place

Galeria Potocka

Artykuły z brakującymi przypisami od 2021-12Galerie sztuki w KrakowieSzablon cytowania książki – brak numeru strony

Galeria Potocka – galeria sztuki współczesnej działająca w latach 1986–2010 w Krakowie w oficynie kamienicy przy placu Sikorskiego 10. Właścicielką galerii była Maria Anna Potocka. Galeria zorganizowała blisko 100 wystaw i wydała 50 edycji katalogów sygnowanych przez artystów. Posiadała bibliotekę ze zbiorami wydawnictw polskich i zagranicznych poświęconych sztuce współczesnej. Gromadziła również dokumentacje artystów. Wydawała Magazyn Artystów „Tumult”. Od początku istnienia ambicją właścicielki było stworzenie w Krakowie muzeum sztuki współczesnej. W trakcie działalności galerii zbudowała ona kolekcję pochodzącą z darów artystów. W 2007, kiedy kolekcja tymczasowo przeniesiona została na krakowski Kazimierz, liczyła ona około 800 eksponatów. Początkowo eksponowana była w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Niepołomicach, a w latach 2011 i 2014 trafiła jako darowizna do Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, którego Maria Anna Potocka jest dyrektorką od 2010.

Fragment artykułu z Wikipedii Galeria Potocka (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy).

Galeria Potocka
Plac Generała Władysława Sikorskiego, Kraków Stare Miasto (Stare Miasto)

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Galeria PotockaCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 50.060694 ° E 19.929167 °
placePokaż na mapie

Adres

Plac Generała Władysława Sikorskiego 10
31-115 Kraków, Stare Miasto (Stare Miasto)
województwo małopolskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Ośrodek Kultury Europejskiej „Europeum”
Ośrodek Kultury Europejskiej „Europeum”

Ośrodek Kultury Europejskiej „Europeum” – oddział Muzeum Narodowego w Krakowie zlokalizowany przy Placu Sikorskiego 6 w budynku dawnego Starego Spichlerza, otwarty 12 września 2013 r. Od grudnia 2021 roku zbiory sztuki europejskiej Muzeum Narodowego w Krakowie eksponowane są częściowo w Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, a w budynku dawnego „Europeum” mieści się Muzeum Stanisława Wyspiańskiego. Ekspozycja obejmowała siedem wieków historii sztuki europejskiej na przykładzie ponad 100 obrazów i rzeźb ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie. Na zewnątrz utworzono lapidarium, zawierające kilkaset detali architektonicznych pochodzących z dawnych budynków Krakowa. W „Europeum” prezentowano średniowieczne Madonny anonimowych katalońskich artystów oraz dzieła takich artystów, jak: Dirck van Baburen – Zaparcie się Świętego Piotra Jean Bardin – Kleobis i Biton Pieter Brueghel młodszy – Kazanie św. Jana Chrzciciela Denis Calvaert – Sąd Ostateczny Lucas Cranach młodszy – Portret Philipp Melanchthon Christian Wilhelm Ernst Dietrich – Dwunastoletni Chrystus nauczający w Świątyni Antonio d'Este – Portret Antonia Canovy Francois-Xavier Fabre – Portret Michała Bogorii Skotnickiego Lavinia Fontana – Judyta z głową Holofernesa Luca Giordano – Ucieczka do Egiptu Jan Gossaert – Chrystus Boleściwy Jan van Goyen – Na ślizgawce Pietro Longhi – Rozmownica klasztorna Lorenzo Lotto – Adoracja Dzieciątka Nicolaes Maes – Portret Chłopca z łukiem i psem Alessandro Magnasco – Praczki i drwale Mattia Preti – Grający w kości Bernardo Strozzi – Spór trzech mędrców Justus Sustermans – Portret Franciszka Medyceusza (1614-1634) Bertel Thorvaldsen – Merkury Paolo Veneziano – Ukrzyżowanie Cornelis de Vos – Portret chłopca z psem

Pałac Czapskich w Krakowie
Pałac Czapskich w Krakowie

Pałac Czapskich (dawniej Pałac Krasińskich, później także Pałac Hutten-Czapskich) – XIX-wieczny pałac w Krakowie znajdujący się przy ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 10-12. W 1883 Hubert Antoni Krasiński, właściciel Regimentarzówki na Ukrainie, lekarz i działacz społeczny, przeniósł się z Warszawy do Krakowa i tutaj zbudował neorenesansowy pałacyk według projektu Antoniego Siedeka. Budowa pałacu zakończyła się w 1884. Hubert Krasiński mieszkał w pałacu do swojej śmierci w 1890. Po śmierci pierwszego właściciela pałac drogą kupna nabył w 1894 Emeryk Hutten-Czapski, który postanowił w budynku tym umieścić swoją muzealną kolekcję (ponad 11 tys. monet, medali, orderów, banknotów i rycin), sprowadzoną wraz z bogatą biblioteką z rodzinnego majątku Stańków. Nowy właściciel polecił Tadeuszowi Stryjeńskiemu dobudować do obecnej bryły pałacu pawilon. Po jego wybudowaniu w 1896 na pawilonie został umieszczony napis „Monumentis Patriae naufragio ereptis” (Pamiątkom ojczystym ocalonym z burzy dziejowej). Do skrzydła muzealnego prowadziła oddzielna brama w ogrodzeniu i oddzielne wejście. Sale ekspozycyjne zostały wyposażone w odpowiednie muzealne sprzęty (oszklone gabloty i szafy), umożliwiające prezentację zbiorów porcelany i szkła. W pawilonie przechowywana była kolekcja numizmatów, którą na początku XX wieku (1903) rodzina Czapskich przekazała miastu. Następnie kolekcja trafiła pod opiekę Muzeum Narodowego w Krakowie, tworząc Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego. W latach 2002–2009 prace remontowe budynku częściowo finansował Społeczny Komitet Odnowy Zabytków Krakowa. Po zakończeniu generalnego remontu, 28 czerwca 2013 Muzeum Narodowe w Krakowie otworzyło w pałacu Europejskie Centrum Numizmatyki Polskiej, w którym jest wystawiona kolekcja monet, medali i banknotów polskich oraz zbiór starych druków i rękopisów. Odnowiono również dziedziniec, ogród i lapidarium.