Parafia św. Elżbiety Węgierskiej i bł. Anastazego Pankiewicza w Łodzi

Uniwersyteckie Centrum Pediatrii im. Marii Konopnickiej w Łodzi (dawn. Pediatryczny Szpital Kliniczny im. Marii Konopnickiej, Uniwersytecki Szpital Kliniczny Nr 4 im. Marii Konopnickiej) – szpital pediatryczny, położony przy ul. bł. Anastazego Pankiewicza 16 w Łodzi.

Kościół św. Elżbiety Węgierskiej – świątynia znajdująca się przy ul. bł. Anastazego Pankiewicza 15 w Łodzi. W znajdującym się obok kilkupiętrowym budynku mieści się klasztor oo. Bernardynów oraz Zespół Szkół OO. Bernardynów.

Galerie ASP w Łodzi – powstały w 1984 roku, w Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego. W kompleks galerii wchodzą: Galeria Kobro Galeria BLOK Galeria PARTER Galeria SCHODY DOWN Galeria SCHODY UP Galeria WYDZIAŁU EDUKACJI WIZUALNEJ Galeria BIAŁA ŚCIANA

Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego – publiczna uczelnia artystyczna w Łodzi, założona w 1945. Jedna z siedmiu akademii sztuk pięknych w Polsce. Wielowydziałowa uczelnia posiada mieszany charakter artystyczno-projektowy, wyróżniając się rozbudowaną ofertą edukacyjną w zakresie projektowania mody (w tym biżuterii) oraz tkaniny artystycznej.

Wydział Tkaniny i Ubioru Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi – jeden z czterech wydziałów Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Jego siedziba znajduje się przy ul. Wojska Polskiego 121 w Łodzi. Powstał w 1946 r.

Wydział Wzornictwa i Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi – jeden z czterech wydziałów Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Jego siedziba znajduje się przy ul. Wojska Polskiego 121 w Łodzi. Powstał w 1991 r..

Wydział Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi – jeden z czterech wydziałów Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Jego siedziba znajduje się przy ul. Wojska Polskiego 121 w Łodzi. Powstał w 1971 r..

Ulica Bracka – ulica w Łodzi, charakteryzująca się tym, że sąsiaduje z pomnikiem historii – nowym cmentarzem żydowskim, założonym pod koniec XIX wieku oraz z modernistycznym osiedlem Doły. Ulica Bracka częściowo stanowiła granicę Ghetto Litzmannstadt, a częściowo należała do terenu tego getta. Ulica ta stanowiła granicę obozu prewencyjnego dla młodych Polaków. Ulica Bracka jeszcze w trakcie drugiej wojny światowej stanowiła nieutwardzony trakt, łączący ulicę Marysińską (wówczas 40 Str. vel S Str.) z cmentarzem żydowskim, przebiegający przez teren żwirowni. Po wojnie została znacznie skrócona, wskutek czego najniższy numer budynku przy tej ulicy to 23. Historycznie ulica przybierała następujące nazwy:

Centrum Dialogu im. Marka Edelmana – istniejąca od 2010 miejska instytucja kultury w Łodzi, której celem jest prowadzenie działalności w zakresie popularyzowania wielokulturowego i wieloetnicznego dziedzictwa miasta ze szczególnym uwzględnieniem kultury żydowskiej oraz innych kultur mających znaczący wpływ na jego rozwój. Jej patronem jest Marek Edelman. Centrum prowadzi działalność edukacyjną, organizuje wydarzenia wielokulturowe, realizuje działania na rzecz upamiętnienia ocalałych i Sprawiedliwych wśród Narodów Świata i ich rodzin, a także spacery, wykłady otwarte, wystawy, koncerty czy przedstawienia. W zakres działań instytucji wchodzi także działalność wydawnicza. Projekty przygotowywane przez Centrum mają charakter zarówno międzynarodowy jak i lokalny. Od 1 kwietnia 2011 dyrektorem instytucji jest Joanna Podolska. Siedziba Centrum od 2014 znajduje się w Parku Ocalałych.

