Pałac „Pod Krzysztofory

Kamienica Ciemowiczowska – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 33, na Starym Mieście. Pierwotnie był to murowany budynek. W XV wieku został rozbudowany, a w XVI wieku nadbudowany. W XVII wieku kamienica została gruntownie przebudowana. W czwartej ćwierci XVI wieku była własnością aptekarza A. Mączyńskiego. W 1864 roku na kamienicy zbudowano neoklasycystyczną attykę według projektu P. Barańskiego. W 1932 roku parter kamienicy został zaadaptowany według projektu Franciszka Mączyńskiego na sklep firmowy Fabryki Czekolady A. Piaseckiego, przejętej w 1951 roku przez Zakłady Cukiernicze „Wawel”. 8 grudnia 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kawiarnia Europejska – restauracja i kawiarnia znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, przy Rynku Głównym 35, w Pałacu „Pod Krzysztofory”, na Starym Mieście.

Restauracja Hawełka – restauracja i kawiarnia znajdująca się w Krakowie, na Starym Mieście, przy Rynku Głównym 34, w Pałacu Spiskim. Antoni Hawełka otworzył w 1876 roku, w Kamienicy Czerwonej przy Rynku Głównym 46 w Krakowie, sklep kolonialny „Pod Palmą”, który w 1889 przeniósł do lokalu w Pałacu Pod Krzysztofory przy Rynku Głównym 35. Oprócz sklepu kolonialnego, na zapleczu, za sklepem w sieni otworzył „lokal śniadankowy". W Krakowie, pod koniec XIX wieku zaczęły funkcjonować przy sklepach kolonialnych, delikatesowych, nabiałowych, masarniach „lokale śniadankowe” a także odrębne „handelki śniadankowe”. Były to jadłodajnie, knajpki o ubogim wyposażeniu, najczęściej jadano tam na stojąco, o ubogim wystroju, w pokoiku na zapleczu, z wejściem w sieni, gdzie można było szybko zjeść oraz wypić markowe piwo, wino i mocniejsze alkohole. Funkcjonowały od śniadania do późnego wieczora. Ich menu zależało od sklepów przy których działały. Serwowały m.in.: golonki, flaczki, raki, wyroby garmażeryjne, nabiał oraz kanapki. Z najlepszych kanapek słynął lokal Antoniego Hawełki. Podawano w nim piętrowe, wysokie, wielowarstwowe kanapki. Przykładowo: na świeżą, smarowaną masłem bułkę kładziono kawałek homara, polewano majonezem i dodawano plasterek surowego ogórka lub kawałek jajka na twardo albo serwowano kanapkę obłożoną bryndzą z papryką, łososiem, kawiorem i serem szwajcarskim oraz wiele innych. Lokale śniadankowe cieszyły się w Krakowie dużą popularnością. W separatce „U Hawełki” gościli profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego. Germanista Wilhelm Creizenach zainicjował tutaj spotkania kółka towarzysko-dyskusyjnego „Zeitgenossen” (Współczesnych), grupy profesorów UJ dyskutujących w Hawełce o różnych problemach. Bywali tu Leon Sternbach, Jerzy Mycielski, Władysław Natanson, Kazimierz Kostanecki, Marian Sokołowski, Stefan Pawlicki, Jan Łoś, Roman Dyboski, Kazimierz Morawski. Bywał u Hawełki Henryk Sienkiewicz, gdy odwiedzał Kraków. Firmę w 1894, po śmierci Hawełki, odziedziczył jego subiekt Franciszek Macharski. Nowy właściciel przeniósł, w 1913 roku, delikatesy do Pałacu Spiskiego oraz otworzył restaurację mieszczącą się tam do dziś a nazywaną obecnie "Hawełka".

