Budynek Polskiego Związku Działkowców w Toruniu

Cmentarz benedyktynek w Toruniu (również nazywany cmentarzem na Winnicy) – nieistniejący cmentarz wyznania rzymskokatolickiego w Toruniu, znajdujący się u zbiegu ul. Lubickiej i ul. Winnica. Cmentarz powstał najprawdopodobniej w 1667 roku, krótko po objęciu kościoła św. Jakuba oraz folwarku z gruntem na Winnicy przez benedyktynki. Zakon otrzymał majątek po zburzeniu klasztoru benedyktynek przez wojsko szwedzkie w 1656 roku. Na cmentarzu chowano wyłącznie siostry zakonne ze zgromadzenia benedyktynek, po 1811 roku również osoby świeckie. W latach 30. XIX wieku władze wojskowe wykazały nakaz zamknięcia cmentarza katolickiego, w celu przygotowania miejsce pod budowę fortu św. Jakuba. Cmentarz został zlikwidowany w 1837 roku, zastąpił go katolicki cmentarz św. Jakuba. Formalnie cmentarz nie został zlikwidowany. W latach 1859 i 1912 dokonywano bezskutecznych prób ponownego otwarcia cmentarza przez parafię św. Jakuba. Na pocz. XX wieku jego powierzchnia wynosiła 0,38 ha. Obecnie nie zachowały się żadne ślady po cmentarzu.

Cmentarz żydowski w Toruniu – nieczynny cmentarz wyznania judaistycznego w Toruniu. Znajduje się na Jakubskim Przedmieściu, na wzniesieniu przy obecnej ul. Kazimierza Pułaskiego.

Cmentarz parafialny pw. św. Jakuba w Toruniu (przed 1945 część ewangelicka nazywana również cmentarzem ewangelickim parafii nowomiejskiej, potocznie cały cmentarz jest nazywany również cmentarzem przy ul. Antczaka lub cmentarzem przy ul. Pułaskiego) – cmentarz parafialny, administrowany przez parafię św. Jakuba Apostoła, znajdujący się przy ul. Antoniego Antczaka w Toruniu. Cmentarz składa się z dawnego cmentarza ewangelickiego i sąsiadującego z nim katolickiego, które zostały połączone w 1945 roku. Cmentarz zajmuje powierzchnię 2,9 ha.

Koszary przy ul. Sobieskiego w Toruniu – zespół budynków koszarowych znajdujący się przy ul. Sobieskiego na Jakubskim Przedmieściu w Toruniu. Jest to największy zespół koszarowy w mieście. Został zbudowany w latach 1910–1915. W koszarach w budynku o numerze 28 swoją siedzibę ma Muzeum Artylerii w Toruniu (oddział Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy), a przy numerze 36 Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia im. gen. J. Bema w Toruniu.

Budynek przy ul. Winnica 44 w Toruniu (również Trzeposz, Treposz, Treposch) – dawny młyn wodny położony bezpośrednio nad Wisłą przy ul. Winnica 44 w Toruniu. Budynek powstał w połowie XIII w. jako młyn wodny, tzw. Trzeposz (niem.Treposch) i był własnością Torunia. W 1259 roku rada miasta przekazała młyn Zakonowi Krzyżackiemu (jako władzy zwierzchniej). Po wojnie trzynastoletniej król Kazimierz IV Jagiellończyk w tzw. przywilejach kazimierzowskich zwrócił go miastu. Na przełomie XIX i XX wieku młyn został przebudowany i zaadaptowany na cele mieszkalne. Pozostałością po średniowiecznym młynie zostały fragmenty podziemi. Budynek figuruje w gminnej ewidencji zabytków (nr 158).

Tormięs – zakład przemysłu mięsnego z siedzibą w Toruniu, który znajdował się na Jakubskim Przedmieściu, u zbiegu ulic Targowej i Lubickiej. Zlikwidowane po 1998 roku.

Eksportowa Przetwórnia Mięsna Stanisław Jaugsch i Ska w Toruniu – dawna spółka handlowa założona przez Stanisława Jaugscha. W skład firmy wchodziły: przetwórnia, sieć sklepów mięsnych. Spółka zajmowała się handlem rogacizną, produkcją i eksportem szynek, wędlin i boczku. Spółkę założył Stanisław Jaugsch. Jego wspólnikiem był brat Bernand, przez jakiś czas również pan Scholz. Po jego spłaceniu do spółki dołączył Norbert Jaugsch, syn Stanisława. Jaugschowie wybudowała przy ul. Targowej przetwórnię sąsiadującą z miejską rzeźnią (późniejszy Tormięs). W latach 20. i 30. Jaugschowie wybudowali nowe hale produkcyjne i zmodernizowali zakład. Produkowane produkty cieszyły się dużą popularnością, zdobywały nagrody na targach krajowych i międzynarodowych, były eksportowe do Czechosłowacji, Niemiec, Austrii, Hiszpanii, Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Do spółki mogła należeć chłodnia, znajdująca się przy ul. Inowrocławskiej w Podgórzu. Według Katarzyny Kluczwajd, historyk zajmującej się dziejami Podgórza, chłodnia faktycznie mogła należeć do Vincenta Tadrowskiego. W 1937 roku firma miała sześć sklepów sprzedaży detalicznej w Toruniu. Zakład mięsny działał podczas II wojny światowej. Po wojnie majątek spółki upaństwowiono. W Polsce Ludowej zachowała się marka nazwiska.

