czele metropolii stoi arcybiskup John Wilson.

Archikatedra św. Jerzego w Southwark (ang. St George's Cathedral, Southwark) – katedra rzymskokatolicka archidiecezji Southwark w Londynie, znajdująca się przy Saint George's Road w dzielnicy Southwark. Budowa świątyni zakończyła w 1848, konsekrowana w 1848. Projektantem świątyni był Augustus Welby Northmore Pugin. W czasie II wojny światowej uległa silnemu uszkodzeniu przez bombardowanie. Odbudowana do 1958. Reprezentuje styl neogotycki.

Imperial War Museum (pol. Imperialne Muzeum Wojny) – muzeum w Wielkiej Brytanii w Londynie, poświęcone historii wojskowości. Muzeum zostało założone w roku 1917 dla upamiętnienia poległych w czasie I wojny światowej. Otwarcia w 1920 dokonał król Jerzy V. Początkowo mieściło się w budynku Kryształowego Pałacu, który spłonął w 1936 roku. Siedzibę przeniesiono na Lambeth Road w Southwark do budynku pierwotnie pełniącego funkcję szpitala psychiatrycznego. Kolekcja muzeum była uzupełniana w czasie II wojny światowej i w 1953 wystawiane były eksponaty ze wszystkich zbrojnych konfliktów brytyjskich. Muzeum posiada także dużą kolekcję nagrań wywiadów ze świadkami wojen i Holocaustu.

Borough - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Southwark. Zatrzymują się na niej pociągi Northern Line jadące przez odgałęzienie Bank. Rocznie korzysta z niej ok. 4,2 mln pasażerów. Należy do pierwszej strefy biletowej.

Southwark – dzielnica Londynu, na południowym brzegu Tamizy, część gminy London Borough of Southwark. Southwark zostało wspomniane w Domesday Book (1086) pod nazwą Sudwerc(h)a/Sudwerche.

Southwark – podziemna stacja metra w Londynie, położona w dzielnicy Southwark. Jest jedną z najmłodszych stacji w całej sieci – została zbudowana w ramach projektu przedłużenia Jubilee Line i otwarta 20 listopada 1999. Projektantami byli architekci z pracowni MacCormac Jamieson Pritchard. Cechą wyróżniającą obiektu jest podziemna ściana z niebieskiego szkła, licząca 40 metrów długości. Autorem tej instalacji jest Alexander Beleschenko. Obecnie ze stacji korzysta ok. 8,52 mln pasażerów rocznie. Należy do pierwszej strefy biletowej.

The Old Vic, Old Vic Theatre – teatr w Londynie, otwarty w 1818 roku jako Coburg Theatre. W teatrze tym, specjalizującym się głównie w repertuarze szekspirowskim, pracowało wielu wybitnych twórców angielskiego teatru.

Lambeth North – stacja metra londyńskiego na trasie Bakerloo Line, położona w dzielnicy Lambeth. Pierwotnie nazywała się Kennington Road, a potem Westminster Bridge Road. Obecną nazwę uzyskała w 1917. Projektantem jej budynku był Leslie Green. Rocznie korzysta z niej ok. 2,94 mln pasażerów.

Globe Theatre (pol. Pod kulą ziemską) – teatr w Londynie działający w latach 1599-1642, założony przez braci Richarda i Cuthberta Burbage’ów. Jednym z udziałowców był William Szekspir. Wystawiane były tam premiery jego utworów oraz sztuki Bena Jonsona i Johna Webstera. Aktorami byli wyłącznie mężczyźni.

