Wrocław Klecina

Most Partynicki (Lohebrücke, Most Patenicki) – most położony we Wrocławiu, stanowiący przeprawę nad rzeką Ślęza. Most zlokalizowany jest w rejonie osiedla Partynice, w ciągu Alei Karkonoskiej, stanowiącej główną drogę wylotową z miasta w kierunku południowym (droga krajowa nr 5, droga krajowa nr 98) oraz łączącą miasto poprzez Węzeł Bielany Wrocławskie z autostradą A4 (droga europejska E40). Na północ od mostu rozciąga się teren Parku Klecińskiego. Most ten został zbudowany w 1938 roku jako most jednoprzęsłowy o konstrukcji wykonanej w technologii żelbetowej, z ustrojem nośnym o wolnopodpartym schemacie statycznym. Most ma długość 27,3 m, szerokość całkowitą 17,5 m, w tym 14,0 m to jezdnia (4 pasy ruchu, po dwa w każdym kierunku, bez pasa rozdzielającego – droga jednojezdniowa), oraz dwa chodniki po 1,0 m szerokości każdy. Nawierzchnia mostu wykonana została jako bitumiczna. Przedwojenne niemieckie nazwy mostów przerzuconych nad rzeką Ślęzą – Lohebrücke – znaczą most na Ślęzie; nazwa ta stosowana była w odniesieniu do wszystkich ówczesnych mostów przerzuconych przez rzekę Ślęza – Lohe.

Cukrownia Klecina – dawna cukrownia, znajdująca się przy ul. Supińskiego 3D we Wrocławiu, na osiedlu Klecina.

Park Kleciński we Wrocławiu – park położony w południowej części Wrocławia, na osiedlu Krzyki-Partynice. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 10 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. Powierzchnia parku wynosi 9 ha. Znajduje się tu między innymi amfiteatr i plac zabaw dla dzieci, boisko do piłki nożnej oraz psi plac zabaw. Park położony jest pomiędzy ulicami: Karkonoską, Partynicką, Skrajną i Przyjaźni. Południowo-zachodnią granicę Parku Klecińskiego stanowi rzeka Ślęza. Na północno-zachodnim krańcu parku znajduje się Most Kleciński, a na południowo-zachodnim – Most Partynicki.

Most Kleciński – most przez Ślęzę wybudowany we Wrocławiu na miejscu poprzedniego, rozebranego w latach 60. XX wieku. Pierwszy most w tym miejscu istniał już w okresie średniowiecza i stanowił główną przeprawę, przez którą wiodła droga do Świdnicy. W 1906 drewniany obiekt inżynieryjny zastąpiono jednoprzęsłowym mostem stalowym o dźwigarach kratowych z górnym pasem parabolicznym. W 1936 zmodernizowano układ drogowy we Wrocławiu wytyczając główną szosę świdnicką ulicą Karkonoską i mostem Partynickim, na skutek czego przeprawa straciła na znaczeniu, tracąc swoją funkcję tranzytową. Jako jedyny most na Ślęzy przetrwał walki podczas oblężenia Festung Breslau w 1945. W 1951 włączono Klecinę do Wrocławia. Pojawiły się wtedy plany przedłużenia do osiedla linii tramwajowej. W 1962 opracowano projekt budowy nowego mostu, uznając za zbyt kosztowne dostosowanie już istniejącej przeprawy dla ruchu drogowo-tramwajowego, więc rozebrano most. Stosując nowatorską technikę, zbudowano do 1967 nowy most z przęsłem z prefabrykatów kablobetonowych z współpracującą płyta pomostu wylewaną na mokro. Ostatecznie zrezygnowano z poprowadzenia mostem linii tramwajowej, która ma swoją pętle przed nim.

Kościół św. Trójcy – świątynia katolicka, która znajdowała się we Wrocławiu, na Krzykach przy moście przez Ślęzę. Zbudowana w latach 1937–1938. Zniszczona w czasie II wojny światowej.

Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Wrocław Krzyki archidiecezji wrocławskiej. Znajduje się na osiedlu Klecina.

