BelTA

Rejon miński (biał. Мінскі раён) – rejon w centralnej Białorusi, w obwodzie mińskim.

Administracja Prezydenta Republiki Białorusi (biał. Адміністрацыя Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь; ros. Администрация президента Республики Беларусь) – organ rządowy zapewniający działalność Prezydenta Republiki Białorusi i monitorujący wykonywanie jego decyzji. Urząd podlega bezpośrednio prezydentowi. Powstał na podstawie z art. 84 Konstytucji Białorusi z 1994.

Rezydencja Prezydenta Republiki Białoruś – oficjalna rezydencja Prezydenta Republiki Białorusi w Mińsku pod adresem ul. Karola Marxa 38.

Kościół ewangelicko-augsburski w Mińsku (biał. Лютэранская кірха) — jeden z dwóch kościołów luterańskich w Mińsku, znajdujący się przy ul. Zacharzewskiej (obecnie prospekt Niepodległości). Zbudowany w 1846, zniszczony po II wojnie światowej. Stał mniej więcej w tym miejscu, w którym dziś znajduje się budynek z wejściem na stację metra „Październikowy” i restauracją „Patio Pizza”.

Narodowy Akademicki Teatr im. Janki Kupały (biał. Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы, Nacyjanalny akademiczny teatr imia Janki Kupały) – najstarszy teatr państwowy na Białorusi.

Gubernia mińska (ros. Ми́нская губе́рния, Minskaja gubiernija) – jedna z guberni Imperium Rosyjskiego utworzona na ziemiach zabranych I Rzeczypospolitej po II rozbiorze Polski w 1793. Istniała do 1917. W 1903 powierzchnia guberni wynosiła 91 213 km², a ludność 2 539 100 mieszkańców. Od 1819 roku gubernia mińska pozostawała pod naczelnym zarządem administracyjnym wielkiego księcia Konstantego.

Zamach w metrze w Mińsku – atak terrorystyczny z 11 kwietnia 2011 roku na centralną stację metra, Kastrycznicką/Oktiabrską (biał. Кастрычніцкая, ros. Октябрьская) w Mińsku, stolicy Białorusi. W wyniku eksplozji bomby, śmierć poniosło 15 osób, a 204 osoby zostały ranne.

Kastrycznickaja (biał. Кастрычніцкая; ros. Октябрьская, Oktiabr´skaja) – stacja mińskiego metra położona na linii Moskiewskiej. Otwarta została w dniu 6 czerwca 1984 roku. Stacja jest jedną z trzech w całej sieci metra, do której wejście zostało wybudowane w istniejącym budynku. Pozostałe dwie to Kupałauskaja i Płoszcza Lenina. Jest to stacja przesiadkowa – znajduje się na niej przejście na stację Kupałauskają linii Autozawodskiej. 11 kwietnia 2011 roku na stacji miał miejsce zamach terrorystyczny.

Kupałauskaja (biał. Купалаўская) – stacja mińskiego metra położona na linii Autazawodskiej. Otwarta została w dniu 31 grudnia 1990 roku. Stacja jest jedną z trzech w całej sieci metra, do której wejście zostało wybudowane w istniejącym budynku. Pozostałe dwie to Kastrycznickaja i Płoszcza Lenina. Jest to stacja przesiadkowa – znajduje się na niej przejście na stację Kastryniczkają linii Maskouskiej.

Narodowe Muzeum Sztuki Republiki Białorusi (biał. Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь) – największa na Białorusi instytucja powołana do badań i opieki nad obiektami o wartości historyczno-artystycznej. W repozytorium i ekspozycjach muzeum znajduje się ponad 27 tys. eksponatów, stanowiących 20 kolekcji sztuki, które z kolei są podzielone na dwa segmenty: zbiór dzieł białoruskiej sztuki narodowej i zbiór dzieł światowych sztuk narodowych. Główna siedziba muzeum znajduje się w Mińsku.

Ulica Czerwonoarmijska (biał. Чырвонаармейская вуліца, Czyrwonaarmiejskaja wulica, ros. Красноармейская улица, Krasnoarmiejskaja ulica) – ulica w centrum Mińska.

Pałac Sapiehów w Mińsku (Dom Piotra I) – miejska siedziba magnackiej rodziny Sapiehów w Mińsku zniszczona w czasie II wojny światowej. Siedziba położona była przy ul. Jurowskiej (obecnie część kwartału Pałacu Republiki). Dom otoczony był sadem i w swoim czasie uważany był za jeden z najlepszych w Mińsku. W czasie III wojny północnej, od 15 lutego do 13 marca 1706 mieszkał w nim car rosyjski Piotr I Wielki. W tym czasie gospodarz pałacu, Kazimierz Jan Sapieha, był kasztelanem Mińska. Budynek był murowany i posiadał dwie kondygnacje. W pewnym momencie jego istnienia dobudowano tambur zakończony trójkątnym frontonem. W środku fasady znajdowała się klatka schodowa, zaś po obu jej stronach pomieszczenia mieszkalne. W XIX wieku zjawiła się jeszcze jedna przybudówka. W sadzie otaczającym dom uprawiano drogie gatunki jabłoni oraz grusz, które dawały owoce w kolorze czarnym. Grusze zostały sprowadzone przez córki Kazimierza Sapiehy z Francji, a następnie rozchodowane i rozpowszechnione w Mińsku i poza nim pod nazwą „sapieżanek”. Dom Sapiehów istniał do II wojny światowej.