Opactwo Westminsterskie

Koronacja Elżbiety II – ceremonia koronacyjna królowej Elżbiety II z dynastii Windsorów. Odbyła się 2 czerwca 1953 roku w Opactwie Westminsterskim w Londynie. Elżbieta II wstąpiła na tron w wieku 25 lat po śmierci swojego ojca, Jerzego VI (6 lutego 1952); wkrótce potem została ogłoszona królową. W uroczystości, która odbyła się w St. James’s Palace, wzięli udział m.in. członkowie Tajnej Rady Wielkiej Brytanii i lord mer Londynu. Koronacja odbyła się ponad rok później ze względu na tradycję, zgodnie z którą po śmierci monarchy musi upłynąć odpowiedni czas przed zorganizowaniem takich uroczystości. Dało to również komisjom planistycznym odpowiednio długi czas na przygotowanie się do ceremonii. Podczas nabożeństwa Elżbieta złożyła przysięgę, została namaszczona krzyżmem przez arcybiskupa Canterbury, ubrana w szaty, przekazano jej również insygnia królewskie (berło i jabłko) oraz koronowano na królową Wielkiej Brytanii, Kanady, Australii, Nowej Zelandii, Związku Południowej Afryki, Pakistanu i Cejlonu (obecnie Sri Lanka). Do momentu koronacji jej syna, Karola (2023) była to jedyna koronacja brytyjskiego monarchy transmitowana w pełni przez telewizję (w 1937, podczas koronacji Jerzego VI, kamery mogły rejestrować jedynie przejazd królewskiej karety ulicami stolicy). Polskim radiosłuchaczom ceremonię koronacyjną relacjonował korespondent Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, Tadeusz Nowakowski. Na pamiątkę tego wydarzenia ustanowiono Medal Koronacyjny Królowej Elżbiety II.

Koronacja Karola III i Kamili – ceremonia koronacyjna króla Karola III z dynastii Windsorów i jego małżonki Kamili. Odbyła się 6 maja 2023 roku w Opactwie Westminsterskim w Londynie. Była to pierwsza koronacja monarchy brytyjskiego w XXI wieku, oraz czterdziesta w kolejności, która miała miejsce w Opactwie Westminsterskim (od 1066 roku). Przygotowania do ceremonii otrzymały kryptonim „Operacja Złota Kula". Uroczystości związane z koronacją odbyły się również 7 i 8 maja.

Kościół św. Małgorzaty w Londynie (ang. Church of St Margaret) – kościół na terenie Opactwa Westminsterskiego, przy Parliament Square w Londynie, noszący wezwanie świętej Małgorzaty Antiocheńskiej.

Parliament Square – plac w centralnym Londynie (Anglia), przy Pałacu Westminsterskim w City of Westminster. Jest otwartym zielonym terenem, na którym znajdują się posągi mężów stanu. Stanowi również miejsce wieców i protestów, oraz atrakcję turystyczną. Symbolicznie Parliament Square przedstawia cztery siły w państwie: władzę ustawodawczą na wschodzie (Pałac Westminsterski), władzę wykonawczą na północy (Whitehall), wymiar sprawiedliwości na zachodzie (Supreme Court) i Kościół na południu (Opactwo Westminsterskie). Na obszarze, który obecnie stanowi Parliament Square, niegdyś znajdował się cmentarz przyległy do kościoła św. Małgorzaty i budynki mieszkalne. Na początku 1780 roku budynki zostały rozebrane, cmentarz usunięty i posiano trawę. Po pożarze w 1834 roku, kiedy ogień strawił średniowieczny Pałac Westminsterski, architekt Sir Charles Barry wygrał konkurs na projekt nowego pałacu. Neogotycki Pałac został ukończony w 1852 roku, a w 1858 roku stanęła wieża, znana jako Big Ben. Parliament Square został założony w 1868 roku, również według projektu Barry’ego. W 1996 roku Parliament Square został wpisany na listę zabytków. Wschodnia część placu, leżąca naprzeciw kluczowego wejścia do Pałacu Westminsterskiego, jest najpopularniejszym miejscem protestów przeciwko działaniom i zaniechaniom rządu. W tym miejscu Brian Haw, angielski działacz pokojowy, protestował przez 10 lat przeciwko udziałowi wojsk brytyjskich w wojnie w Iraku. Wśród osobistości, których posągi umieszczono na Parliament Square znajdują się: Winston Churchill – polityk, dwukrotny premier Wielkiej Brytanii, laureat literackiej nagrody Nobla, George Canning – brytyjski polityk i dyplomata, Benjamin Disraeli – premier Wielkiej Brytanii (w latach 1868 i 1874–1880), David Lloyd George – premier Wielkiej Brytanii w latach 1916–1922, Abraham Lincoln – 16. prezydent Stanów Zjednoczonych, Nelson Mandela – polityk, działacz na rzecz praw człowieka, laureat pokojowej nagrody Nobla, Robert Peel – premier Wielkiej Brytanii w latach 1834–1835 oraz 1841–1846, Edward Stanley, 14. hrabia Derby – premier Wielkiej Brytanii w latach 1852, 1858–1859 i 1866–1868, Jan Smuts – południowoafrykański polityk, filozof i wojskowy, Henry Temple, 3. wicehrabia Palmerston – angielski polityk, premier oraz wielokrotny minister.

