Ulica Sudecka we Wrocławiu

Deviniti Sp. z o.o. – polskie przedsiębiorstwo technologiczne z siedzibą we Wrocławiu, specjalizujące się w dostarczaniu rozwiązań informatycznych dla biznesu oraz projektów z zakresu sztucznej inteligencji. Spółka posiada status Podwójnego Platynowego Partnera Atlassian (ang. Double Platinum Partner) oraz partnera platformy monday.com, świadcząc usługi dla klientów na całym świecie.

Dom własny Adolfa Radinga – modernistyczny jednorodzinny dom mieszkalny przy ul. Sochaczewskiej 4 we Wrocławiu wybudowany dla Adolfa Radinga według jego własnego projektu.

Osiedle pod Jaworami – osiedle mieszkaniowe położone we Wrocławiu na obszarze osiedla Borek w dawnej dzielnicy Krzyki. Zbudowane zostało w pod koniec lat 50. i w latach 60. XX wieku w ramach spółdzielczości mieszkaniowej. Obejmowało kilkanaście budynków, w tym zarówno budynki jednorodzinne w zabudowie szeregowej jak i budynki wielorodzinne typu punktowce, wieloklatkowe budynki grzebieniowe, galeriowiec i inne. Uznaje się je za udaną realizację nowej zabudowy dostosowanej zarówno skalą jak i rozwiązaniami architektonicznymi do istniejącego otoczenia zachowanej, willowej zabudowy przedwojennego osiedla oraz dobrze zharmonizowaną z zielenią istniejącą oraz nowoprojektowaną. Powstały tu również osiedlowe pawilony handlowo-usługowe. Wspomniane wyżej punktowce zostały objęte ochroną w ramach gminnej ewidencji zabytków oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Willa Lewina – zabytkowa willa znajdująca się przy alei Akacjowej 12 we Wrocławiu, obecnie wraz z willą przy posesji nr 10, stanowi siedzibę British International School of Wroclaw (BISC).

Willa przy alei Akacjowej 10 – willa znajdująca się przy alei Akacjowej 10 we Wrocławiu, obecnie wraz z willą przy posesji nr 12 stanowi siedzibę British International School of Wroclaw (BISC). Budynek wpisany jest do Gminnej Ewidencji Zabytków.

Kaplica św. Augustyna – kaplica, która znajdowała się we Wrocławiu przy obecnej ul. Januszowickiej 32/36. Wybudowana w 1902 roku w stylu neoromańskim dla sióstr szarytek. W budynku funkcjonował pensjonat dla kobiet w podeszłym wieku, którym opiekowało się 12 sióstr. Od 1910 roku odbywały się w niej ogólne nabożeństwa. Kaplicę zburzono w 1945 roku.

Wrocławski Teatr Pantomimy – teatr pantomimy założony w roku 1956 we Wrocławiu przez Henryka Tomaszewskiego. Powszechnie uważa się, że odegrał wiodącą rolę w rozwoju sztuki mimu XX wieku. Prezentował swoje spektakle na wszystkich kontynentach (z wyjątkiem Antarktydy).

