place

Podlesie (Bukowno)

Geografia Bukowna

Podlesie – dawna wieś, od 1958 część Bukowna, w jego południowo-zachodniej części, w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Od średniowiecza Starczynów należał do dóbr olkuskich. Do 1954 wieś w gminie Bolesław; w latach 1954–1957 w gromadzie Bukowno-Osiedle, składającej się z trzech sołectw – Starczynowa, Boru Biskupiego i Podlesia oraz przysiółków Polis i Podpolis. 1 stycznia 1958 gromadę Bukowno-Osiedle zniesiono, nadając jej statusu osiedla, przez co Podlesie stało się formalnie częścią składową Bukowna, któremu nadano prawa miejskie 18 lipca 1962 z równoczesną zmianą nazwy na Bukowno.

Fragment artykułu z Wikipedii Podlesie (Bukowno) (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy).

Podlesie (Bukowno)
Ogrodowa,

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Podlesie (Bukowno)Czytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 50.235 ° E 19.467778 °
placePokaż na mapie

Adres

Ogrodowa 28
32-332
województwo małopolskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Starczynów

Starczynów – dawna wieś, od 1958 część Bukowna, w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Rozłożony jest po obu stronach Kolei Iwangrodzko-Dąbrowskiej z lat 80. XIX wieku, obok Pustyni Starczynowskiej (zwanej też Dziadowskim Morzem), powstałej – podobnie jak Pustynia Błędowska – za przyczyną wycięcia okolicznych lasów na cele górnicze i hutnicze. Starczynów ma najdłuższą historię ze wszystkich bukowieńskich dzielnic. Swoją nazwę zawdzięcza najprawdopodobniej od formy przezwiskowej właściciela - Starczyn. W 1534 r. Seweryn Boner przywołał dwie dawniejsze nazwy Starczynowa, pisząc o tejże wsi:" Oleynow vel Starczynow", "Odynow, który teraz nazwano Starczynowem". Miasto Olkusz w latach 1365 i 1402 kupowało wieś, odkrywając w niej złoża galeny oraz widząc potencjał w nadrzecznych terenach. W XVI w. rozwój przyniosła budowa Sztolni Starczynowskiej. Na początku XVI w. pracowały tutaj dwie huty, napędzane przy pomocy Czartorii (in. Sztoła), rzeki przepływającej niegdyś przez Starczynów. Wieś znacząco się wzbogaciła, wskutek czego w 1554 r. zostały jej nadane przez sejm prawa miejskie. Mieściła się tutaj papiernia, gdzie wyprodukowano papier, na którym podpisano Unię Lubelską. Otoczony był lasem sosnowo - bukowym zwanym przez lata "Polesz"- od czego nazwano pobliską osadę, czyli Polis. Wieś będąca własnością Olkusza położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie proszowskim województwa krakowskiego. Przełom XVII i XVIII w. to stopniowy upadek Starczynowa z powodu rabunków ze strony wojsk. W 1790 r. było tu 29 domów. Do 1954 wieś w gminie Bolesław; w latach 1954–1957 w gromadzie Bukowno-Osiedle, składającej się z trzech sołectw – Starczynowa, Boru Biskupiego i Podlesia oraz przysiółków Polis i Podpolis. 1 stycznia 1958 gromadę Bukowno-Osiedle zniesiono, nadając jej statusu osiedla, przez co Starczynów stał się formalnie częścią składową Bukowna, któremu nadano prawa miejskie 18 lipca 1962 z równoczesną zmianą nazwy na Bukowno.

Muzeum Górnictwa Rud w Bukownie

Muzeum Górnictwa Rud w Bukownie – muzeum położone w Bukownie, poświęcone historii górnictwa rud żelaza. Placówka mieści się w pomieszczeniach Zespołu Szkół „Skałka”. Muzeum powstało 1990 roku. Jego ekspozycja jest częścią zbiorów, zgromadzonych w latach 60. i 70. XX wieku w domu kultury Zakładów Górniczo-Hutniczych „Bolesław” przez pracownika ZGH, Edwarda Gawareckiego. Ekspozycja ta została częściowo zniszczona w 1989 roku, część zaś – dzięki staraniom inż. Ryszarda Kozioła – została zabezpieczona i umieszczona w piwnicach przedszkoli w Bolesławiu i Borze. W międzyczasie przystąpiono do adaptacji pomieszczeń w Zespole Szkół „Skałka”, służących wcześniej szkole gastronomicznej i internatowi, w których ostatecznie urządzono muzeum. Aktualnie placówka zajmuje 13 pomieszczeń, w których eksponowane są zbiory obrazujące historię górnictwa rud żelaza na terenach Bolesławia, począwszy od XIII wieku po lata 80. XX wieku. Urządzona została również sztolnia, wyposażona w eksponaty pochodzące z ZGH „Bolesław”, w tym m.in. w używane w kopalniach środki transportu (lokomotywy akumulatorowe, wozy do przewozu ludzi i urobku). Ponadto placówka posiada ekspozycję etnograficzną, w której znajdują się eksponaty pokazujące życie codzienne na ziemi olkuskiej na przełomie XIX i XX wieku. Muzeum jest czynne w dni robocze, a jego zwiedzanie odbywa się po wcześniejszym telefonicznym uzgodnieniu.