Kamienica Straszewska w Krakowie

Kamienica Kromerowska – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 23, na Starym Mieście. W kamienicy znajduje się księgarnia. Pierwsza placówka tego typu powstała tu już w 1610 roku i od tej pory księgarnia istniała w tym miejscu przez 400 lat. Jest to zatem jedna z najstarszych istniejących księgarń w Europie, co upamiętnia tablica na froncie budynku. 7 grudnia 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica przy ulicy Brackiej 1a – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Brackiej, na Starym Mieście.

Kamienica Pod Ewangelistami (Waxmanowska, Fiauzerowska, Lanckorońskich) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 21, na rogu z ulicą Bracką 1, na Starym Mieście. Budynek został wzniesiony w XIV wieku. W XV wieku zyskała sobie układ wnętrz typowy dla krakowskiego domu mieszczańskiego. Murowana oficyna tylna powstała w XIV lub XV wieku, natomiast drewniane zabudowania południowo-zachodniej części działki dopiero w latach 30. XIX wieku (zostały one zastąpione murowaną oficyną). W drugiej połowie XVI wieku rozpoczął się proces przekształcania zabudowań na pałac miejski rodzin patrycjuszowskich (zakończony w pierwszej połowie XVII wieku). Powstała wówczas wczesnobarokowa parterowa galeria arkadowa na dziedzińcu. Na fasadzie kamienicy znajduje się tablica informacyjna z nazwą banku, a także tablica upamiętniająca śmierć Władysława Orkana w tymże budynku. 24 listopada 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica Gostkowskich (znana także jako Kamienica Glixellich) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Brackiej 3–5, na Starym Mieście.

Kamienica Pod Kanarkiem (Czeczotczyńska, Bifińska, Węgrzynowiczowska) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 24, na Starym Mieście. Najstarsze partie jego pochodzą z końca XIII lub pierwszej ćwierci XIV w. Typowy układ kamienicy ustalił się w czasie jego rozbudowy w drugiej połowie XIV w. W XV w. wzniesiono oficynę tylną o nietypowym dwutraktowym układzie, a piętra obu budynków połączono gankiem na kamiennych wspornikach (jeden z nich został zachowany). Prawdopodobnie na początku XVII w. dokonano przebudowy późnorenesansowej i nadbudowano drugie piętro. Zabudowa ma charakter dziewiętnastowiecznej kamienicy czynszowej z nielicznymi elementami wcześniejszej dekoracji. 18 kwietnia 1968 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica Pod Krukami (Pod Kruki) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 25, na Starym Mieście. Powstała w XIX wieku w wyniku połączenia i całkowitej przebudowy dwóch gotyckich kamieniczek. Kamieniczki te zostały w połowie XIX wieku zakupione przez Annę z Tyszkiewiczów Wąsowiczową – siostrzenicę księcia Józefa Poniatowskiego. W II połowie XIX wieku przebudowana pod kierunkiem Tomasza Prylińskiego (fasada według projektu Jacka Matusiewicza i Teofila Żebrawskiego). Od 1991 mieści się w niej Międzynarodowe Centrum Kultury i jego Galeria. 24 lutego 1966 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica Niderlandowska (znana także jako Kamienica Chroberska) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Brackiej 7, na rogu z ulicą Gołębią 1, na Starym Mieście.

Ulica Bracka – ulica w Krakowie, która prowadzi z Rynku Głównego na południe do kościoła oo. Franciszkanów, nazywanych także braćmi mniejszymi i stąd nazwa ulicy – Bracka. W przeciwieństwie do innych ulic wychodzących z Rynku, nie jest ona idealnie prosta, lecz wygięta w lekki łuk. Ta krzywizna jest dowodem na to, że istniała tu jeszcze przed lokacją miasta w 1257 jakaś zabudowa, którą musieli uwzględnić ówcześni urbaniści, wytyczając nowy plan Krakowa. Uliczka jest krótka, ale posiada wiele zabytkowych domów. Raz do roku w czerwcu wraz z sąsiednią ul. Gołębią obchodzi ulica Bracka swoje święto. Rozgłos ulicy przyniósł utwór Bracka znajdujący się na płycie „To tu, to tam” Grzegorza Turnaua.

