place

Aleja Jana Pawła II w Warszawie

Mirów (Warszawa)Muranów (Wola)Muranów (Śródmieście)Sady ŻoliborskieStary Żoliborz
Ulice w WarszawieŚródmieście Południowe
Aleja Jana Pawła II w Warszawie 2020
Aleja Jana Pawła II w Warszawie 2020

Aleja Jana Pawła II – ulica w warszawskich dzielnicach: Wola, Śródmieście i Żoliborz, biegnąca od Alej Jerozolimskich do alei Wojska Polskiego. Jest jedną z głównych arterii Warszawy prowadzących z południa na północ.

Fragment artykułu z Wikipedii Aleja Jana Pawła II w Warszawie (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Aleja Jana Pawła II w Warszawie
Aleja Jana Pawła II, Warszawa Wola

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Aleja Jana Pawła II w WarszawieCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 52.246944 ° E 20.988889 °
placePokaż na mapie

Adres

Aleja Jana Pawła II
01-024 Warszawa, Wola
województwo mazowieckie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Aleja Jana Pawła II w Warszawie 2020
Aleja Jana Pawła II w Warszawie 2020
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Warschau (KL)
Warschau (KL)

Waffen-SS Konzentrationslager Warschau, Arbeitslager Warschau, potocznie „Gęsiówka” – niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny utworzony na rozkaz Reichsführera-SS Heinricha Himmlera na terenie byłego getta warszawskiego, funkcjonujący od lipca 1943 do sierpnia 1944. KL Warschau zajmował obszar pomiędzy ówczesnymi ulicami Gęsią, Zamenhofa, Okopową, Glinianą, Ostrowską i Wołyńską. Początkowo funkcjonował jako samodzielny obóz, później został przekształcony w filię obozu na Majdanku. Przeszło przezeń co najmniej 7250 więźniów. Byli to Żydzi z różnych krajów Europy, których zmuszano do pracy przy rozbiórce ruin getta oraz przy pozyskiwaniu i segregowaniu wszelkiego wartościowego mienia znajdującego się jeszcze na jego terenie. Obóz oraz przylegające do niego ruiny były także wykorzystywane przez Niemców jako miejsce egzekucji. Masowo rozstrzeliwano tam polskich więźniów politycznych, ofiary łapanek oraz Żydów ujętych „po aryjskiej stronie”. Liczba ofiar KL Warschau jest szacowana na ok. 20 tys., w tym ok. 10 tys. Polaków. Pod koniec lipca 1944 Niemcy przystąpili do ewakuacji obozu. Blisko 4 tys. więźniów pognano pieszo do Kutna, a tych, którzy przeżyli ów „marsz śmierci”, wywieziono do KL Dachau. 5 sierpnia 1944 obóz został zdobyty przez żołnierzy batalionu „Zośka”, którzy wyzwolili 348 przebywających w nim jeszcze Żydów. Zdaniem Marii Trzcińskiej KL Warschau miał o wiele większe rozmiary, niż przyjmuje to oficjalna historiografia, oraz stanowił obóz zagłady, w którym przy użyciu komór gazowych Niemcy masowo eksterminowali mieszkańców Warszawy. W obozie miało zginąć 200 tys. osób, w większości etnicznych Polaków. Teoria Trzcińskiej jest odrzucana przez Instytut Pamięci Narodowej oraz przez większość historyków.