Wieża ciśnień Borek – historyzująca wieża ciśnień o wysokości całkowitej 62 m, zlokalizowana na osiedlu Borek we Wrocławiu. Oficjalny adres wieży to: ul. Sudecka 125a, jednak znajduje się ona na pasie rozdzielającym jezdnie al. Wiśniowej w ciągu obwodnicy śródmiejskiej. W 2/3 wysokości (na wys. 42 m) - galeryjka widokowa, z której można było niegdyś - za drobną opłatą - oglądać panoramę miasta, a także - przy dobrej pogodzie - odległą o trzydzieści kilometrów Ślężę a nawet - o sto kilometrów - Karkonosze. Wybudowana została w latach 1904-1905 według projektu Karla Klimma (zatwierdzonego w sierpniu 1903) na południowych obrzeżach miasta, a w 1906 udostępniona zwiedzającym. Zdobiące wieżę rzeźby w piaskowcu, w tym Źródło Nimfa i Tryton, wykonali: Ignatius Taschner i Robert Bednorz. Od 1908 personel wieży wciągał na jej szczycie czerwoną flagę w dniach, kiedy warunki atmosferyczne zapewniały dobrą widoczność; opłata za wjazd windą na galerię widokową wynosiła 10 fenigów. W czasie oblężenia Festung Breslau w 1945 odgrywała rolę punktu obserwacyjnego do kierowania ogniem. Od II wojny światowej do lat 90. wieża nie była konserwowana (nie wykorzystywano też jej walorów turystycznych), choć zbiorniki wykorzystywano jeszcze do połowy lat 80. w systemie wodociągów miejskich. W końcu lat 90. wieża została wykupiona przez Stephan Elektronik Investment. Na podstawie projektu Wacława Bieniasza-Nicholsona przekształcono ją w kompleks restauracji o nazwie "Wieża Ciśnień". Wieża reprezentuje formy stylowe późnego eklektyzmu z elementami secesji w ornamentyce i rzeźbie, mieszając formy neogotyckie (sklepienie pod zbiornikiem) z neoromańskim stylem wilhelmińskim. Konstrukcja wymurowana z cegły klinkierowej. Pierwsze dwie kondygnacje służyły początkowo jako mieszkania dla obsługi technicznej wieży, obecnie przekształcone w pomieszczenia użytkowe wraz ze znajdującym się nad nimi poddaszem. Zbiornik wody znajdował się niegdyś w podpartej na dziewięciu filarach ośmiobocznej części nakrytej dachem namiotowym, na szczycie którego umieszczono masywny hełm o cechach secesyjnych. Środkowy słup zawierający dawniej wodociąg mieści obecnie jedną z wind (druga, wraz z klatką schodową, jest w bocznej wieżyczce). Wieża została wpisana do rejestru zabytków dnia 19 października 1978 roku. Obecnie wieża jest zamknięta dla zwiedzających.

Synagoga w Szpitalu Żydowskim we Wrocławiu – nieistniejąca synagoga, która znajdowała się we Wrocławiu w budynku Szpitala Żydowskiego, przy ulicy Pawła Włodkowica 19. Synagoga została założona w 1780 roku. Była przeznaczona głównie dla personelu oraz pacjentów szpitala, ale prawdopodobnie korzystali z niej również okoliczni mieszkańcy. W 1844 roku szpital wraz z synagogą zostały przeniesione do nowej siedziby przy ulicy św. Antoniego 6/8.

Synagoga w Szpitalu Żydowskim we Wrocławiu – synagoga znajdująca się we Wrocławiu w budynku biurowym Szpitala Żydowskiego, przy ulicy Sudeckiej 96. Synagoga została założona w 1939 roku. Była przeznaczona głównie dla personelu oraz pacjentów szpitala, ale prawdopodobnie korzystali z niej również okoliczni mieszkańcy. Podczas II wojny światowej, około 1940 roku hitlerowcy zdewastowali synagogę. Obecnie pomieszczenie po niej jest wykorzystywane do innych celów.

Synagoga w Szpitalu Żydowskim we Wrocławiu – nieistniejąca synagoga, która znajdowała się we Wrocławiu w budynku Szpitala Żydowskiego, przy ulicy św. Antoniego 6/8. Synagoga została założona w 1844 roku. Była przeznaczona głównie dla personelu oraz pacjentów szpitala, ale prawdopodobnie korzystali z niej również okoliczni mieszkańcy. W 1903 roku szpital wraz z synagogą zostały przeniesione do nowej siedziby przy ulicy Sudeckiej 96.

Pomnik Ferdinanda Cohna (niem. Ferdinand Cohn Denkmal) – pomnik przedstawiający Ferdinanda Juliusa Cohna, twórcę nowoczesnej bakteriologii i mikrobiologii, który znajdował się we Wrocławiu w Parku Południowym. Zlikwidowany po 1945 r.