Jewel Tower – XIV-wieczna wieża stanowiąca fragment kompleksu Pałacu Westminsterskiego, położona w centrum Londynu, na lewym brzegu Tamizy. Została wzniesiona w latach 1365–1366. Początkowo służyła jako magazyn dla królewskich kosztowności oraz okazjonalnie jako więzienie. Od XVI wieku była siedzibą urzędów związanych z funkcjonowaniem Izby Lordów oraz Izby Gmin. Jako jeden z niewielu elementów przetrwała pożar Pałacu Westminsterskiego w 1834 roku. Została częściowo zniszczona podczas II wojny światowej. Od 1948 roku mieści się w niej muzeum. Obecnie jest zarządzana przez organizację English Heritage. Jest wpisana na listę zabytków I klasy.

Skarb Państwa Jego Królewskiej Mości (ang. HM Treasury, His Majesty’s Treasury) – departament rządu Wielkiej Brytanii odpowiedzialny za opracowywanie, wykonywanie i kontrolę rządowej polityki finansów publicznych i polityki gospodarczej. Prowadzi internetowy system centralnej księgowości i sprawozdawczości (Online System for Central Accounting and Reporting), który wyszczególnia wydatki wszystkich departamentów sektora publicznego, i z którego sporządzane są roczne sprawozdania finansowe. Czasami nazywany Exchequer lub mniej formalnie Treasury. Przymiotnik dzierżawczy Her/His (Jej/Jego) w nazwie departamentu różni się w zależności od płci panującego monarchy. HM Treasury jest departamentem ministerialnym, wspieranym przez 14 agencji i organów publicznych.

Victoria Tower – XIX-wieczna wieża będąca częścią kompleksu Pałacu Westminsterskiego, położona w centrum Londynu, na lewym brzegu Tamizy. Ma 98,5 metra wysokości. Stanowi jedyne wejście do Pałacu Westminsterskiego, z którego skorzystać może panujący monarcha w drodze do Izby Lordów.

Pałac Westminsterski (ang. Palace of Westminster) – zabytkowy, neogotycki pałac w Londynie, w Wielkiej Brytanii; siedziba brytyjskiej Izby Gmin, Izby Lordów oraz urzędów z nimi związanych; zabytek I klasy od 1970 roku, w 1987 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jego budowę rozpoczął Knut Wielki w 1016 roku. W XIII wieku stał się politycznym centrum angielskiej państwowości. Do 1512 roku służył jako siedziba monarchy. Od XIII stulecia obradował w nim Parlament. Został przebudowany w XVIII wieku w związku z ustanowieniem Królestwa Wielkiej Brytanii i związanym z tym powiększeniem aparatu administracyjnego. W 1834 roku spłonął w pożarze. Został odbudowany w latach 1840–1870 przez Charlesa Barry’ego przy współpracy z Augustusem Puginem. W latach 1940–1941 ucierpiał podczas nalotów niemieckich. Prace remontowe trwały od 1945 do 1950 roku. W latach 1981–1994 został poddany renowacji. Rozpoczęcie kolejnego gruntownego remontu, połączonego z odnowieniem wnętrz i wymianą instalacji, planowane jest na rok 2020. Składa się z trzech skrzydeł. Najważniejsze pomieszczenia umiejscowione są w osi centralnej. W samym środku znajduje się Central Lobby, po obu jego stronach, w takiej samej odległości znajdują się sale posiedzeń Izby Lordów (Lords Chamber) oraz Izby Gmin (Commons Chamber). Na północnym krańcu znajduje się wieża Elizabeth Tower, określana również jako Big Ben. W przeciwległej części pałacu wznosi się Victoria Tower, której wierzchołek na wysokości 98,5 metra stanowi najwyższy punkt kompleksu.

