Centrum Dialogu im. Marka Edelmana

Park Ocalałych – park w Łodzi upamiętniający osoby, które przeszły przez istniejące w czasie II wojny światowej Ghetto Litzmannstadt, będące jednym z elementów realizacji planu eksterminacji Żydów III Rzeszy. Park został oficjalnie otwarty 30 sierpnia 2004, w dniu 60. rocznicy likwidacji getta. Park usytuowany jest pomiędzy ul. Wojska Polskiego a ogródkami działkowymi przy ul. Źródłowej w dolinie rzeki Łódki, na terenie przylegającym podczas wojny do granic Litzmannstadt Ghetto (pierwotnie miał zostać zlokalizowany przy ul. Stalowej). Zaprojektowany został przez Grażynę Ojrzyńską. Pomysłodawczynią parku była Halina Elczewska, która przeżyła getto łódzkie (z Litzmannstadt przetransportowano ją do Auschwitz, a dalej do Ravensbrück). Ona też jako pierwsza posadziła swoje „drzewko pamięci”. Pod jednym z dwóch pomnikowych dębów szypułkowych odsłonięto pomnik – głaz (znaleziony na terenie parku) upamiętniający tragiczne wydarzenia lat 1940-1944. Umieszczono na nim napisy w czterech językach: polskim, angielskim, hebrajskim i jidysz. 418 osób ocalałych z Holokaustu, które zdołały dotrzeć do Łodzi zasadziło swoje drzewko: dęby, klony, lipy, brzozy, graby, buki, sosny, świerki i modrzewie. Drzewka zostały ponumerowane i wpisane do rejestru, a ocaleni otrzymali certyfikaty z nazwiskiem i numerem drzewka. Wzdłuż alei Arnolda Mostowicza położone są tabliczki z nazwiskami i numerem drzewka każdego ocalałego. Łącznie w całym parku zasadzono 450 drzew na powierzchni półtora hektara. Docelowa powierzchnia parku wynosi 8,5 hektara, na tym terenie znajduje się zbiornik wodny na rzece Łódce. Powstały również alejki i place o nawierzchni żwirowo-glinkowej i z kostki granitowej. Aleja łączy dwa główne elementy parku: Pomnik Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej i Kopiec Pamięci. Pomnik, zbudowany według projektu Czesława Bieleckiego, zawiera symbole dwóch narodów: statuę Orła Białego oraz gwiazdę Dawida, uformowaną z tablic z nazwiskami Polaków uhonorowanych tytułem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. 10-metrowy Kopiec Pamięci, usypany na drugim końcu parku jest punktem widokowym okolicy. Na szczycie kopca znajduje się pomnik-ławeczka Jana Karskiego. Budowa parku, jako wieloletnie zadanie inwestycyjne, została zatwierdzona przez Radę Miejską. Prace rozpoczęły się jesienią 2005 od oczyszczania terenu, rozbiórki ruin. Pomnik odsłonięto w 2009. Na terenie parku znajduje się siedziba Centrum Dialogu im. Marka Edelmana, gdzie odbywają się konferencje i zajęcia edukacyjne.

Pomnik Polaków Ratujących Żydów – pomnik poświęcony Polakom uhonorowanym tytułem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”, powstały w 2009 wg projektu Czesława Bieleckiego w Parku Ocalałych w Łodzi.

Helenów – obszar Systemu Informacji Miejskiej w Łodzi położony w południowo-wschodniej części Bałut (osiedle administracyjne Bałuty-Doły), obejmujący przede wszystkim dwa parki Helenów i Ocalałych.

Pomnik Martyrologii Dzieci, tzw. Pęknięte Serce w Łodzi – odsłonięty 9 maja 1971 roku. Upamiętnia tragiczne losy dzieci polskich w okresie II wojny światowej, a szczególnie dzieci-więźniów pobliskiego obozu dla polskich dzieci i młodzieży przy ul. Przemysłowej w Łodzi. Pomnik znajduje się w parku im. Szarych Szeregów u zbiegu ulic Brackiej i Staszica.

Tor kolarski Społem – otwarty (niezadaszony) tor kolarski w Łodzi, w Polsce. Został otwarty 28 lipca 1892 roku. Może pomieścić 8000 widzów. Użytkowany jest przez klub Społem Łódź. Długość toru wynosi 400 m.

Uniwersyteckie Centrum Pediatrii im. Marii Konopnickiej w Łodzi (dawn. Pediatryczny Szpital Kliniczny im. Marii Konopnickiej, Uniwersytecki Szpital Kliniczny Nr 4 im. Marii Konopnickiej) – szpital pediatryczny, położony przy ul. bł. Anastazego Pankiewicza 16 w Łodzi.

Park im. Szarych Szeregów (do 27 maja 1994 r. Park im. „Promienistych”) – park w Łodzi, położony pomiędzy ulicami Głowackiego, Staszica, Plater, Górniczą, Marysińską oraz ul. Boya-Żeleńskiego. Powierzchnia: 15,0 ha.

Park Helenów (Park Helenowski , dawniej Park im. 19 stycznia) – park znajdujący się w Łodzi, pomiędzy ulicami: Północną, Źródłową i Smugową. Obiekt zajmuje powierzchnię 12 ha.

Ulica Bracka – ulica w Łodzi, charakteryzująca się tym, że sąsiaduje z pomnikiem historii – nowym cmentarzem żydowskim, założonym pod koniec XIX wieku oraz z modernistycznym osiedlem Doły. Ulica Bracka częściowo stanowiła granicę Ghetto Litzmannstadt, a częściowo należała do terenu tego getta. Ulica ta stanowiła granicę obozu prewencyjnego dla młodych Polaków. Ulica Bracka jeszcze w trakcie drugiej wojny światowej stanowiła nieutwardzony trakt, łączący ulicę Marysińską (wówczas 40 Str. vel S Str.) z cmentarzem żydowskim, przebiegający przez teren żwirowni. Po wojnie została znacznie skrócona, wskutek czego najniższy numer budynku przy tej ulicy to 23. Historycznie ulica przybierała następujące nazwy:

Parafia św. Elżbiety Węgierskiej i bł. Anastazego Pankiewicza w Łodzi – rzymskokatolicka parafia w dekanacie Łódź-Stoki archidiecezji łódzkiej. Leży w północno-wschodniej części miasta, z siedzibą przy ulicy Błogosławionego Anastazego Pankiewicza 15 (do 14 marca 2007 przy ul. Spornej 71/73, kiedy to na wniosek proboszcza, o. Metodego Kornackiego, potwierdzony wolą parafian w postaci ponad 500 podpisów, Rada Miasta Łodzi zmieniła nazwę odcinka ulicy Spornej, przy którym znajduje się kościół i klasztor na nazwę obecną, upamiętniająca pierwszego łódzkiego męczennika).

Powiat łódzki wschodni – powiat w Polsce (województwo łódzkie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Siedzibą władz jest miasto Łódź. W 2002 roku z części obszaru wydzielono powiat brzeziński. Według danych z 31 grudnia 2022 roku powiat zamieszkiwało 74 361 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 72 480 osób.

Stadion Budowlanych Łódź – stadion do rugby w Łodzi, w Polsce. Został wybudowany w latach 1963–1972. Może pomieścić 3000 widzów. Obiekt wykorzystywany jest przez rugbystów klubu Budowlani Łódź, wielokrotnych mistrzów Polski w rugby.