Aqua Toruń

Kaplica na Mokrem w Toruniu – nieistniejąca kaplica znajdująca się przy ul. Bażyńskich 1/15 w Toruniu. Została ona zbudowana w połowie lat 20. XX wieku. Służyła ona mieszkańcom Mokrego, przynależących do 1926 roku do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, a następnie po nowo utworzonej parafii Chrystusa Króla. Kaplica z trudem mieściła wiernych. Po wybudowaniu kościoła Chrystusa Króla w 1930 roku kaplica stała się zbędna.

Cmentarz Boża Męka w Toruniu (również Cmentarz przy Bożej Męce) – nieistniejący cmentarz w Mokrem w Toruniu, zlokalizowany w rozwidleniu dróg wiodących wówczas do Wielkiego i Małego Mokrego. Miał kształt trójkąta. Mieścił się na terenie rozpoczynającym się obecnie od skrzyżowania ulic Stanisława Staszica i Stefana Czarneckiego do skrzyżowania ulic Grudziądzkiej i Jagiellońskiej.

Parafia Chrystusa Króla w Toruniu – parafia rzymskokatolicka w diecezji toruńskiej, w dekanacie Toruń I, z siedzibą w Toruniu. Erygowana 27 stycznia 1926 roku. Parafia na Mokrem została erygowana 27 stycznia 1926 roku przez wydzielenie z parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. 30 maja 1929 poświęcono kamień węgielny pod budowę kościoła parafialnego, który został konsekrowany w 1930 roku. Do parafii należą wierni z Torunia mieszkający przy ulicach: Batorego, Bażyńskich, Chrobrego, Czarnieckiego, Dworcowej, Fabrycznej, Grudziądzkiej (nry parzyste od 32), Jagiellońskiej, Jeśmanowicza, Jana Olbrachta (n-ry 7-23), Kanałowej, Kościuszki, Kociewskiej, Kraińskiej, Kan. Pawła Piotra Gogi, Łąkowej, Mazowieckiej, Mazurskiej, Michała Szczanieckiego, Michałowskiej, Pod Dębową Górą, Podgórnej (nry 83 i 92), Polnej, Przy Kaszowniku, Przy Rynku Wełnianym, Staszica, Sucharskiego, Świętopełka, Wojska Polskiego, Zaułek Dworcowy i Warneńczyka.

Kościół Chrystusa Króla w Toruniu – zabytkowa świątynia katolicka w jurysdykcji parafii Chrystusa Króla w Toruniu.

Budynek Szkoły Podstawowej nr 6 w Toruniu – gmach szkoły podstawowej znajdujący się przy ul. Łąkowej 13 w Toruniu. Budynek przy ul. Wiesenstrasse 9 i 11 (obecnie Łąkowa 13) powstał w 1893 roku na potrzeby dwóch odrębnych szkół wyznaniowych: ewangelickiej i katolickiej dla ówczesnej podtoruńskiej wsi Mokre. W 1903 roku wybudowano bliźniaczy budynek, który przekazano szkołom ewangelickim. W starym gmachu działały dwie szkoły katolickie (męska i żeńska). W okresie międzywojennym polska administracja ulokowała w budynku Szkołę Powszechną nr 6. W latach 1943–1945 budynek zajmował Wehrmacht. Zajęcia edukacyjne wróciły 12 lutego 1945 roku. W latach 1953-1963 w gmachu istniały trzy placówki oświatowe: SP 2, SP 6 i II LO. W 1959 roku budynek wyremontowano. Po przeniesieniu SP2 na ulicę Targową i II LO na plac św. Katarzyny SP6 pozostało jedynym gospodarzem gmachu. Budynek figuruje w gminnej ewidencji zabytków (nr 1762).

Zespół pomnikowy polskich artylerzystów w Toruniu – zespół pomnikowy upamiętniający toruńskich artylerzystów, składający się z trzech elementów: pomnika artylerzystów na blokach granitowych, płyty z napisem: Wieczna cześć i chwała polskim artylerzystom i znicza. Od 2015 znajduje się przy pl. Towarzystwa Miłośników Torunia.

Budynek przy ul. Grudziądzkiej 53 w Toruniu – willa znajdująca się przy ul. Grudziądzkiej 53 w Toruniu. Została zbudowana w 1904 roku. Budynek figuruje w gminnej ewidencji zabytków pod numerem 1622.

