Cmentarz św. Rocha na Radogoszczu w Łodzi

Ulica Zgierska w Łodzi – ulica długości około 6 km, biegnąca w kierunku północnym jako przedłużenie ul. Nowomiejskiej od skrzyżowania z ul. Podrzeczną (przy Starym Rynku) do granicy miasta Łodzi ze Zgierzem, gdzie przechodzi w ul. Łódzką. Na odcinku od Ronda mjr. Alfreda Biłyka do granicy miasta ulicą przebiega droga krajowa nr 91. Ulica Zgierska powstała etapami po uregulowaniu wsi Bałuty wiodąca w kierunku Radogoszcza. W latach 70. XX w. poszerzono ulicę i na miejscu starych domów wybudowano rozległe osiedle „Jagiełły”. Od 1901 roku wzdłuż ulicy prowadzi podmiejska linia tramwajowa, która łączy Łódź ze Zgierzem (linia 45) i Ozorkowem (linia 46), natomiast w Łodzi do krańcówki i byłej zajezdni Helenówek. W czasie wojny niemieccy okupanci zmienili nazwę ulicy na Hohensteiner Strasse. Ulica dzieliła łódzkie getto na część zachodnią i wschodnią, ruch między którymi odbywał się po dwóch pieszych kładkach. Po wojnie przywrócono oryginalną nazwę ulicy.

Radogoszcz – męskie „Rozszerzone Więzienie Policyjne” (niem. Erweitertes Polizeigefängnis, Radegast), utworzone 1 lipca 1940 roku w fabryce włókienniczej Samuela Abbego, położonej u zbiegu obecnych ulic Zgierskiej i gen. J. Sowińskiego w Łodzi, na bazie zlokalizowanego w pobliżu obozu przejściowego w fabryce Michała Glazera przy obecnej ul. Liściastej, utworzonego w listopadzie 1939 roku. Miejsce największej niemieckiej zbrodni wojennej dokonanej w końcowym okresie okupacji na obszarze Polski pomiędzy Bugiem a Odrą poprzez spalenie głównego budynku więziennego wraz z więźniami (w liczbie około 1500 mężczyzn) w styczniu 1945 roku. Obecnie oddział Martyrologii „Radogoszcz” Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi.

Masakra w więzieniu na Radogoszczu – masowy mord dokonany przez Niemców na blisko 1500 Polakach przetrzymywanych w więzieniu policyjnym na łódzkim Radogoszczu. Do masakry doszło w nocy z 17 na 18 stycznia 1945 r., na kilkadziesiąt godzin przed przejęciem Łodzi przez Armię Czerwoną.

Mauzoleum i muzeum na Radogoszczu w Łodzi – zespół memoriałowy składający się z mauzoleum i muzeum w miejscu dawnego „Rozszerzonego Więzienia Policyjnego” (niem. Erweitertes Polizeigefangnis, Radegast), utworzonego 1 lipca 1940 w fabryce włókienniczej Samuela Abbego, spalonego w nocy z 17 na 18 stycznia 1945 r. wraz z ok. 1500 więźniami, największej niemieckiej zbrodni ludobójstwa dokonanej na obszarze Polski pomiędzy Bugiem a Odrą w okresie działań frontowych w 1945 roku. Obecnie oddział Martyrologii i Walki „Radogoszcz” samorządowego Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, u zbiegu ulic Zgierskiej i gen. J. Sowińskiego (pl. Pamięci Narodowej) w Łodzi.

Pałac Juliusza Heinzla – istniejący w latach 1890–1942 pałac, należący do Juliusza Heinzla, położony na terenie parku Julianowskiego w Łodzi.

Kościół Opieki św. Józefa i Matki Boskiej z Góry Karmel (dawn. Kościół luterański św. Michała w Łodzi) – kościół katolicki (pierwotnie luterański), położony przy ul. Liściastej 9 w Łodzi, siedziba Parafii Opieki św. Józefa i Matki Bożej z Góry Karmel.

Parafia pw. Opieki św. Józefa i Matki Bożej z Góry Karmel w Łodzi – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji łódzkiej w dekanacie Łódź-Radogoszcz. Erygowana w 1974. Mieści się przy rogu ulic Liściastej i Czereśniowej. Kościół parafialny wybudowany w latach 1933–1972. W parafii od 1945 posługę sprawują karmelici bosi.

Ghetto Litzmannstadt, getto łódzkie (jid. ‏לאדזשער געטא‎; lodżer geto; ליצמאנשטאטער געטא; licmansztoter geto) – getto żydowskie istniejące w okupowanej przez Niemców Łodzi (od kwietnia 1940 Litzmannstadt). W dokumentach archiwalnych można spotkać skrótową formę Ghetto L-stadt lub Getto L-stadt, od skrótu nazwy miasta powszechnie używanego przez Niemców, w tym na oficjalnych pismach i drukach. Było to pierwsze w pełni odizolowane od reszty miasta getto na obszarze okupowanej Polski, największe po warszawskim i jedyne, które przetrwało prawie do końca okupacji niemieckiej na ziemiach Polski (zlikwidowane w sierpniu 1944).

Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra med. Jerzego Nofera w Łodzi – placówka naukowo-badawcza zajmująca się problematyką zdrowia publicznego, zdrowia środowiskowego oraz wszelkimi dziedzinami związanymi z szeroko rozumianą medycyną pracy. Celem działalności Instytutu jest zapewnienie jak najlepszych praktycznych rozwiązań systemowych poprawiających warunki życia i pracy. Dzięki wysokim standardom prowadzonych badań Instytut jest jednym z głównych ośrodków naukowo-badawczych w kraju. Zatrudnia wyspecjalizowaną kadrę, wśród której znajdują się wysokiej rangi specjaliści pracujący innymi jako konsultanci krajowi i wojewódzcy.

Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dr. Władysława Biegańskiego (dawn. Miejski Szpital Zakaźny) – powstały w 1914 r. szpital, którego głównym profilem działalności jest leczenie pacjentów z chorobami zakaźnymi.

Park im. Adama Mickiewicza (Park Julianowski) – zabytkowy łódzki park o powierzchni 49,4 ha, znajdujący się w osiedlu Julianów, obrębie ulic: Zgierskiej, Sowińskiego, Jaworowej, Folwarcznej, al. Róż, Karłowicza. Park znajduje się w obniżeniu, rozciąga się wzdłuż doliny rzeki Sokołówki.

Bałuty – do 31 grudnia 1992 r. dzielnica Łodzi. Bałuty były drugą, co do wielkości, dzielnicą: obejmują pow. 78,9 km². Zamieszkuje je największa liczba ludności w stosunku do pozostałych dzielnic – ok. 191,6 tys. mieszkańców.