Kamienica Pod Trzema Gwiazdami – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy Rynku Głównym 32, na Starym Mieście. Budynek składa się z dwóch kamienic: południowej zwanej Kamienicą Wolfklajanowską i północnej zwanej Kamienicą Sznukowską. Zostały one rozdzielone najprawdopodobniej pod koniec średniowiecza i ponownie połączone w wieku XVIII. Południowa kamienica była własnością rodzin kupieckich, m.in. Wolfa Kleina (jego inicjały oraz data 1570 znajdują się na plakiecie w kluczu sklepienia sieni). Pod koniec XVI wieku dobudowano trzecie piętro. W drugiej ćwiartce XVII wieku dokonano wczesnobarokowej modernizacji – pojawił się portal w fasadzie, obramienia okien pierwszego piętra w elewacji tylnej. W drugiej połowie XVII wieku właściciel Puckowei lub Remerowei przyłączyli budynek przy ulicy Szewskiej 3. Kamienica północna w XVI i na początku XVII wieku była własnością Cyrusów, do połowy XVII wieku należała do kupieckiej rodziny Sznuków, a następnie do rajcy Jana Romanowicza, później do burmistrza Andrzeja Cieniowica. W latach 1699–1734 kamienica należała do szlacheckiej familii Ożarowskich. Scalenie obu części nastąpiło w latach 40. XVIII wieku z inicjatywy ławnika Facchinetti'ego. W końcu XVIII wieku Bonawentura Winkler – podkomorzy halicki adaptował kamienicę na swoją rezydencję. W pierwszej ćwierci XIX wieku nastąpiła modernizacja klasycystyczna dla rodziny Szulców. W latach 1985–1995 przeprowadzono generalny remont, podczas którego zaadaptowano kamienicę na potrzeby Banku Pekao S.A.: dobudowano czwarte piętro i ściśle powiązano z budynkiem narożnym Rynku Głównego 31. 7 grudnia 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Muzeum Historyczne Miasta Krakowa (nazwa skrócona używana od 2019: Muzeum Krakowa) – muzeum historyczne założone w 1899 w Krakowie, którego główna siedziba mieści się w pałacu „Pod Krzysztofory” w Rynku Głównym.

Pałac Spiski – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy Rynku Głównym 34, na Starym Mieście.

Galeria Stowarzyszenia Artystycznego Grupa Krakowska Krzysztofory – awangardowe stowarzyszenie artystyczne powstałe w latach 30. XX w., które istniało do 1937 roku. Siedziba stowarzyszenia mieściła się w Pałacu pod Krzysztofory przy ul. Szczepańskiej 2 w Krakowie.

Kamienica Na Schodkach (także Bryknerowska, Fuchsowska, Steinkellera) – zabytkowy budynek znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy I przy ul. Szczepańskiej 5, na Starym Mieście. Pierwszy murowany budynek powstał w tym miejscu prawdopodobnie w drugiej połowie XIV wieku. W następnych stuleciach właścicielami kamienic były zamożne rody mieszczańskie i szlacheckie, które nadały jej wygląd okazałej rezydencji. Zachowały się wczesnorenesansowe portale z początków XVI wieku. W XVII wieku przebudowana przez ówczesnych właścicieli – Bryknerów, w stylu barokowym. Od 1799 własność P. Steinkellera. Przebudowana w 1823 według projektu W. Hofhauera. Budynek otrzymał dzisiejszą klasycystyczną fasadę i wnętrza. Na frontonie stiukowa alegoria handlu i figura Merkurego. W XX wieku w kamienicy znajdowała się restauracja Pod Trzema Rybkami. Od 2006 roku w budynku znajduje się pięciogwiazdkowy Stary Hotel. W tym hotelu zamieszkała piłkarska reprezentacja narodowa Anglii podczas Euro 2012.

Kamienica Mierzejewskich – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Szczepańskiej 3, na Starym Mieście.

Ulica Szczepańska – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto prowadząca z północnego narożnika Rynku Głównego na pl. Szczepański i ul. Jagiellońską. Jest najkrótszą ulicą na Starym Mieście liczy tylko 88 metrów, po stronie nieparzystej znajduje się 6 budynków (numerów), po stronie parzystej tylko dwa. Jest także jedną z najstarszych. Wytyczona została w 1257 roku, podczas lokacji Krakowa. Nazwa ulicy pochodzi od stojącego dawniej na środku obecnego placu Szczepańskiego kościoła św. Szczepana. Już w najstarszych księgach Krakowa ulica Szczepańska występuje pod tą właśnie nazwą. Niejednokrotnie jednak nazywano ją błędnie: ulicą św. Stefana, a w XVI wieku także Żydowską (gdyż w okolicy tej mieszkali niegdyś Żydzi).

Kamienica Pod Gruszką – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Szczepańskiej 1, na rogu z ulicą Sławkowską 2, na Starym Mieście.

Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych – pozawydziałowa, autonomiczna jednostka Uniwersytetu Jagiellońskiego, istniejąca od 2008 roku (początkowo jako Ośrodek Badań Interdyscyplinarnych). Założycielem Centrum jest Michał Heller, a dyrektorem Bartosz Brożek (od 2018). Pod auspicjami Centrum działa Copernicus Center Press i Copernicus College. Centrum posiada swój kanał na Youtube, prowadzi także kilka portali internetowych: naukowy (filozofiawnauce.pl), w którym znajdują się artykuły naukowe, nagrania wykładów i konferencji naukowych; popularnonaukowy (granicenauki.pl), jak również poświęcony relacjom pomiędzy nauką a kulturą i religią (naukaireligia.pl). We wrześniu 2011 roku Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych otrzymało grant Fundacji Templetona w ramach projektu „Granice wyjaśniania naukowego”. Ponadto od 2011 roku Centrum wielokrotnie otrzymywało granty Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczone na edukację i popularyzację nauki.