Kamienica przy ulicy Gołębiej 3 w Krakowie

Kamienica Ligęzów (znana także jako Kamienica Lupiego, Kamienica Szulcowska) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Gołębiej 4, na Starym Mieście.

Kamienica Kamedułów Bielańskich (znana także jako Kamienica Henikowska, Kamienica Wolskiego) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Gołębiej 6, na Starym Mieście.

Bursa Ubogich zwana także Bursą Jagiellońska (łac. Bursa Pauperum, także Bursa Isneri, Contubernium Pauperum) – pierwsze kolegium dla studentów Uniwersytetu Krakowskiego ufundowane przez Jana Isnera, mieszczące się w budynku na rogu ulic Gołębiej i Wiślnej. Rozebrana po 1838.

Ulica Gołębia – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Starym Mieście. Łączy ulicę Bracką z Plantami przy ulicy F. Straszewskiego. Przy ulicy mieści się główny gmach Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Novum, a także Collegium Witkowskiego UJ, Collegium Minus UJ i główny budynek Wydziału Polonistyki UJ. Przy ulicy znajdował się także warsztat introligatora krakowskiego, Roberta Jahody. W 1830 roku przy ulicy Gołębiej zamontowano pierwsze w Krakowie lampy zasilane z prowizorycznej gazowni. Kraków był pierwszym polskim miastem, w którym zaprezentowano oświetlenie gazowe. Profesor Karol Mohr przedstawił wtedy możliwości zastosowania gazu koksowniczego w celach oświetleniowych. Ulica Gołębia pojawiła się w piosence „Kraków” wykonywanej przez zespół Myslovitz i Marka Grechutę.

Bursa Węgierska – istniejąca w latach 1464-1540 bursa dla węgierskich studentów Uniwersytetu Krakowskiego przy ul. Brackiej 5. Wcześniej, około 1460 mieszkał tutaj Jan Długosz. Obecnie na kamienicy znajduje się tablica upamiętniająca bursę.

Kamienica Niderlandowska (znana także jako Kamienica Chroberska) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Brackiej 7, na rogu z ulicą Gołębią 1, na Starym Mieście.

Kamienica Gostkowskich (znana także jako Kamienica Glixellich) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Brackiej 3–5, na Starym Mieście.

Ulica Wiślna – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Starym Mieście. Wytyczona została w czasach lokacji miasta, w 1257 roku. Jej nazwa występowała już w 1311 roku. Prowadziła od Rynku w stronę Wisły i portu rzecznego. Kończyła się bramą nazywaną Wiślną lub Wodną rozebraną na początku XIX wieku. Jej naturalnym przedłużeniem jest Ulica Zwierzyniecka. Od strony Rynku znajdował się dom książąt Mazowieckich a od strony ul. św. Anny dom „krwawego burmistrza” Erazma Czeczotki. Rozmus, czyli Erazm Czeczotka był „zaciekłym pieniaczem, niezmiernie chciwym lichwiarzem, oddanym niepohamowanej żądzy użycia i gorącym wielbicielem Wenery...” – tak opisuje burmistrza Józef Muczkowski w książce „Krwawy burmistrz – kartka z dziejów mieszczaństwa krakowskiego w XVI wieku” wydanej przez Bibliotekę Krakowską w roku 1935. Budynek pochodzi z roku 1561, wzniesiony przez Gabriela Słońskiego i Ambrożego Morosiego, wielokrotnie był przebudowywany. Przed drugą wojną światową mieściła się tu restauracja o secesyjnych wnętrzach, a na I piętrze kawiarnia „Secesja”. Z czasów renesansu zachowały się od strony podworca kamienne detale. W 1409 r. wybudowano Bursę Ubogich na rogu z ul. Gołębią. Przeznaczona miała być dla studentów. Bursę Ubogich odnowił i rozbudował ok. 1462 r. Jan Długosz. W 2 poł. XVI w. królowa Anna Jagiellonka przeznaczyła na jej restaurację znaczną sumę – bursę zaczęto nazywać Jagiellońską. W 1786 r. budynek Bursy Ubogich przeznaczono na Bursę Chirurgów. W początkach XIX wieku znajdowały się tu koszary wojskowe, doprowadziło to do znacznej dewastacji gmachu. Władze Uniwersytetu z powodu braku środków na odbudowę sprzedały budynek w 1838 r. Nowy właściciel rozebrał stare mury Bursy i wybudował na jej miejscu klasycystyczną kamienicę. Przy ulicy znajduje się skrzydło pałacu Biskupiego, gdzie do końca kwietnia 2021 roku mieściła się m.in. redakcja „Tygodnika Powszechnego”. Pierwsze wzmianki o rezydencji w obecnym miejscu pochodzą z końca XIV wieku. W połowie XVII w. został gruntownie rozbudowany. Rozbudowę wiąże się z biskupem Piotrem Gembickim (lata rządów 1642–1657). Powstał wczesnobarokowy budynek na planie nieregularnego czworokąta skupiony wokół dziedzińca. Zachowano większość dawniejszych elementów architektonicznych. W wyniku tego powstał monumentalny budynek z szeroką fasadą południową flankowaną w narożach belwederami. Funkcję wejścia głównego pełnił portal wejścia od ul. Wiślnej. Z tego okresu pochodzi m.in. obecny portal wejścia od ul. Franciszkańskiej.

Kamienica Straszewskich – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy ulicy Brackiej 9, na rogu z ulicą Gołębią 2, na Starym Mieście.

Kamienica Pod Krukami (Pod Kruki) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 25, na Starym Mieście. Powstała w XIX wieku w wyniku połączenia i całkowitej przebudowy dwóch gotyckich kamieniczek. Kamieniczki te zostały w połowie XIX wieku zakupione przez Annę z Tyszkiewiczów Wąsowiczową – siostrzenicę księcia Józefa Poniatowskiego. W II połowie XIX wieku przebudowana pod kierunkiem Tomasza Prylińskiego (fasada według projektu Jacka Matusiewicza i Teofila Żebrawskiego). Od 1991 mieści się w niej Międzynarodowe Centrum Kultury i jego Galeria. 24 lutego 1966 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica Straszewska (Tuczowska) − zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 22, na Starym Mieście. 24 listopada 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica przy ulicy Brackiej 11 – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Brackiej, na Starym Mieście. Kamienica została wzniesiona w XV wieku. W 1850 spłonęła podczas wielkiego pożaru Krakowa. Odbudowana została w obecnej formie. W 2017 przeszła remont konserwatorski. 29 lutego 1988 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków. Kamienica ma trzy kondygnacje. Fasada jest czteroosiowa. W jej środkowej części znajduje się pseudoryzalit o szerokości dwóch osi. Budynek wieńczy szeroki gzyms koronujący, wsparty konsolami.