Klecina (niem. Klettendorf, krótko po II wojnie światowej pod nazwą Kłotno) – osiedle w południowej części Wrocławia w dawnej dzielnicy Krzyki, sąsiaduje z osiedlami Oporów, Krzyki-Partynice oraz z miejscowościami Bielany Wrocławskie i Zabrodzie. Granica z osiedlem Krzyki-Partynice przebiega wzdłuż rzeki Ślęzy (m.in. przez Park Kleciński), a z Oporowem – przez niezabudowane tereny w okolicach ul. Karmelkowej i Jutrzenki.

Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski we Wrocławiu – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w dekanacie Wrocław Krzyki w archidiecezji wrocławskiej. Obsługiwana przez kapłanów archidiecezjalnych. Erygowana w 1946. Mieści się przy ulicy Karmelkowej.

Ulica Czekoladowa (dawniej Schweidnitzer Straße, Świdnicka) - najdłuższa arteria wrocławskiego osiedla Klecina, prowadząca od ulicy Wałbrzyskiej (na wysokości Kościoła NMP Królowej Polski) do granicy miasta, gdzie przechodzi w ulicę Czekoladową w Bielanach Wrocławskich. Choć Klecina istnieje co najmniej od XIV wieku, pierwsze budynki mieszkalne przy najważniejszej ulicy tego osiedla zostały zbudowane dopiero na przełomie XIX i XX. Były to domy pracowników założonej ok. 1834 roku cukrowni „Klecina” (cukrownia została zlikwidowana w 1994 a w 1999 wyburzono wszystkie budynki produkcyjno-magazynowe). W latach 1933–39 zaczęły powstawać domy jednorodzinne i tzw. bliźniaki, natomiast już po wojnie budowano zespoły domów szeregowych i wielorodzinnych. Czekoladowa była ważną drogą dojazdową na autostradę A4 (Węzeł Bielański), a także do kompleksu centrów handlowych i Bielan Wrocławskich z zachodniej części Wrocławia. Po rozbudowie dróg w jej okolicy i budowie autostrady A8 straciła na znaczeniu.

Cmentarz na Klecinie – cmentarz rzymskokatolicki znajdujący się przy ulicy Zabrodzkiej na osiedlu Klecina we Wrocławiu. Cmentarz został poświęcony w roku 1878 i służył ewangelikom oraz katolikom mieszkającym we wsi Klecina i sąsiednich wsiach. Zarządcą cmentarza do roku 1945 była początkowo ewangelicka parafia Zbawiciela z Wrocławia, a po wybudowaniu kościoła w Klecinie w roku 1906, miejscowa parafia. Po roku 1945 cmentarz przeszedł w ręce katolików.

ATM Grupa – polskie przedsiębiorstwo z siedzibą w Bielanach Wrocławskich, założone 6 lutego 1992 roku, notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Działalność rozpoczęło jako ATM Total Vision s.c., w 1995 przekształcone w spółkę z o.o., a w 2003 – w spółkę akcyjną. Na samym początku firma tworzyła newsy, reportaże i filmy dokumentalne, ale później rozpoczęła produkcję programów cyklicznych, teleturniejów i reality show.

Krzyki-Partynice – osiedle administracyjne Wrocławia utworzone na terenie byłej dzielnicy Krzyki. Osiedle Krzyki-Partynice powstało na mocy uchwały Rady Miejskiej Wrocławia XX/110/91 wprowadzającej nowy system podziału administracyjnego Wrocławia, gdzie osiedla zastąpiły funkcjonujące do tej pory dzielnice. Osiedle obejmuje obszar dwóch dawnych wsi: Krzyków i Partynic przyłączonych do miasta w 1 kwietnia 1928 roku. Granice osiedla Krzyki-Partynice z osiedlami sąsiednimi stanowią: rzeka Ślęza, oddzielająca je od sąsiedniego osiedla Klecina, ulica Racławicka wyznaczająca granicę z osiedlem Grabiszyn-Grabiszynek, nasyp Towarowej Obwodnicy Wrocławia, po północnej stronie którego znajduje się osiedle Borek oraz ulice Agrestowa i Obrońców Poczty Gdańskiej wyznaczające granicę z osiedlem Ołtaszyn. Południowa granica osiedla jest jednocześnie administracyjną granicą miasta.