Tate Modern – brytyjskie muzeum narodowe międzynarodowej sztuki nowoczesnej w Londynie. Wspólnie z Tate Britain, Tate Liverpool, Tate St Ives stanowi część Tate (dawna Tate Gallery). Całość kolekcji jest również dostępna online. Muzeum mieści się na południowym brzegu Tamizy w Southwark, w bezpośrednim sąsiedztwie Globe Theatre i Millenium Bridge. Budynek galerii stanowił niegdyś główną halę elektrowni Bankside Power Station projektu Gilesa Gilberta Scotta, która została wybudowana w dwóch etapach w latach 1947–1963. Znaczna część elektrowni została wyłączona z użytku w 1981. Jednak południowe skrzydło budynku, obecnie w posiadaniu francuskiego koncernu energetycznego EDF Energy, pełni swą pierwotną funkcję do dziś (transformatornia jest źródłem tajemniczego buczenia w hali turbin). Jako muzeum budynek otwarto 12 maja 2000 po przebudowie dokonanej na podstawie projektu biura Herzog & de Meuron. Od początku istnienia, Tate Modern jest uważane za jedno z ciekawszych muzeów na świecie prezentujących sztukę nowoczesną, obok Museum of Modern Art (MoMA) w Nowym Jorku. Ekspozycje stałe prezentowane są na kondygnacjach III i V. Kondygnacja IV gości duże wystawy czasowe, natomiast mniejsza powierzchnia wystawowa na kondygnacji II mieści prace artystów współczesnych. Hala Turbin (kondygnacja I), w której znajdowały się niegdyś generatory prądu, ma wysokość siedmiopiętrowego budynku i powierzchnię 3400 metrów kwadratowych. Od października do marca prezentowane są tutaj (do 2008 roku) prace artystów współczesnych, wykonane na specjalne zamówienie muzeum (sponsorowane przez Unilever). Na parterze budynku znajduje się księgarnia. 17 czerwca 2016 został oddany do użytku nowy, 10 piętrowy budynek o wysokości 65 metrów, który został zbudowany nad dawnymi zbiornikami na olej. Dzięki niemu powierzchnia galerii powiększyła się o 22 492 metry kwadratowe, dając dodatkową przestrzeń na wystawy, pokazy, warsztaty, biura oraz gastronomię. Początkowo nowy budynek zaprojektowany przez Herzog & de Meuron miał mieć kształt oszklonej piramidy, jednak w ostateczności zdecydowano na cegłę. Koszt rozbudowy to około 215 milionów funtów. Lista artystów prezentujących w Hali Turbin prace zamówione przez muzeum: 2000 – Louise Bourgeois – Maman, I Do, I Undo, I Redo 2001 – Juan Muñoz – Double Bind 2002 – Anish Kapoor – Marsyas 2003 – Ólafur Elíasson – The Weather Project 2004 – Bruce Nauman – Raw Materials 2005 – Rachel Whiteread – Embankment 2006 – Carsten Höller – Test Site 2007 – Doris Salcedo – Shibboleth 2008 – Dominique Gonzalez-Foerster – TH.2058 2009 – Mirosław Bałka – How it is 2010 – Ai Weiwei – Sunflower Seeds 2016 – Philippe Parreno – Anywhen

Borough Market – targ spożywczy w londyńskiej gminie Southwark znajdujący się na południowym końcu London Bridge tuż obok słynnego wieżowca The Shard. Jest to jeden z największych i najstarszych targów żywności w Londynie. Pierwsze wzmianki na temat Borough Market pochodzą z 1276 roku, choć sami zarządcy twierdzą, że istnieje od 1014 roku. Targowisko składa się obecnie z ponad 100 stoisk, na których producenci z całego kraju sprzedają szereg świeżych produktów, w tym ryby, mięsa, warzywa, cydry, sery, pieczywo, kawę, ciasta i wyroby cukiernicze. Niektóre stoiska specjalizują się w produktach importowanych z zagranicy. Rynek detaliczny działa w środy i czwartki od 10 do 17, w piątki od 10 do 16, a soboty od 8 do 17. Rynek hurtowy działa we wszystkie poranki w dni powszednie od 2:00 do 8:00. Borough Market i okoliczne ulice zostały wykorzystane jako miejsce akcji takich filmów jak: Dziennik Bridget Jones (2001), Porachunki (1998) oraz Harry Potter i więzień Azkabanu (2004). 3 czerwca 2017 roku miał tam miejsce zamach terrorystyczny, w którym zginęło 11 osób, w tym 3 zamachowców, a 48 zostało rannych.