I Zbór Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan w Łodzi

Parafia pw. Świętego Antoniego z Padwy – jedna z parafii dekanatu Łódź-Teofilów-Żubardź, należącego do archidiecezji łódzkiej. Mieści się przy ulicy Antoniego 4. Zasięg parafii od ulicy Sierakowskiego, Kutrzeby, Al Włókniarzy do ul. Pojezierskiej.

Kościół świętego Antoniego Padewskiego w Łodzi (Żubardź) – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii św. Antoniego Padewskiego w Łodzi (dekanat Łódź-Teofilów-Żubardź archidiecezji łódzkiej). Budowę obecnej świątyni rozpoczęto w dniu 18 sierpnia 1947 roku po odgruzowaniu placu po zburzonym w 1942 roku przez Niemców wcześniejszym kościele. Świątynia została wzniesiona na zachowanych fundamentach i zaprojektowana została przez architekta Alfonsa Emila Graviera. Prace budowlane zostały zakończone w 1951 roku, natomiast kościół został poświęcony w dniu 9 września 1951 roku przez biskupa Michała Klepacza. Budowla reprezentuje styl neoromański. W latach 1999–2000 została dokończona budowa wieży do wysokości 53 metrów i zostały zawieszone 3 dzwony o imionach: Karola, Jubilata i jeden jeszcze bez imienia. Do wyposażenia świątyni należą: cztery ołtarze, ambona i pulpit, tabernakulum metalowe, organy, trzy wspomniane wyżej dzwony, ławki, klęczniki i krzesełka, chrzcielnica, Droga Krzyżowa, krzyż ołtarzowy oraz komplet sześciu lichtarzy.

Ulica Bolesława Limanowskiego w Łodzi ma około 3,3 kilometra długości, biegnie od ul. Zgierskiej (przy Rynku Bałuckim) do wiaduktu nad torami kolejowymi przy przystanku Łódź Żabieniec. Dalej, od wiaduktu, przechodzi w ul. Aleksandrowską. Na odcinku od Ronda Korfantego w kierunku zachodnim, ulicą przebiega, prowadząca z Konina do Rawy Mazowieckiej, droga krajowa nr 72. Przed 1933 rokiem ulica nosiła nazwę Aleksandrowska. Następnie nadano ulicy patrona w osobie Bolesława Limanowskiego. W czasie wojny zmieniono nazwę ulicy na Alexanderhofstrasse, gdzie Alexanderhof było okupacyjną nazwą Aleksandrowa Łódzkiego w latach 1939-1943. W budynku Alexanderhofstrasse 1 znajdowała się siedziba ekspozytury łódzkiego gestapo i VI rewiru Schupo, nadzorujących Ghetto Litzmannstadt. Ulica dzieliła część zachodnią getta na północną i południową, komunikacja między którymi odbywała się po kładce dla pieszych. Po wojnie powrócono do dzisiejszej nazwy ulicy.

Ulica Hipoteczna w Łodzi – łódzka ulica znajdująca się w dawnej dzielnicy Bałuty. Rozpoczyna się na skrzyżowaniu z ul. Limanowskiego (jako kontynuacja ul. Klonowej) i dociera do ul. Pojezierskiej (jej przedłużeniem jest ul. Kalinowa). Dawniej z ul. Hipoteczną łączyły się jeszcze ulice Błękitna (dzisiejsza Radłowa, która fizycznie rozpoczyna się przy ul. Prożka, jednakże nadal możliwy jest przejazd od / do Hipotecznej przez rozjeżdżony trawnik), Aleksandra Fredry (obecnie rozpoczyna się przy ul. Grunwaldzkiej) oraz Ułańska (bezimienna dziś aleja parkowa). Około 150 m od skrzyżowania Hipoteczna / Limanowskiego / Klonowa, ulicę pod ziemią przecina schowana do kanału rzeka Bałutka. W przeszłości umiejscowione tu były cegielnie. Parzyste numery adresowe występują po zachodniej stronie ulicy.

Żubardź – osiedle w Łodzi, na Bałutach. Osiedle obejmuje obszar zamknięty w kwadracie ulic: Limanowskiego – Al. Włókniarzy – Drewnowska – Modra. Obejmuje ono rejon szkoły podstawowej nr 166 oraz nr 35.

Berlinek – północna część miasta Łodzi w dzielnicy Bałuty.

Ulica Mohandasa Gandhiego (również: Mahatmy Gandhiego) – ulica w Łodzi wytyczona w 1959 r. podczas budowy osiedla mieszkaniowego „Żubardź”.

Bałuty-Centrum – najludniejsze osiedle administracyjne na obszarze dawnej dzielnicy Łodzi - Bałuty, zamieszkiwane według danych z 2015 roku przez 49 461 osób.

Ulica Lutomierska w Łodzi ma około 2,4 kilometra długości, biegnie od ul. Zgierskiej (przy pl. Kościelnym) do skrzyżowania al. Włókniarzy i ul. Wielkopolskiej. Nazwa ulicy jest pozostałością układu komunikacyjnego okolic Łodzi przedprzemysłowej. Droga z Łodzi do Lutomierska wiodła niegdyś w pobliżu dzisiejszej ulicy Lutomierskiej - zniekształconym reliktem tego traktu jest dzisiejsza ul. Wrześnieńska. Po regulacji w pierwszej poł. XIX w. ul. Lutomierska została wytyczona na nowo w dzisiejszym przebiegu, zaś funkcję traktu do Lutomierska przejęła ul. Konstantynowska (dziś ul. Legionów). W czasie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej używano nazwy Hamburger Strasse.

Centrum Edukacji Kulturowej Na Żubardzkiej (wcześniej jako Bałucki Ośrodek Kultury) – dom kultury działający w Łodzi, wchodzi w skład Miejskiej Strefy Kultury.

Stadion Startu Łódź – wielofunkcyjny stadion w Łodzi, w Polsce. Został otwarty 21 lipca 1960 roku. Może pomieścić 10 000 widzów. Swoje spotkania rozgrywają na nim piłkarze klubu Start Łódź.

Ulica Drewnowska w Łodzi ma około 2,8 kilometra długości, biegnie od ul. Zgierskiej na Starym Mieście (przy Starym Rynku) do skrzyżowania ul. Solec i al. Unii Lubelskiej. Ulica prawdopodobnie powstała jeszcze przed 1423 rokiem, kiedy Łódź otrzymała prawa miejskie. Dawniej uliczka prowadziła w stronę lasu, a ówcześni mieszkańcy osady jeździli nią po drewno. Inna wersja mówi, że ulica wywodzi swą nazwę od nazwiska znanej w całej osadzie rodziny Drewnowiczów (lub Drewnów). W czasie wojny zmieniono nazwę na Holzstrasse (jedyny okres w historii). Ulica Drewnowska na odcinku i w kierunku od ul. Zgierskiej do ul. Zachodniej jest ulicą o ruchu jednokierunkowym. Ulica Drewnowska na odcinku od ulicy Zachodniej do Karskiego stanowi północną granicę centrum handlowo rozrywkowego Manufaktura zbudowanego na terenie dawnych Zakładów im. Marchlewskiego, dawniej Fabryki Poznańskiego.