Paddington (stacja kolejowa)

Paddington – jedna z największych stacji metra londyńskiego, ósma w całej sieci pod względem rocznej liczby korzystających z niej pasażerów. Spotykają się na niej 4 linie: Bakerloo Line, Circle Line, District Line oraz Hammersmith & City Line. Stacja składa się z trzech głównych części, z których każda posiada 2 perony. Dwie z nich znajdują się pod dworcem kolejowym Paddington Station. Pierwsza, płytsza, służy liniom Circle i District (zatrzymują się na tych samych peronach). Głębiej znajdują się perony linii Bakerloo. Obie te części połączone są przejściami podziemnymi zarówno między sobą, jak i z dworcem kolejowym. Trzecia część stacji, służąca linii Hammersmith & City, znajduje się na powierzchni, a jej perony położone są tuż obok peronów kolejowych, na tym samym poziomie. W roku 2007 z całego kompleksu skorzystało ok. 37,2 mln pasażerów.

The Rolling Bridge – stalowa kładka dla pieszych nad ślepą, północna odnogą Grand Union Canal (Paddington Branch) w Londynie (gmina City of Westminster). Kładka została zaprojektowana przez studio Heatherwick (Thomas Heatherwick) i ukończona w 2004. Dwunastometrowa kładka składa się z ośmiu trójkątnych segmentów z drewnianą podłogą, które składają się na siebie, tworząc ośmiokątną formę spiętrzającą się po jednej stronie ścieżki holowniczej nad kanałem. Zbudowany został w Littlehampton Welding w Sussex i dotarł do Paddington kanałem. Projektant zdobył za to dzieło nagrodę Structural Steel Award oraz Emerging Architecture Award. Rolling Bridge wykorzystuje złożony system siłowników hydraulicznych, które są umieszczone pionowo na moście i podnoszą przeguby w poręczach, powodując ugięcie się całej konstrukcji. Gdy obiekt się składa, każda z ośmiu sekcji jest jednocześnie podnoszona, powodując zwijanie się, aż oba końce zetkną się i uformują formę zbliżoną do okręgu. Obiekt jest podnoszony w każdą środę i piątek o godzinie 12:00 oraz w soboty o godzinie 14:00.

Warwick Avenue – stacja metra londyńskiego na trasie Bakerloo Line, położona w dzielnicy City of Westminster. Nie posiada nadziemnego budynku – podróżni wchodzą do części podziemnej schodami bezpośrednio z ulicy. Stacja należy do drugiej strefy biletowej. W roku 2007 skorzystało z niej ok. 4,22 mln pasażerów. Stacja jest tytułowym "bohaterem" utworu Warwick Avenue walijskiej piosenkarki Duffy, wydanego w 2008 roku i pochodzącego z jej albumu Rockferry. Nagranie to dotarło na 3. miejsce na liście UK Official Top 40.

Kensington Gardens – jeden z ośmiu parków królewskich w Londynie. Większość parku położona jest w dzielnicy City of Westminster z wyjątkiem niewielkiego obszaru w zachodniej części parku, który leży w dzielnicy Royal Borough of Kensington and Chelsea. Ma powierzchnię ok. 275 akrów (111,3 ha). W parku znajduje się pomnik Albert Memorial.

Bayswater – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy City of Westminster. Działa od 1868 roku, co pozwala zaliczać ją do najstarszych w całym metrze. Obecnie obsługuje dwie linie: District Line i Circle Line. Co roku korzysta z niej ok. 6 milionów pasażerów. Należy do pierwszej strefy biletowej.

Queensway – stacja londyńskiego metra położona na trasie Central Line pomiędzy stacjami Notting Hill Gate a Lancaster Gate. Znajduje się w dzielnicy Queensway w gminie City of Westminster, w pierwszej strefie biletowej. Stacja została otwarta 30 lipca 1900 roku jako Queen's Road, nazwę zmieniono 9 września 1946 roku. Pomiędzy 8 maja 2005 a 14 czerwca 2006 została zamknięta na czas modernizacji. Podczas prac wymieniono dwie windy oraz pokrycie dachu. Na czas remontu najbliższą stacją była Bayswater oddalona zaledwie o 100 metrów na północ, obsługująca linie Circle i District.

Round Pond (pol. Okrągły Staw) – sztuczny zbiornik wodny znajdujący się w Kensington Gardens, w Londynie, naprzeciwko Pałacu Kensington. Staw został założony w 1730 roku przez Jerzego II Hanowerskego. Ma powierzchnię około siedmiu akrów (2,8 hektara) i mierzy około 200 na 150 metrów. Ma głębokość do 5 metrów. Pomimo swojej nazwy nie jest okrągły, ale prostokątny z zaokrąglonymi narożnikami. Z długą historią popularności wśród entuzjastów modeli jachtów, jest siedzibą stowarzyszenia Model Yacht Sailing Association (założony w 1876) oraz klubu London Model Yacht Club (założony w 1884).

