Bukowno

Bitwa w Podlesiu − bitwa powstania styczniowego stoczona 4 maja 1863 roku w Podlesiu, które obecnie jest dzielnicą miasta Bukowno. Walka toczyła się między oddziałem powstańczym dowodzonym przez płk Józefa Miniewskiego, a oddziałami rosyjskimi. Starcie zakończyło się zwycięstwem powstańców.

Muzeum Górnictwa Rud w Bukownie – muzeum położone w Bukownie, poświęcone historii górnictwa rud żelaza. Placówka mieści się w pomieszczeniach Zespołu Szkół „Skałka”. Muzeum powstało 1990 roku. Jego ekspozycja jest częścią zbiorów, zgromadzonych w latach 60. i 70. XX wieku w domu kultury Zakładów Górniczo-Hutniczych „Bolesław” przez pracownika ZGH, Edwarda Gawareckiego. Ekspozycja ta została częściowo zniszczona w 1989 roku, część zaś – dzięki staraniom inż. Ryszarda Kozioła – została zabezpieczona i umieszczona w piwnicach przedszkoli w Bolesławiu i Borze. W międzyczasie przystąpiono do adaptacji pomieszczeń w Zespole Szkół „Skałka”, służących wcześniej szkole gastronomicznej i internatowi, w których ostatecznie urządzono muzeum. Aktualnie placówka zajmuje 13 pomieszczeń, w których eksponowane są zbiory obrazujące historię górnictwa rud żelaza na terenach Bolesławia, począwszy od XIII wieku po lata 80. XX wieku. Urządzona została również sztolnia, wyposażona w eksponaty pochodzące z ZGH „Bolesław”, w tym m.in. w używane w kopalniach środki transportu (lokomotywy akumulatorowe, wozy do przewozu ludzi i urobku). Ponadto placówka posiada ekspozycję etnograficzną, w której znajdują się eksponaty pokazujące życie codzienne na ziemi olkuskiej na przełomie XIX i XX wieku. Muzeum jest czynne w dni robocze, a jego zwiedzanie odbywa się po wcześniejszym telefonicznym uzgodnieniu.

Bukowno LHS – stacja kolejowa w Bukownie, w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim.

Bukowno – stacja kolejowa w Bukownie, w województwie małopolskim, w Polsce. Na tej stacji jako zawiadowca pracował pisarz Władysław Reymont.

Starczynów – dawna wieś, od 1958 część Bukowna, w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Rozłożony jest po obu stronach Kolei Iwangrodzko-Dąbrowskiej z lat 80. XIX wieku, obok Pustyni Starczynowskiej (zwanej też Dziadowskim Morzem), powstałej – podobnie jak Pustynia Błędowska – za przyczyną wycięcia okolicznych lasów na cele górnicze i hutnicze. Starczynów ma najdłuższą historię ze wszystkich bukowieńskich dzielnic. Swoją nazwę zawdzięcza najprawdopodobniej od formy przezwiskowej właściciela - Starczyn. W 1534 r. Seweryn Boner przywołał dwie dawniejsze nazwy Starczynowa, pisząc o tejże wsi:" Oleynow vel Starczynow", "Odynow, który teraz nazwano Starczynowem". Miasto Olkusz w latach 1365 i 1402 kupowało wieś, odkrywając w niej złoża galeny oraz widząc potencjał w nadrzecznych terenach. W XVI w. rozwój przyniosła budowa Sztolni Starczynowskiej. Na początku XVI w. pracowały tutaj dwie huty, napędzane przy pomocy Czartorii (in. Sztoła), rzeki przepływającej niegdyś przez Starczynów. Wieś znacząco się wzbogaciła, wskutek czego w 1554 r. zostały jej nadane przez sejm prawa miejskie. Mieściła się tutaj papiernia, gdzie wyprodukowano papier, na którym podpisano Unię Lubelską. Otoczony był lasem sosnowo - bukowym zwanym przez lata "Polesz"- od czego nazwano pobliską osadę, czyli Polis. Wieś będąca własnością Olkusza położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie proszowskim województwa krakowskiego. Przełom XVII i XVIII w. to stopniowy upadek Starczynowa z powodu rabunków ze strony wojsk. W 1790 r. było tu 29 domów. Do 1954 wieś w gminie Bolesław; w latach 1954–1957 w gromadzie Bukowno-Osiedle, składającej się z trzech sołectw – Starczynowa, Boru Biskupiego i Podlesia oraz przysiółków Polis i Podpolis. 1 stycznia 1958 gromadę Bukowno-Osiedle zniesiono, nadając jej statusu osiedla, przez co Starczynów stał się formalnie częścią składową Bukowna, któremu nadano prawa miejskie 18 lipca 1962 z równoczesną zmianą nazwy na Bukowno.

Stadion MOSiR Bukowno – stadion sportowy w Bukownie zlokalizowany przy ulicy Spacerowej. Odbywają się na nim mecze piłkarskie, zawody lekkoatletyczne i imprezy plenerowe, takie jak Dni Bukowna. Na stadionie rozgrywa swoje mecze drużyna MGHKS Bolesław Bukowno.

Zakłady Górniczo-Hutnicze „Bolesław” – polskie przedsiębiorstwo z branży górniczo-hutniczej (od 2020 tylko hutniczej), istniejące od 1955 w Bukownie. Jedyny w Polsce producent cynku.

Kościół świętego Andrzeja Boboli – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu sławkowskiego diecezji sosnowieckiej. Jest to świątynia wzniesiona w latach 1959–1966, dzięki staraniom wiernych i księdza Bolesława Zelka. Została uroczyście poświęcona czyli konsekrowana w dniu 23 października 1966 roku przez biskupa kieleckiego Jana Jaroszewicza.

Parafia św. Andrzeja Boboli w Bukownie – rzymskokatolicka parafia, położona w dekanacie sławkowskim, diecezji sosnowieckiej. Erygowana w 1938 roku.

Parafia Najświętszego Serca Jezusowego i św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Bukownie – parafia Kościoła Polskokatolickiego w RP położona na terenie diecezji krakowsko-częstochowskiej, w dekanacie śląskim. Msze św. sprawowane są w niedziele o godz. 7:30, 9:30, 11:00, 12:00 oraz w kaplicy o godz. 15:00. W 2018 liczyła około 2000 wiernych, co czyniło ją jedną z największych pod względem liczby członków w całym Kościele Polskokatolickim.

Armenia (kod PLH120091) – specjalny obszar ochrony siedlisk sieci Natura 2000, zlokalizowany na terenie województwa małopolskiego. Obszar obejmuje powierzchnię 7,39 ha. Teren wyznaczony został w celu długotrwałego zabezpieczenia naturalnych siedlisk przyrodniczych takich jak murawy galmanowe Violetalia calaminariae.

Wodąca – dawna wieś, od 1991 część miasta Bukowno w jego północnej części, w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Do 1954 wieś w gminie Bolesław; w latach 1954–1959 w gromadzie Podlipie. Od 31 grudnia 1959 do końca 1972 roku siedziba gromady Wodąca. Od 1 stycznia 1973 do 31 stycznia 1977 ponownie w gminie Bolesław; od 1 lutego 1977 w gminie Bukowno. 2 kwietnia 1991 ponownie w gminie Bolesław. Trzy dni później, 5 kwietnia 1991 Wodącą włączono do Bukowna.