Wydawnictwo Polskie R. Wegnera

Kamienica przy ul. Dąbrowskiego 8 – międzywojenna, pięciokondygnacyjna kamienica zlokalizowana w Poznaniu, na Jeżycach, przy ul. Dąbrowskiego 8 (południowa pierzeja). Obiekt wzniesiono w latach 1935-1938 według projektu Jana Kossowskiego, architekta z Bydgoszczy. Styl okrętowy (streamline style), w jakim go wybudowano nie był w Poznaniu tak popularny, jak np. w Gdyni, co powoduje, że jest dla miasta obiektem dość nietypowym. Charakterystyczne dla budynku są obłe wykusze, biegnące pionowo przez wszystkie kondygnacje. Otwory okienne podkreślają z kolei orientację horyzontalną kamienicy. Parter przeznaczono na sklepy, a piętra na mieszkania średniego standardu (trzy lub cztery pokoje). W pobliżu kamienicy znajdują się m.in.: gmach ZUS, dawna Izba Rolnicza, zespół rezydencji jeżyckich oraz Teatr Nowy.

Gmach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu – awangardowy, modernistyczny biurowiec w Poznaniu, zbudowany w 1931 według projektu Mariana Andrzejewskiego.

Teatr Nowy im. Izabelli Cywińskiej w Poznaniu – jeden z poznańskich teatrów dramatycznych.

Zespół rezydencji na Jeżycach w Poznaniu - luksusowe osiedle okazałych willi miejskich, wzniesione w latach 1903-1914 w Poznaniu, na Jeżycach, w rejonie ulic Sienkiewicza (Wettynów) - Mickiewicza (Hohenzollernów) - Dąbrowskiego (Wielka Berlińska) - Słowackiego (Karola). Osiedle powstało po likwidacji obwarowań miejskich (Twierdza Poznań), pod wpływem idei urbanisty Josepha Stübbena, który zrealizował w Poznaniu kilka innych założeń, wśród nich np. Sołacz. Zabudowane zostało luksusowymi, niezwykle okazałymi rezydencjami, adresowanymi do najbardziej zamożnych obywateli miasta. Zlokalizowano tam zarówno mieszkania, jak i apartamenty dla rentierów. Obszar podzielono na działki przed 1903, a zabudowę zasadniczo zakończono około 1910, z tym, że później była ona jeszcze częściowo uzupełniana. Autorami koncepcji poszczególnych willi byli m.in. Karl Roskam i Paul Lindner. Na osiedlu zamieszkała elita poznańskiej inteligencji - lekarze, urzędnicy, kupcy i architekci. Ze znanych osób byli to m.in. Heliodor Święcicki (profesor), Czesław Blachowski, Paul Lindner, Karl Roskam (architekci), czy kupiecka rodzina Kantorowiczów (Hartwig Kantorowicz był pierwszym producentem wódki Wyborowej, w swojej fabryce na Grochowych Łąkach w Poznaniu). Budynki były zaprojektowane z rozmachem, przy maksymalnym wykorzystaniu działek - wysokie domy robiły wrażenie willi, a jednocześnie, podobnie jak kamienice miejskie, zapewniały właściwy zwrot kapitałów zaangażowanych w budowę, poprzez dużą liczbę posiadanych kondygnacji. Elewacje zdobiono zgodnie z zasadami secesji, a później, po 1910, skromniej - w duchu bardziej klasycznym. Przed domami zaprojektowano ogródki - całość dzielnicy miała znaczący odsetek zieleni. Jedną z tych kamienic jest dawny budynek Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza przy ul. Słowackiego 20, dawnej Dom Akademicki imienia Dr. Jana Chądzyńskiego, mieszczący m.in. w latach 1966–2015 Zakład Technologii Kształcenia tej uczelni, natomiast w latach 1995–2015 siedzibę Polskiego Towarzystwa Technologii i Mediów Edukacyjnych. Oprócz willi, na osiedlu ulokowała się siedziba Landratury (Starostwo) powiatu Poznań-Zachód (obecnie budynek w gestii służby zdrowia). Obiekt powstał w 1908, według projektu G.Seidla, w duchu neobarokowym, z elementami secesji. W 2008 został gruntownie wyremontowany. Takie sąsiedztwo dodatkowo podniosło status całego osiedla. Po 1945 część kamienic, od strony ul. Roosevelta, zburzono - obecnie stoi tam m.in. Hotel Mercure Poznań Centrum. Reszta zachowała się i jest obecnie stopniowo poddawana procesowi rewitalizacji, po zaniedbaniach lat PRL. Na kamienicy przy ul. Mickiewicza 32 umieszczono we wrześniu 1989 okrągłą tablicę pamiątkową ku czci nauczycieli wielkopolskich, pomordowanych w czasie II wojny światowej (mieści się tam Zarząd Okręgowy Związku Nauczycielstwa Polskiego).

Budynek Landratury Poznań-Zachód – zabytkowy budynek zlokalizowany w Poznaniu, na Jeżycach, w obrębie zespołu rezydencjonalnego, przy ul. Mickiewicza 31. Obiekt powstał z uwagi na podzielenie powiatu poznańskiego na dwie części (Wschód i Zachód), co wywołane było intensywnym rozwojem aglomeracji miejskiej w początkach XX wieku. Projektantem był G. Seidel. Budynek ukończono w 1908. Nawiązuje do architektury baroku, ale posiada także detal secesyjny. Dostosowano go do rezydencjonalnego otoczenia, w jakim powstał. Od 1923 użytkowany był przez Izbę Przemysłowo-Handlową, a po II wojnie światowej oddano go na potrzeby służby zdrowia. Stan ten utrzymuje się do dziś. Uzupełnieniem budynku głównego były stajnie i wozownia na zapleczu oraz niewielki ogródek od frontu. Według Marcina Libickiego obiekt bardziej nawiązuje do polskiej architektury tego okresu niż cięższych stylowo dokonań niemieckich.

Izba Rolnicza w Poznaniu – szachulcowy budynek przy ul. J. H. Dąbrowskiego 17 w Poznaniu, będący jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów starych Jeżyc.

Ulica Franklina Roosevelta – ulica w centrum Poznania, przebiegająca we wschodniej części Jeżyc i w północno-wschodniej części Łazarza na obszarze jednostki pomocniczej Osiedle Św. Łazarz.

Dawny budynek UAM przy ul. Słowackiego 20 w Poznaniu – secesyjna kamienica przy ulicy Słowackiego 20 w Poznaniu, jeden z dawnych budynków dydaktycznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.

Posen Jersitz – stacja kolejowa na Jeżycach (niem. Jersitz) w Poznaniu, funkcjonująca w latach 1848–1879.

Skwer Trzech Tramwajarek – skwer zlokalizowany w Poznaniu, na Jeżycach, na narożniku ulic Dąbrowskiego i Kochanowskiego.

Rondo Kaponiera (do 1992 rondo Mikołaja Kopernika) – rondo znajdujące się na zachód od ścisłego centrum Poznania na osiedlu administracyjnym Jeżyce, stanowiące centralny punkt w sieci komunikacji miejskiej dziennej (głównie tramwajowej) i nocnej. Rondo stanowi element I ramy komunikacyjnej miasta.

Kaponiera Kolejowa – samodzielny obiekt fortyfikacyjny wchodzący w skład Twierdzy Poznań. Została zbudowana w 1872 roku w celu osłaniania ogniem linii kolejowych prowadzących w kierunku Torunia i Stargardu. Położona pod drogą wylotową biegnącą od Bramy Berlińskiej w kierunku pierwszego dworca kolejowego przy ul. Gajowej.