Serpentine Galleries (pol. Galerie Serpentine) – zespół dwóch galerii sztuki współczesnej w Kensington Gardens i Hyde Parku, w centrum Londynu. Są to Serpentine Gallery oraz Serpentine Sackler Gallery i znajdują się w odległości pięciu minut spacerem od siebie. Połączone są zabytkowym mostem (Serpenine Bridge) nad jeziorem Serpentine, od którego pochodzą nazwy obu galerii. Ich wystawy i architektura przyciągają do 1,2 miliona odwiedzających rocznie. Wstęp do obu galerii jest bezpłatny.

Diana Memorial Playground, pełna nazwa: The Diana, Princess of Wales Memorial Playground (pol. Plac zabaw Pamięci Diany, księżnej Walii) – pamiątkowy plac zabaw na cześć Diany, księżnej Walii. Znajduje się on w parku Kensington Gardens w Royal Borough of Kensington and Chelsea na terenie Londynu.

Elfin Oak (pol. Dąb Elfów) – pień 900-letniego dębu znajdującego się w Kensington Gardens w Londynie, wyrzeźbiony i pomalowany tak, aby wyglądał tak, jakby w jego korze żyły elfy, gnomy, wróżki i małe zwierzęta. Kłoda, podarowana przez Lady Fortescue, pierwotnie pochodziła z Richmond Park i została przeniesiona do Kensington Gardens w 1928 roku jako część planu modernizacji w Londynie George'a Lansbury'ego. W ciągu następnych dwóch lat ilustrator Ivor Innes wyrzeźbił w nim 74 postacie „Małych Ludzi”. Należą do nich m.in. wiedźma Wookey, z trzema słoikami: zdrowia, bogactwa i szczęścia, gnom Huckleberry, niosący torbę jagód po schodach na bankiet w Bark Hall oraz Elfy Grumples i Groodles, budzone przez Brownie, Dinkie, Rumplelocks i Hereandthere, które kradną jajka z wroniego gniazda. Innes zilustrował także książkę dla dzieci z 1930 roku napisaną przez jego żonę Elsie Innes i opartą na Elfin Oak. Elsie napisała w niej: Na wewnętrznej okładce albumu Pink Floyd Ummagumma z 1969 roku znajduje się zdjęcie Davida Gilmoura przed Elfin Oak. Komik Spike Milligan przez całe życie był fanem tego drzewa i w 1996 roku poprowadził udaną kampanię mającą na celu odrestaurowanie go. Uczniowie z Byam Shaw School of Art odrestaurowali drzewo w 1996 roku pod opieką konserwatora zabytków Marcusa Richardsa. Richards był odpowiedzialny za renowację i konserwację dębu Elfin do dnia dzisiejszego. W grudniu 1997 minister dziedzictwa Tony Banks dodał obiekt do listy zabytków II klasy.

Abbey Road Studios – studio nagraniowe powstałe w 1931 roku w Londynie mieszczące się przy ulicy Abbey Road pod nr 3 w pochodzącym z 1831 roku budynku zbudowanym w stylu georgiańskim. Studio jest podzielone na trzy pomieszczenia realizacji dźwięku: największe Studio One umożliwiające nagrania ponad 200 muzykom jednocześnie, gdzie była nagrywana m.in. muzyka do filmowej trylogii Władca pierścieni, najbardziej znane, Studio Two (do 55 muzyków), gdzie nagrywali swoje płyty The Beatles, czy Pink Floyd, oraz najmniejsze Studio Three, w którym nagrany został m.in. album The Dark Side of the Moon grupy Pink Floyd. W sąsiedztwie samego studia znajduje się również restauracja, ogród oraz pokoje hotelowe dla muzyków. W Abbey Road Studios nagrywali m.in. tacy wykonawcy i grupy muzyczne jak: The Beatles, Pink Floyd, Oasis, Fats Waller, Josh Groban, Jamiroquai, Anna Maria Jopek, Kutless, Cliff Richard, Adam Ant, Nightwish, Radiohead, Muse, XTC, The Zombies, Take That, Green Day, U2, Depeche Mode, The Used, Camel, The Killers, The Shadows, Gnarls Barkley, Elliott Smith, Syd Barrett, Hilary Hahn, Plácido Domingo, Michael Nyman, Trevor Jones, Mecano, Panic! at the Disco, The Hollies, Manfred Mann, The Seekers, Iron Maiden, Madness, Lucie Silvas, Bastille, Kanye West, Florence and the Machine, Spice Girls, Alanis Morissette, Europe oraz One Direction.

Maida Vale – stacja metra londyńskiego na trasie Bakerloo Line, położona w rejonie o tej samej nazwie, w dzielnicy City of Westminster. Podobnie jak kilka innych stacji tej linii, Maida Vaila posiada wykładany z zewnątrz terakotą budynek wejścia. Jego dodatkową atrakcją architektoniczną jest dawne logo metra ułożone na ścianie w formie mozaik. Stacja należy do drugiej strefy biletowej. Rocznie korzysta z niej ok. 3 mln pasażerów.