Międzynarodowe Centrum Kultury – instytucja kultury istniejąca od 1991 roku w kamienicy „Pod Kruki” przy Rynku Głównym w Krakowie. Jej działalność skupia się na wielowymiarowym podejściu do dziedzictwa kulturowego. Hasła wywoławcze instytucji to: dorobek cywilizacji europejskiej, wielokulturowość Europy Środkowej, tożsamość i pamięć historyczna, dialog kultur i społeczeństw, ochrona zabytków, polityka kulturalna, fenomen miasta historycznego, a także geneza i rozwój nowoczesnej sztuki.

Bursa Węgierska – istniejąca w latach 1464-1540 bursa dla węgierskich studentów Uniwersytetu Krakowskiego przy ul. Brackiej 5. Wcześniej, około 1460 mieszkał tutaj Jan Długosz. Obecnie na kamienicy znajduje się tablica upamiętniająca bursę.

Pałac Zbaraskich (Potockich) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy Rynku Głównym 20, na rogu z ulicą Bracką 2, na Starym Mieście. Pałac powstał w 1540, kiedy to połączono i przebudowano na magnacką rezydencję dwie sąsiednie gotyckie kamienice z XIV w. Właścicielami nowego pałacu była wówczas można rodzina Firlejów. W XVII w., gdy obiekt był w posiadaniu Zbaraskich, dokonano gruntownej jego przebudowy w celu nadania budynkowi modnych wówczas cech stylowych oraz przekształcenia go w reprezentacyjną rezydencję miejską magnackiego rodu. Pracami budowlanymi kierował architekt flamandzki Henryk van Peene, który został sprowadzony do Polski przez Jerzego Zbaraskiego. Powstał wtedy barokowy, dwukondygnacyjny, arkadowy dziedziniec z krużgankami oraz sień wjazdowa od strony Rynku Głównego. Kolejna przebudowa rezydencji miała miejsce w latach 1778–1783 i dokonana została z polecenia ówczesnego właściciela, hr. Eliasza Wodzickiego. Architekt Ferdynand Nax nadał wtedy pałacowi cechy stylu wczesnoklasycystycznego. W następnych dziesięcioleciach często zmieniali się jego właściciele. Mieszkali w nim m.in. Potuliccy herbu Grzymała, Rostworowscy herbu Nałęcz, Wiśniowieccy herbu Korybut, Jabłonowscy herbu Prus III i Radziwiłłowie herbu Trąby. W końcu XIX w. budynek stał się własnością Potockich herbu Pilawa. Z ich polecenia w latach 1896–1898 dokonano restauracji rezydencji, przekształcając wnętrza pomieszczeń na parterze oraz częściowo przebudowując dziedziniec wewnętrzny. Autorem tych zmian był architekt Karol Zaremba. Dalsze prace prowadzono w pałacu w latach 1910–1912. Ich projektodawcami byli architekci Ludwik Wojtyczko i Kazimierz Wyczyński. Założono wtedy nowe klatki schodowe i przebudowano wnętrza drugiego, mieszkalnego piętra. Pierwsze piętro zachowało w dalszym ciągu charakter reprezentacyjny, podkreślony elementami dekoracyjnymi salonów. Po II wojnie światowej pałac był odnawiany i zrekonstruowany. Do naszych czasów zachowały się korynckie pilastry w elewacjach, kamienny portal i bogata dekoracja rzeźbiarska wieńcząca szczyt budowli (m.in. kartusze herbowe). Mieścił się w niej Instytut Goethego.

Kamienica przy ulicy Brackiej 4 – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Brackiej, na Starym Mieście.