Sanktuarium św. Maksymiliana Marii Kolbe w Lubinie

Parafia św. Maksymiliana Marii Kolbego w Lubinie – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w Lubinie, należąca do diecezji legnickiej. Parafia jest pod wezwaniem św. Maksymiliana Kolbego. Jej proboszczem jest ks. Piotr Zawadka. Dnia 28 października 2023 roku dekretem ówczesnego biskupa legnickiego Andrzeja Siemieniewskiego parafia została podniesiona do godności sanktuarium św. Maksymiliana Marii Kolbe w Lubinie.

Przylesie – osiedle mieszkaniowe w Lubinie, położone w jego południowej części. Wybudowane w latach 70. XX wieku. Granice osiedla wyznaczają: aleja Komisji Edukacji Narodowej na północy, ulica Józefa Piłsudskiego na wschodzie, ulica Legnicka na zachodzie i ogródki działkowe na południu.

Kielich – wieża ciśnień w Lubinie. Obecnie jest to jedna z najwyższych w Polsce sztucznych ścian wspinaczkowych. Obiekt, dostosowany do wspinaczki w 1996 r., ma 34 metry wysokości i 7 dróg wspinaczkowych o zróżnicowanej trudności. Na wysokości 19 metrów ściana odchyla się w 15-metrowe przewieszenie, tworząc charakterystyczny kształt kielicha, skąd obiekt wziął swoją nazwę. Właścicielem i gospodarzem Kielicha jest Stowarzyszenie Miłośników Gór w Lubinie. Od początku swojej działalności jest ono organizatorem wielu imprez wspinaczkowych o zasięgu regionalnym jak i ogólnopolskim. Na swoim koncie ma m.in. organizację kilku edycji Wspinaczkowego Pucharu Polski, Mistrzostw Polski we Wspinaczce Sportowej, Ogólnopolskich Mistrzostw Lubina o Puchar Prezydenta Miasta, a także rekreacyjne imprezy z okazji Dnia Dziecka i zawody dla uczniów szkół podstawowych i gimnazjalnych.

Parafia św. Jana Sarkandra w Lubinie – rzymskokatolicka parafia należąca do diecezji legnickiej i dekanatu Lubin Wschód.

Cmentarz żydowski w Lubinie – kirkut społeczności żydowskiej niegdyś zamieszkującej Lubin. Nie wiadomo dokładnie kiedy powstał. Ma powierzchnię 0,8 ha. Znajduje się przy ul. Kruczej. Został zniszczony przez Niemców. Nie zachowały się żadne nagrobki. Obecnie w miejscu żydowskiego cmentarza znajduje się nowoczesny plac zabaw dla dzieci. Dzięki pozostałości starodrzewia nadal widoczny stary układ cmentarza. Wcześniejszy cmentarz żydowski znajdował się w średniowieczu na Ścinawskim Przedmieściu - dziś Park im. Wyżykowskiego w Lubinie. Dziś bez żadnych pozostałości.

Wspólnota Kościoła Chrześcijan Baptystów w Lubinie – placówka Kościoła Chrześcijan Baptystów znajdujący się w Lubinie, przy ulicy Szpakowej 17. Nabożeństwa odbywają się w każdą niedzielę o godzinie 17:00.

Ogród zoologiczny w Lubinie (ZOO Lubin) – ogród zoologiczny o powierzchni 14,47 ha, utworzony w mieście Lubin, którym zarządza miejska jednostka organizacyjna o tej samej nazwie.Ogród powstał na obszarze zrewitalizowanego parku miejskiego – Parku Wrocławskiego w 2014 roku. W lubińskim zoo rośnie 15 pomników przyrody

Park Wrocławski w Lubinie – park zlokalizowany w południowo-wschodniej części Lubina, przy ulicy Wrocławskiej.

Cuprum Arena – centrum handlowe, otwarte 9 maja 2009 r., położone w centrum Lubina między ulicami: Wrocławską, gen. Władysława Sikorskiego oraz Mikołaja Kopernika (adres: ul. Władysława Sikorskiego 20). W 2013 galerię odwiedziło 6 milionów osób.