Park Ocalałych – park w Łodzi upamiętniający osoby, które przeszły przez istniejące w czasie II wojny światowej Ghetto Litzmannstadt, będące jednym z elementów realizacji planu eksterminacji Żydów III Rzeszy. Park został oficjalnie otwarty 30 sierpnia 2004, w dniu 60. rocznicy likwidacji getta. Park usytuowany jest pomiędzy ul. Wojska Polskiego a ogródkami działkowymi przy ul. Źródłowej w dolinie rzeki Łódki, na terenie przylegającym podczas wojny do granic Litzmannstadt Ghetto (pierwotnie miał zostać zlokalizowany przy ul. Stalowej). Zaprojektowany został przez Grażynę Ojrzyńską. Pomysłodawczynią parku była Halina Elczewska, która przeżyła getto łódzkie (z Litzmannstadt przetransportowano ją do Auschwitz, a dalej do Ravensbrück). Ona też jako pierwsza posadziła swoje „drzewko pamięci”. Pod jednym z dwóch pomnikowych dębów szypułkowych odsłonięto pomnik – głaz (znaleziony na terenie parku) upamiętniający tragiczne wydarzenia lat 1940-1944. Umieszczono na nim napisy w czterech językach: polskim, angielskim, hebrajskim i jidysz. 418 osób ocalałych z Holokaustu, które zdołały dotrzeć do Łodzi zasadziło swoje drzewko: dęby, klony, lipy, brzozy, graby, buki, sosny, świerki i modrzewie. Drzewka zostały ponumerowane i wpisane do rejestru, a ocaleni otrzymali certyfikaty z nazwiskiem i numerem drzewka. Wzdłuż alei Arnolda Mostowicza położone są tabliczki z nazwiskami i numerem drzewka każdego ocalałego. Łącznie w całym parku zasadzono 450 drzew na powierzchni półtora hektara. Docelowa powierzchnia parku wynosi 8,5 hektara, na tym terenie znajduje się zbiornik wodny na rzece Łódce. Powstały również alejki i place o nawierzchni żwirowo-glinkowej i z kostki granitowej. Aleja łączy dwa główne elementy parku: Pomnik Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej i Kopiec Pamięci. Pomnik, zbudowany według projektu Czesława Bieleckiego, zawiera symbole dwóch narodów: statuę Orła Białego oraz gwiazdę Dawida, uformowaną z tablic z nazwiskami Polaków uhonorowanych tytułem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. 10-metrowy Kopiec Pamięci, usypany na drugim końcu parku jest punktem widokowym okolicy. Na szczycie kopca znajduje się pomnik-ławeczka Jana Karskiego. Budowa parku, jako wieloletnie zadanie inwestycyjne, została zatwierdzona przez Radę Miejską. Prace rozpoczęły się jesienią 2005 od oczyszczania terenu, rozbiórki ruin. Pomnik odsłonięto w 2009. Na terenie parku znajduje się siedziba Centrum Dialogu im. Marka Edelmana, gdzie odbywają się konferencje i zajęcia edukacyjne.

Cmentarz żydowski w Łodzi – cmentarz w Łodzi założony w 1892 roku, położony w południowej części Bałut, na niewielkim wzniesieniu pomiędzy ulicami Bracką, Zagajnikową, Zmienną i Inflancką; największa w Polsce pod względem powierzchni nekropolia żydowska (42 ha, ponad 230 tys. pochowanych, w tym ok. 45 tys. stanowią mogiły zmarłych i zamordowanych w okresie funkcjonowania Ghetto Litzmannstadt).

Helenów – obszar Systemu Informacji Miejskiej w Łodzi położony w południowo-wschodniej części Bałut (osiedle administracyjne Bałuty-Doły), obejmujący przede wszystkim dwa parki Helenów i Ocalałych.