Departament Handlu Międzynarodowego (Department for International Trade) – brytyjski resort którego zadaniem jest promocja eksportu i inwestycji. Powstał w maju 1999 jako agencja British Trade International, składając się z dwóch części: zajmując się promocją eksportu – Trade Partners UK i promocją inwestycji – Invest UK (dla inwestycji zagranicznych – FDI). W październiku 2003 połączono je w jedną instytucję – UK Trade & Investment. W lipcu 2016 na jej bazie utworzono Department for International Trade (Departament Handlu Międzynarodowego). Utrzymuje swoje przedstawicielstwa prawie we wszystkich krajach, z którymi Wielka Brytania utrzymuje stosunki dyplomatyczne. W Warszawie w latach 1993–2008 brytyjska służba handlowa mieściła się przy ul. Emilii Plater 28, obecnie w budynku ambasady przy ul. Kawalerii 12.

Westminster – podziemna stacja metra w Londynie, położona w dzielnicy City of Westminster, w bezpośrednim sąsiedztwie Pałacu Westminsterskiego Stacja została otwarta w 1868 roku jako część District Line. W 1949 znalazła się także na trasie wydzielonej wówczas Circle Line. W drugiej połowie lat 90. stacja poddana została generalnej przebudowie związanej z włączeniem jej do nowego odcinka Jubilee Line. W tym samym czasie na powierzchni trwała w tym miejscu budowa Portcullis House, gmachu wznoszonego na użytek brytyjskiego parlamentu, który nie mieścił się już w Pałacu. Koordynację obu inwestycji ułatwiał fakt, iż miały one wspólnego architekta, którym był Sir Michael Hopkins. Stacja została otwarta w swej nowej odsłonie 22 grudnia 1999. Obecnie należy do najbardziej futurystycznie zaprojektowanych spośród obiektów londyńskiego metra. Aktualnie korzysta z niej ok. 18,36 mln pasażerów rocznie. Należy do pierwszej strefy biletowej. 22 października 2006 stacja została zamknięta na cały dzień w związku z prowadzonymi w jej wnętrzach zdjęciami do filmu Harry Potter i Zakon Feniksa. Po komputerowej obróbce, zostały one wykorzystane w scenie, gdy Harry zmierza na przesłuchanie w Ministerstwie Magii.

Biuro Spraw Zagranicznych, Wspólnoty Narodów i Rozwoju (ang. Foreign, Commonwealth and Development Office), lepiej znane jako Biuro Spraw Zagranicznych (ang. Foreign Office) lub FCDO – departament rządu Wielkiej Brytanii odpowiedzialny za promocję interesów państwa za granicą. Odpowiednikiem Biura Spraw Zagranicznych w innych krajach jest Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Szef biura nosi tytuł Sekretarza Stanu ds. Zagranicznych, Wspólnoty Narodów i Rozwoju (Secretary of State for Foreign, Commonwealth and Development Affairs) zaś popularnie nazywany jest Sekretarzem ds. Zagranicznych (Foreign Secretary). Jego pozycja jest jedną z najbardziej prestiżowych w rządzie brytyjskim (cabinet) po premierze; pozostałe to kanclerz skarbu (Chancellor of the Exchequer) oraz sekretarz ds. wewnętrznych (Home Secretary). Biuro Spraw Zagranicznych utworzono w marcu 1782, a następna zmiana nazwy nastąpiła po połączeniu Biura Spraw Zagranicznych z Biurem Wspólnoty (Commonwealth Office) w 1968. Najnowsza zmania połączyła Biuro Spraw Zagranicznych oraz Wspólnoty z Departamentem Rozwoju Międzynarodowego w roku 2020 żeby stworzyć teraz zwane Biuro Spraw Zagranicznych, Wspólnoty Narodów i Rozwoju. Służba zagraniczna składa się z sieci 280 placówek zagranicznych i zatrudnia ponad 17 tys. pracowników (2023).

Big Ben – zwyczajowa nazwa wieży zegarowej Elizabeth Tower w Londynie w Wielkiej Brytanii. Nazwa początkowo odnosiła się do dzwonu ze St. Stephen’s Tower (z ang. wieża św. Szczepana), zwanej również The Clock Tower (Wieża Zegarowa), należącej do Pałacu Westminsterskiego. Obecnie nazwa Big Ben odnosi się często zarówno do dzwonu, jak i zegara oraz samej wieży. 12 września 2012 roku wieża została oficjalnie nazwana Elizabeth Tower, dla uhonorowania 60-letniego panowania Elżbiety II.