Berlinek (Łódź)

Stadion Startu Łódź – wielofunkcyjny stadion w Łodzi, w Polsce. Został otwarty 21 lipca 1960 roku. Może pomieścić 10 000 widzów. Swoje spotkania rozgrywają na nim piłkarze klubu Start Łódź.

Bałuty-Centrum – najludniejsze osiedle administracyjne na obszarze dawnej dzielnicy Łodzi - Bałuty, zamieszkiwane według danych z 2015 roku przez 49 461 osób.

Ulica Hipoteczna w Łodzi – łódzka ulica znajdująca się w dawnej dzielnicy Bałuty. Rozpoczyna się na skrzyżowaniu z ul. Limanowskiego (jako kontynuacja ul. Klonowej) i dociera do ul. Pojezierskiej (jej przedłużeniem jest ul. Kalinowa). Dawniej z ul. Hipoteczną łączyły się jeszcze ulice Błękitna (dzisiejsza Radłowa, która fizycznie rozpoczyna się przy ul. Prożka, jednakże nadal możliwy jest przejazd od / do Hipotecznej przez rozjeżdżony trawnik), Aleksandra Fredry (obecnie rozpoczyna się przy ul. Grunwaldzkiej) oraz Ułańska (bezimienna dziś aleja parkowa). Około 150 m od skrzyżowania Hipoteczna / Limanowskiego / Klonowa, ulicę pod ziemią przecina schowana do kanału rzeka Bałutka. W przeszłości umiejscowione tu były cegielnie. Parzyste numery adresowe występują po zachodniej stronie ulicy.

Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra med. Jerzego Nofera w Łodzi – placówka naukowo-badawcza zajmująca się problematyką zdrowia publicznego, zdrowia środowiskowego oraz wszelkimi dziedzinami związanymi z szeroko rozumianą medycyną pracy. Celem działalności Instytutu jest zapewnienie jak najlepszych praktycznych rozwiązań systemowych poprawiających warunki życia i pracy. Dzięki wysokim standardom prowadzonych badań Instytut jest jednym z głównych ośrodków naukowo-badawczych w kraju. Zatrudnia wyspecjalizowaną kadrę, wśród której znajdują się wysokiej rangi specjaliści pracujący innymi jako konsultanci krajowi i wojewódzcy.

I Zbór Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan w Łodzi – ewangeliczna wspólnota chrześcijańska, należąca do Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan, mająca siedzibę w Łodzi, przy ul. Grunwaldzkiej 1.

Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dr. Władysława Biegańskiego (dawn. Miejski Szpital Zakaźny) – powstały w 1914 r. szpital, którego głównym profilem działalności jest leczenie pacjentów z chorobami zakaźnymi.

Parafia pw. Opieki św. Józefa i Matki Bożej z Góry Karmel w Łodzi – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji łódzkiej w dekanacie Łódź-Radogoszcz. Erygowana w 1974. Mieści się przy rogu ulic Liściastej i Czereśniowej. Kościół parafialny wybudowany w latach 1933–1972. W parafii od 1945 posługę sprawują karmelici bosi.

Kościół Opieki św. Józefa i Matki Boskiej z Góry Karmel (dawn. Kościół luterański św. Michała w Łodzi) – kościół katolicki (pierwotnie luterański), położony przy ul. Liściastej 9 w Łodzi, siedziba Parafii Opieki św. Józefa i Matki Bożej z Góry Karmel.

Ulica Bolesława Limanowskiego w Łodzi ma około 3,3 kilometra długości, biegnie od ul. Zgierskiej (przy Rynku Bałuckim) do wiaduktu nad torami kolejowymi przy przystanku Łódź Żabieniec. Dalej, od wiaduktu, przechodzi w ul. Aleksandrowską. Na odcinku od Ronda Korfantego w kierunku zachodnim, ulicą przebiega, prowadząca z Konina do Rawy Mazowieckiej, droga krajowa nr 72. Przed 1933 rokiem ulica nosiła nazwę Aleksandrowska. Następnie nadano ulicy patrona w osobie Bolesława Limanowskiego. W czasie wojny zmieniono nazwę ulicy na Alexanderhofstrasse, gdzie Alexanderhof było okupacyjną nazwą Aleksandrowa Łódzkiego w latach 1939-1943. W budynku Alexanderhofstrasse 1 znajdowała się siedziba ekspozytury łódzkiego gestapo i VI rewiru Schupo, nadzorujących Ghetto Litzmannstadt. Ulica dzieliła część zachodnią getta na północną i południową, komunikacja między którymi odbywała się po kładce dla pieszych. Po wojnie powrócono do dzisiejszej nazwy ulicy.

Parafia pw. Świętego Antoniego z Padwy – jedna z parafii dekanatu Łódź-Teofilów-Żubardź, należącego do archidiecezji łódzkiej. Mieści się przy ulicy Antoniego 4. Zasięg parafii od ulicy Sierakowskiego, Kutrzeby, Al Włókniarzy do ul. Pojezierskiej.

Kościół świętego Antoniego Padewskiego w Łodzi (Żubardź) – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii św. Antoniego Padewskiego w Łodzi (dekanat Łódź-Teofilów-Żubardź archidiecezji łódzkiej). Budowę obecnej świątyni rozpoczęto w dniu 18 sierpnia 1947 roku po odgruzowaniu placu po zburzonym w 1942 roku przez Niemców wcześniejszym kościele. Świątynia została wzniesiona na zachowanych fundamentach i zaprojektowana została przez architekta Alfonsa Emila Graviera. Prace budowlane zostały zakończone w 1951 roku, natomiast kościół został poświęcony w dniu 9 września 1951 roku przez biskupa Michała Klepacza. Budowla reprezentuje styl neoromański. W latach 1999–2000 została dokończona budowa wieży do wysokości 53 metrów i zostały zawieszone 3 dzwony o imionach: Karola, Jubilata i jeden jeszcze bez imienia. Do wyposażenia świątyni należą: cztery ołtarze, ambona i pulpit, tabernakulum metalowe, organy, trzy wspomniane wyżej dzwony, ławki, klęczniki i krzesełka, chrzcielnica, Droga Krzyżowa, krzyż ołtarzowy oraz komplet sześciu lichtarzy.

Ulica Zgierska w Łodzi – ulica długości około 6 km, biegnąca w kierunku północnym jako przedłużenie ul. Nowomiejskiej od skrzyżowania z ul. Podrzeczną (przy Starym Rynku) do granicy miasta Łodzi ze Zgierzem, gdzie przechodzi w ul. Łódzką. Na odcinku od Ronda mjr. Alfreda Biłyka do granicy miasta ulicą przebiega droga krajowa nr 91. Ulica Zgierska powstała etapami po uregulowaniu wsi Bałuty wiodąca w kierunku Radogoszcza. W latach 70. XX w. poszerzono ulicę i na miejscu starych domów wybudowano rozległe osiedle „Jagiełły”. Od 1901 roku wzdłuż ulicy prowadzi podmiejska linia tramwajowa, która łączy Łódź ze Zgierzem (linia 45) i Ozorkowem (linia 46), natomiast w Łodzi do krańcówki i byłej zajezdni Helenówek. W czasie wojny niemieccy okupanci zmienili nazwę ulicy na Hohensteiner Strasse. Ulica dzieliła łódzkie getto na część zachodnią i wschodnią, ruch między którymi odbywał się po dwóch pieszych kładkach. Po wojnie przywrócono oryginalną nazwę ulicy.