Koziny (Łódź)

Ulica Drewnowska w Łodzi ma około 2,8 kilometra długości, biegnie od ul. Zgierskiej na Starym Mieście (przy Starym Rynku) do skrzyżowania ul. Solec i al. Unii Lubelskiej. Ulica prawdopodobnie powstała jeszcze przed 1423 rokiem, kiedy Łódź otrzymała prawa miejskie. Dawniej uliczka prowadziła w stronę lasu, a ówcześni mieszkańcy osady jeździli nią po drewno. Inna wersja mówi, że ulica wywodzi swą nazwę od nazwiska znanej w całej osadzie rodziny Drewnowiczów (lub Drewnów). W czasie wojny zmieniono nazwę na Holzstrasse (jedyny okres w historii). Ulica Drewnowska na odcinku i w kierunku od ul. Zgierskiej do ul. Zachodniej jest ulicą o ruchu jednokierunkowym. Ulica Drewnowska na odcinku od ulicy Zachodniej do Karskiego stanowi północną granicę centrum handlowo rozrywkowego Manufaktura zbudowanego na terenie dawnych Zakładów im. Marchlewskiego, dawniej Fabryki Poznańskiego.

Kaplica rodziny Scheiblerów w Łodzi – nagrobna kaplica-mauzoleum znajdująca się na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi, w jego ewangelicko-augsburskiej części. Ukończona w 1888 według projektu Edwarda Lilpopa i Józefa Dziekońskiego jest jednym z największych dzieł architektury cmentarnej na świecie oraz świadectwem bezprecedensowego w skali światowej rozwoju Łodzi w XIX wieku.

Ulica Mohandasa Gandhiego (również: Mahatmy Gandhiego) – ulica w Łodzi wytyczona w 1959 r. podczas budowy osiedla mieszkaniowego „Żubardź”.

Grób małego dziecka śpiącego na poduszce – grób na Starym Cmentarzu w Łodzi. Znajduje się między dziecięcymi pomnikami na tyłach kaplicy Scheiblera. Przysypany ziemią i obrośnięty bluszczem, został odkryty w 2006 przy porządkowaniu cmentarza. Grób pochodzi z 1909, został wykonany z trawertynu. Spoczywa w nim 4-letni Gustaw Pietlich.

Pomnik Sophie Biedermann w Łodzi – pomnik na rodzinnym polu grobowym Meyerów w części ewangelickiej Starego Cmentarza przy ulicy Ogrodowej w Łodzi.

Cmentarz ewangelicko-augsburski przy ulicy Ogrodowej w Łodzi – cmentarz powstały w 1855 roku w Łodzi. Początkowo zajmował obszar 3 hektarów. Pomiędzy 1888 a 1895 rokiem powiększono go do obecnych rozmiarów 9,5 hektara. Jest najciekawszą częścią nekropolii trójwyznaniowej w Łodzi. Znajdują się na nim wybitne przykłady architektury funeralnej. Uwagę przykuwa mauzoleum małżonków Moenke, okazały grobowiec Juliusza Kunitzera, czy niezwykle ciepły w formie grobowiec Sophie Biedermann. Jednak najcenniejszym zabytkiem nekropolii jest neogotycka kaplica grobowa Karola Scheiblera i jego rodziny. Na cmentarzu znajdują się mauzolea i pola grobowe łódzkich fabrykantów: Anstadtów, Geyerów, Biedermannów, Grohmanów czy Scheiblerów.

Mauzoleum małżonków Moenke – nagrobek w części ewangelickiej Starego Cmentarza w Łodzi.

Grobowiec Franciszka Kindermanna – grobowiec w części ewangelickiej Starego Cmentarza w Łodzi – prosta ściana parawanowa przypomina do złudzenia budynek składający się z trzech skrzydeł tworzących literę E, nakrytych płytą. Jako materiał zastosowano jasnoszary granit. Inskrypcja z odlewanych z brązu liter: Familie Franz Kindermann.

Grobowiec Ludwika Ferdynanda Geyera – grobowiec znajdujący się w części ewangelickiej Starego Cmentarzu w Łodzi, w kwaterze 50/D2, pole grobowe nr 61 rodziny L.F. Geyera. Poza Ludwikiem Geyerem pochowani tu są: żona Emilia (zm. 1884), Ludwik Geyer (zm. 1935), Elżbieta Geyer (1886–1985), Ryszard Geyer (zm. 1915), Olga z Weilów Geyer (zm. 1934), Waleria z Geyerów Steigert (1920–1997) i Aleksander Steigert (zm. 1945).

Grobowiec Ludwika Grohmana – grobowiec, znajdujący się na Starym Cmentarzu w Łodzi. Naturalnej wielkości posąg Chrystusa Miłosiernego, dłuta Henricha Eplera, ustawiony jest na obeliskowym cokole głównej części pomnika rodziny Grohmana. Pod nią znajduje się brązowe tondo z portretem zmarłego. Rzeźba jest jedną z najcenniejszych rzeźb importowanych na terenie Cmentarza Starego.

Stary Cmentarz w Łodzi – główny i zabytkowy kompleks łódzkich nekropolii, założony w 1855, przy zbiegu ulic Ogrodowej i Srebrzyńskiej. Cmentarz jest chrześcijański i trójwyznaniowy, podzielony na część katolicką (11 ha), ewangelicką (9 ha) i prawosławną (niespełna 1 ha). W 2015 kompleks został uznany pomnikiem historii. Nekropolia jest miejscem spoczynku dla wielu słynnych postaci, związanych zarówno z Łodzią, jak i Rzeczpospolitą. Spośród zabudowy wyróżnia się m.in. neorenesansowa kaplica grobowa rodu Heinzlów – znajdująca się w części katolickiej, jak również neogotycka kaplica rodziny Scheiblerów – w części ewangelickiej. Obiekt ten jest także najokazalszym zabytkiem cmentarza, stanowiącym perłę światowej architektury, będący mauzoleum wystawionym w latach 1885–1888, według projektu Edwarda Lilpopa i Józefa Piusa Dziekońskiego.

Grobowiec Ernsta Leonhardta – grobowiec na Starym Cmentarzu w Łodzi. Pomnik utrzymany w modernistycznej stylistyce, przypomina obrysem parterowy dom z poddaszem. Proste, granitowe bryły geometryczne o dłutowanej fakturze.