Główny Urząd Rasy i Osadnictwa SS

Allgemeine SS (niem. Ogólna SS) – organizacja powstała w roku 1934, podczas rozbudowy struktur Schutzstaffel der NSDAP (SS), jako samodzielna formacja w ramach NSDAP z Heinrichem Himmlerem jako Reichsführerem-SS. W 1934 jednostki administracyjne SS przyjęły nazwę Allgemeine SS (zwane także Heimat SS oraz Schwarze SS), w celu odróżnienia ich od SS-Totenkopfverbände (załogi obozów koncentracyjnych) i SS-Verfügungstruppe (późniejsze Waffen-SS).

Gestapo (niem. Geheime Staatspolizei, Tajna Policja Państwowa; do 1936 również Gestapa, od Geheimes Staatspolizeiamt – Urząd Tajnej Policji Państwowej) – tajna policja utworzona w III Rzeszy 26 kwietnia 1933, która w sposób bezwzględny zwalczała wszelkie przejawy oporu, rozwiązana wraz z upadkiem III Rzeszy w 1945. Przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze uznana za organizację zbrodniczą.

Topografia Terroru (niem. Topographie des Terrors) jest zewnętrznym muzeum w Berlinie, stolicy Niemiec. Jest zlokalizowane przy Niederkirchnerstrasse, oficjalnie przy Prinz-Albrecht-Strasse, w miejscu budynków, które w okresie nazistowskich Niemiec od 1933 do 1945 były siedzibami głównymi Gestapo i SS, głównych narzędzi represji.

Niemiecka Komisja Gospodarcza (Deutsche Wirtschaftskommission – DWK, Немецкая/Германская экономическая комиссия) – niemiecka struktura wykonawcza Radzieckiej Administracji Wojskowej w Niemczech, która funkcjonowała do chwili utworzenia NRD (1947–1949). De facto pełniła rolę rządu gospodarczego w radzieckiej strefie okupacyjnej. Radziecka Administracja Wojskowa nadała jej uprawnienia legislacyjne. Jej przewodniczącym był Heinrich Rau, zaś członkami Komisji prezydenci administracji centralnych – przemysłu, handlu, transportu, rolnictwa i leśnictwa, a także paliwa i energii. Również przewodniczący central związkowych – FDGB i VdgB.

Sowiecka Administracja Wojskowa w Niemczech (również Radziecka Administracja Wojskowa w Niemczech, niem. Sowjetische Militäradministration in Deutschland – SMAD, ros. Советская военная администрация в Германии – СВАГ) – administracja wojskowa ZSRR, która przejęła najwyższą władzę wykonawczą w sowieckiej strefie okupacyjnej, do czasu utworzenia w październiku 1949 Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Administracja wyrosła ze struktur frontowych – 1 Frontu Białoruskiego, 2 Frontu Białoruskiego i 1 Frontu Ukraińskiego oraz Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech. Po części jej zadania przejęła Radziecka Komisja Kontroli w Niemczech (Sowjetische Kontrollkommission – SKK, Советская контрольная комиссия в Германии) (1949-1953), a następnie aparat Wysokiego Komisarza ZSRR w Niemczech (Hoher Kommissar der UdSSR in Deutschland, Верховный комиссар СССР в Германии) (1953-1955). W 1947 powołano Niemiecką Komisję Gospodarczą (Deutsche Wirtschaftskommission, Немецкая/Германская экономическая комиссия) niemiecką strukturę wykonawczą, która funkcjonowała do chwili utworzenia w 1949 NRD.

Federalne Ministerstwo Finansów (niem. Bundesministerium der Finanzen albo Bundesfinanzministerium, w skrócie: BMF) – ministerstwo Republiki Federalnej Niemiec odpowiadające za prowadzenie polityki fiskalnej. Główna siedziba ministerstwa znajduje się w Berlinie przy Leipziger Straße 5–7, w byłej siedzibie m.in. Ministerstwa Lotnictwa Rzeszy i Radzieckiej Administracji Wojskowej w Niemczech. Od 2021 urząd ministra finansów w rządzie Olafa Scholza sprawuje Christian Lindner.

Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy (Reichsluftfahrtministerium, w skrócie RLM) – ministerstwo lotnictwa w okresie nazistowskich Niemiec (1933-1945). Jest to również oryginalna nazwa kompleksu budynków Detlev Rohwedder-Haus przy Wilhelmstraße 81-85, obecnie 97, w centrum Berlina, w którym obecnie mieści się Federalne Ministerstwo Finansów (Bundesministerium der Finanzen). Ministerstwo było odpowiedzialne za rozwój i produkcję samolotów nie tylko dla niemieckich Sił Powietrznych (Luftwaffe), ale także dla lotnictwa cywilnego. W kompleksie budynków ministerstwa swoją siedzibę miało też Wyższe Dowództwo Sił Lotniczych (Oberkommando der Luftwaffe). Do celów reprezentacyjnych wykorzystywano pobliski budynek b. Pruskiego Landtagu (Preußischer Landtag) z 1898 przy Leipziger Straße i Niederkirchnerstraße, ówcześnie nazywany Domem Lotnika (Haus der Flieger).

Państwowa Komisja Planowania NRD (Staatliche Plankommission) – centralny organ Rady Ministrów NRD w zakresie ogólnego planowania i rozwoju gospodarki narodowej oraz kontroli realizacji zaplanowanych zadań. Komisja była odpowiedzialna w gospodarce centralnie zarządzanej NRD za koordynację, przygotowanie i kontrolę średnioterminowych planów długoterminowych (plan pięcioletni) oraz rocznych krajowych planów gospodarczych.

Bundesrat (BR; z niem.; Rada Federalna) – jako konstytucyjne przedstawicielstwo krajów związkowych jest w Niemczech, obok Bundestagu, izbą parlamentu. Liczy 69 członków. Każdy z 16 krajów związkowych ma (zależnie od liczby mieszkańców) od trzech do sześciu głosów, które muszą być oddawane jednolicie. Uprawnieni do głosowania członkowie Rady muszą być członkami z prawem głosu odpowiedniego rządu krajowego. Ustawy uchwalone przez Bundestag wymagają akceptacji Rady, jeśli mają związek z suwerennością kraju związkowego lub jeśli instytucje krajów związkowych mają udział w ich realizacji. Ponieważ konstytucja Niemiec nie określa jednoznacznie, czy nazwa izby wyższej brzmi Deutscher Bundesrat (Niemiecka Rada Federalna) czy Bundesrat (Rada Federalna), uregulowało to zarządzenie prezydenta RFN z 12 września 1952, wskazując na drugi wariant z wykorzystywaniem w kontaktach międzynarodowych określenia Bundesrat der Bundesrepublik Deutschland (Rada Federalna Republiki Federalnej Niemiec).

Prinz-Albrecht-Palais – rokokowy pałac znajdujący się w Berlinie od XVIII wieku do lat 40. XX wieku.

Berlin Anhalter Bahnhof – dawny dalekobieżny dworzec kolejowy w Berlinie, położony przy Askanischer Platz, obecnie działa tam jedynie podziemna stacja S-Bahn. Dworzec został nazwany od niemieckiej prowincji Anhalt. Początkowy dworzec czołowy zastąpiony został nowszym w 1880 r., który został zburzony w 1960 r. po zamknięciu 17 maja 1952. Otwarte w 1939 r. podziemne perony S-Bahn pozostają w użytku do dziś.

Niemieckie Muzeum Szpiegów (niem. Deutsches Spionagemuseum) – to prywatne muzeum w Berlinie, poświęcone historii szpiegostwa (od starożytności do współczesności), które zostało stworzone przez byłego dziennikarza Franza-Michaela Günthera. Multimedialna ekspozycja zajmuje powierzchnię 3000 m². Otwarcie muzeum dla zwiedzających odbyło się 19 września 2015 roku. Muzeum znajduje się przy Leipziger Platz, dawniej ten teren leżał w obrębie Muru Berlińskiego i był nazywany „pasem śmierci”, ponieważ dzielił miasto na dwie części: Berlin Wschodni i Zachodni. Niemieckie Muzeum Szpiegów w Berlinie jest jedynym tego typu muzeum w Niemczech. Kolekcja liczy ponad 1000 eksponatów. 300 z nich jest wystawionych na ekspozycji. Muzeum również działa jako instytucja edukacyjna. Od momentu otwarcia w 2015 roku muzeum odwiedziło 1 000 000 osób. W 2020 roku muzeum zostało nominowane do nagrody Europejskiego Muzeum Roku.