Jakubskie Przedmieście (również Przedmieście św. Jakuba) – część urzędowa Torunia położona na wschód od śródmieścia. Główną ulicą osiedla jest Traugutta, przechodząca później w Lubicką. Północną granicę Jakubskiego Przedmieścia wyznacza tor kolejowy między pl. Pokoju Toruńskiego a ul. Wschodnią, południową ulice: Traugutta, Lubicka oraz skarpa powyżej ulicy Winnica, zachodnią ul. Skrzyńskiego, a wschodnią ul. Wschodnia.

Metron Fabryka Zintegrowanych Systemów Opomiarowania i Rozliczeń Sp. z o.o. (Metron) – przedsiębiorstwo z siedzibą przy ulicy Targowej 12/22 w Toruniu, zajmujące się produkcją urządzeń pomiarowych: wodomierzy, gazomierzy, liczników energii elektrycznej oraz zintegrowanych systemów opomiarowania i rozliczeń.

Pomnik gen. Józefa Bema w Toruniu – pomnik upamiętniający dowódcę artylerii i teoretyka broni rakietowej Józefa Bema. Mieści się na terenie Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia, od strony ul. Jana III Sobieskiego. Pomnik składa się z brązowego popiersia Bema ustawionego na postumencie o wysokości 3 metrów. Pomnik zaprojektował Edmund Matuszak. Odsłonięcie pomnika miało miejsce 11 października 1959 roku. W uroczystości brał udział ówczesny Szef Artylerii Ludowego Wojska Polskiego gen. bryg. Tadeusz Kunicki. Na postumencie znajduje się napis: JÓZEF BEM 1794–1850. W 1989 roku na pomniku umieszczono metalową tablicę z napisem: Pamięci Kadry Oficerskiej i Absolwentów Oficerskiej Szkoły Artylerii, Szkoły Podchorążych Artylerii uczestników walk na wszystkich frontach II wojny światowej. Wrzesień 1989 r..

Muzeum Artylerii w Toruniu – oddział Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy, mieszczący się przy ul. Jana Sobieskiego 36. Muzeum Artylerii nawiązuje do przedwojennego Muzeum Sprzętu Artylerii, działającego w Oficerskiej Szkole Artylerii. Zbiory tego muzeum oraz archiwalia przepadły podczas II wojny światowej. Pod koniec lat 60. zaproponowano utworzenie nowego muzeum artylerii. Miały znaleźć się w nim historyczne egzemplarze sprzętu artyleryjskiego, używane w Oficerskiej Szkole Artylerii do celów edukacyjnych. 14 stycznia 1977 roku założono Muzeum Artylerii w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii im. Gen. Józefa Bema (WSOWRiA). Pomysłodawcą budowy muzeum był gen. bryg. Stanisław Żak, ówczesny komendant WSOWRiA. Muzeum miało za zadanie wspierać edukację historyczną żołnierzy oraz podtrzymywać tradycję artyleryjskie. W celu organizacji muzeum utworzono zespół pracowników szkoły. Przewodniczącym zespołu został płk dypl. Henryk Nielepiec. Otwarcie muzeum miało miejsce 2 września 1978 roku. 22 kwietnia 2002 roku muzeum przejęło Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia. W 2012 roku zbiory przekazano działającemu od 1973 roku Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy, w którym utworzono Muzeum Artylerii w Toruniu Oddział Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy. Nowa instytucja działa od września 2013 roku.

Park Glazja – park na Jakubskim Przedmieściu w Toruniu. Zajmuje powierzchnię 5,5 ha (według innego źródła: 5,6 ha). Park mieści się na terenie od ronda przy planu Pokoju Toruńskiego do skrzyżowania ulicą Waryńskiego z ulicą Antczaka. Na obszarze parku występują: graby pospolite, lipy drobnolistne, bukszpany, derenie białe, lebiodki oraz byliny, żywopłoty, trawy ozdobne i pnącza. Część roślin pojawiła się w parku po 2020 roku. Park powstał na terenie, gdzie wcześniej mieścił się stok bojowy Fortu św. Jakuba. Stok przybrał formę parkową po 1945 roku. W latach 90. XX w. uporządkowano drzewostan. W kwietniu 2020 roku zakończono rewitalizację parku. Podzielono teren na trzy strefy. W części północno-zachodniej wybudowano place zabaw i siłownię, wchodzące w skład strefy rekreacji intensywnej. W centralnej części parku zlokalizowano strefę ciszy, a we wschodniej strefę spontanicznego wypoczynku i rekreacji. Zmodernizowano oświetlenie i ciągi komunikacji pieszej i rowerowej, zainstalowano monitoring oraz oddano do użytku stoły szachowe. Podczas rewitalizacji wyposażono park w ławki, leżaki, kosze na odpady i stojaki rowerowe. Wybudowano również budki dla ptaków i domki owadów. Koszt rewitalizacji wyniósł 4,7 mln zł. Część pieniędzy podchodzi z funduszy unijnych – Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014–2020 kwotą ok. 2,15 mln zł. W parku mieści się taras widokowy na dolinę Wisły i stok bojowy przy Forcie św. Jakuba.