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lubinie - usytuowany u zbiegu ulic Piastowskiej i Bolesława Chrobrego, w południowo - wschodniej części rynku.

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lubinie – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w centrum Lubina, należąca do diecezji legnickiej. Pracują w niej salezjanie. Przy parafii funkcjonuje oratorium im. św. Dominika Savio, Bursa dla młodzieży męskiej oraz Salezjańskie Liceum Ogólnokształcące im. św. Jana Bosko.

Kaplica zamkowa św. Jadwigi w Lubinie – zabytkowa kaplica w Lubinie. Kaplica usytuowana jest przy ul. Mikołaja Pruzi na Wzgórzu Zamkowym. Kaplica to jedyny element pozostały po średniowiecznej zabudowie zamkowej (pierwotnie stała obok bramy wjazdowej na dziedzińcu zamkowym). Data w tympanonie - 1349 - określa czas budowy. W XIV w. miała 3 ołtarze. Podczas wojny 30-letniej zniszczona, odbudowana w XVIII w., ponownie popadła w ruinę. Po odbudowie w połowie XIX w. służyła katolikom do 1908 r. następnie mieściła się w niej biblioteka diecezjalna. W 1945 r. obiekt został podpalony. Przez wiele lat po wojnie pozbawiony dachu budynek niszczał. Pod koniec lat siedemdziesiątych XX wieku obiekt doczekał się remontu. Początkowo kaplicą zarządzało Biuro Wystaw Artystycznych w Legnicy. Po remoncie budowlę adaptowano w 1990 r. na Galerię Zamkową. W latach 2005-2009 przeprowadzano następne prace renowacyjne. Świątynia (na rzucie 13,5 x 8,1 m, grubość murów 1,2 m) mogła nie mieć wyodrębnionego prezbiterium. Budowla z płaskim dachem i wejściem głównym od strony północnej. Barokowa przebudowa wydłużyła kaplicę a prezbiterium, od południa o dwie przybudówki. W całym obiekcie wykrojono duże okna, pokryto tynkiem i wysokim, dwuspadowym dachem. Najcenniejszy jest tympanon nad portalem północnym z 1349 r., na którym ukazani zostali: w środku Chrystus Boleściwy, św. Jadwiga i św. Magdalena z prawej. W plastycznej płaskorzeźbie komponuje się w ostrołukowym polu tympanonu scena adoracji, rozdzielona na trzy ostrołuczne arkady. Pośrodku stoi pochylony nieco w lewo Chrystus Boleściwy; zgodnie ze średniowiecznym obrazowaniem hierarchii – figury św. Jadwigi (po lewej stronie) i św. Marii Magdaleny, jako mniej ważne, artysta przedstawił w mniejszych proporcjach. U stóp tych świętych klęczą w jeszcze mniejszym przedstawieniu książę Ludwik (patronuje mu jego praprababka święta Jadwiga), po przeciwnej stronie jego żona księżna Agnieszka żagańska. W łuku archiwolty zamykającej pole tympanonu, w którego szczycie widnieje symbol Ducha Świętego biegnie napis fundacyjny: łac. „Anno Domini MCCCXLIX fundata est haec capella a duce Ludowic domino legnicensi in honorem corporis et sangwinis Domini nostri Jhesus Xristi et Hedwigis et Marie Magdalenae, pol. Roku pańskiego 1349 została ufundowana ta kaplica przez księcia Ludwika, pana legnickiego, ku czci Ciała i Krwi Pana Jezusa Chrystusa i Jadwigi i Marii Magdaleny. Zewnętrzną archiwoltę, wspartą na wydatnych wspominkach, zdobią bardzo zniszczone pełzanki. Spina ją klucz z głową Chrystusa. Pięknie opracowana rzeźba tympanonu; dekoracyjnie i naturalnie układające się fałdy szat, wytworne przegięcia postaci pozwalają uznać go za przykład stylu miękkiego śląskiej rzeźby gotyckiej.