Spichrze w Toruniu – budynki magazynowe na terenie Torunia. Stanowią one jeden z najbardziej charakterystycznych architektoniczne budynków w mieście, świadectwo bogactwa Torunia w późnym średniowieczu i w XVII wieku. Na przełomie XIII i XIV wieku w Toruniu znajdowało się około 30 spichrzy. Mieściły się one w kamienicach mieszkalnych. Spichrze umieszczano zazwyczaj na drugim piętrze i poddaszu budynku (podobnie jak w miastach północnoniemieckich i niderlandzkich). W XVI i XVII wieku nowe spichrze były samodzielnymi budynkami. W XVII wieku, gdy Toruń był jednym z najważniejszych ośrodku handlu zbożem w Polsce, liczba spichrzy przekroczyła sto. Nie stały one bezpośrednio nad Wisłą, były położone wewnątrz murów miejskich. Większość wybudowano na południowej części Starego Miasta. W Nowym Mieście, mającym rzemieślniczy charakter, liczba spichrzy była znacznie mniejsza. W spichrzach składano również inne towary, które niekiedy długo czekały na wzrost cen. Spichrze były budowane z cegły, od XVII wieku były tynkowane. Były to kilkupiętrowe budynki o fasadach z wysokimi szczytami. Spichrze w Toruniu są jedynymi zachowanymi tego typu obiektami w Polsce Północnej. Zachowało się około 30 spichrzy, większość z nich wybudowano w stylu gotyckim.

Cmentarze w Toruniu – nekropolie znajdujące się zarówno na prawym, jak i lewym brzegu Wisły w Toruniu. Na terenie Torunia znajduje się kilkanaście cmentarzy różnych wyznań, co wiąże się z wielokulturową historią miasta. W średniowiecznym Toruniu zmarłych chowano w podziemiach kościoła oraz w przyległych do kościołów placach. Następnie mieszkańców Torunia grzebano na cmentarzach przy kaplicach, a bogatych mieszczan nadal w podziemiach kościołów. Początkowo wszystkie cmentarze należały do Kościoła katolickiego, od XVI wieku powstały cmentarze dla protestantów. Pod koniec XVIII wieku wprowadzono zakaz chowania zmarłych wewnątrz kościołów. Podczas budowy Twierdzy Toruń zlikwidowano dotychczas istniejące cmentarze. Nowe budowano w większej odległości od zwartej zabudowy. W 1811 roku otwarto tzw. nowy cmentarz św. Jerzego, który jest najstarszą zachowaną nekropolią Torunia.

Mury miejskie Torunia – zespół średniowiecznych obwarowań Torunia, na które składają się mury odrębnych miast: Starego Miasta Torunia (prawa miejskie 1233 roku), Nowego Miasta Torunia (1264 roku), budowany od połowy XIII w., później modernizowany i rozbudowywany, w XIX w. w większości rozebrany. Zachowały się niektóre odcinki, w tym najdłuższy z 3 bramami od strony Wisły, stanowiący element panoramy miasta.

Plac bp. Jana Chrapka w Toruniu – plac znajdujący się w Toruniu przez który przebiega ul. Przy Kaszowniku (drogi krajowe nr 15 i 80) i do którego dochodzi ulica Warneńczyka. Krótko po śmierci bp. Jana Chrapka (w 2001 roku) nadano placowi jego imię. W lutym 2018 roku rozpoczęła się przebudowa placu Chrapka. Oprócz ronda turbinowego w jego centralnym miejscu przebudowane zostały także ulice Przy Kaszowniku i Warneńczyka oraz pozostała infrastruktura, czyli chodniki, ścieżki rowerowe, oświetlenie i zatoki autobusowe. Ponadto w ramach tych prac zmodernizowane zostało także istniejące torowisko tramwajowe. 28 maja 2019 roku plac został oficjalnie otwarty.

Budynek przy ul. Grudziądzkiej 46/48 w Toruniu – dawna siedziba Wojewódzkiego Biura Funduszu Pracy, znajdujący się przy ul. Grudziądzkiej 46/48 w Toruniu. W latach 30. XX wieku w budynku była siedziba Funduszu Bezrobocia i Państwowy Urząd Pośrednictwa Pracy. W 1936 roku mieściło się Wojewódzkie Biuro Funduszu Pracy. Wejście do budynku znajdowało się od strony ul. Jagiellońskiej. W następnych latach gmach był rozbudowywany. Do budynku, od strony ul. Grudziądzkiej, włączono murowaną wiatę pełniącą rolę przystanku tramwajowego. W latach 70. w części budynku mieściła się siedziba toruńskiego oddziału Instytutu Maszyn Matematycznych, instytutu wspierającego rozwój przemysłu komputerowego w Polsce. W latach 2011–2012 gmach przebudowano. Na jego miejscu wybudowano zespół budynków biurowych Orbita Business Park, zlokalizowanych przy ul. Grudziądzkiej oraz Czarneckiego 15. W budynku mieści się siedziba redakcji dziennika „Nowości”. Budynek liczy sześć pięter oraz dodatkowe podziemne. Powierzchnia użytkowa wynosi 5000 m².