Fabryka Mechanizmów Samochodowych „Polmo

Syrenie Stawy – zespół jezior położonych w Dolinie Niemierzyńskiej, w przyrodniczo-krajobrazowym „Zespole Parków Kasprowicza-Arkoński” w Szczecinie. Znajduje się około 3 kilometrów od centrum miasta, obok alei parkowej (trasy spacerowo-rowerowej) będącej przedłużeniem ul. Jana Kochanowskiego w kierunku pobliskiego kąpieliska Arkonka, oznaczanej na mapach jako ul. Wincentego Pola lub Syrenie Stawy. Stawy są zasilane wodami potoku Osówka.

Aleja Wojska Polskiego w Szczecinie (przed 1945 r. niem. Falkenwalder Straße, tj. ulica Tanowska) – jedna z głównych ulic Szczecina (długość 6,9 km) przebiegająca od centrum miasta w kierunku północno-zachodnim. Położona na terenie ośmiu miejskich osiedli: Centrum, Śródmieście-Zachód, Śródmieście-Północ, Łękno, Pogodno, Arkońskie-Niemierzyn, Zawadzkiego-Klonowica i Głębokie-Pilchowo. Stanowi fragment drogi wojewódzkiej nr 115. Według artykułów prasowych, folderów turystycznych, stron internetowych, a także oficjalnej strony Urzędu Miejskiego w Szczecinie aleja Wojska Polskiego jest najdłuższą ulicą w Szczecinie. Formalnie najdłuższą ulicą w Szczecinie od 2015 stała się ul. Floriana Krygiera o długości ok. 8,5 km, jednak nie ma ona charakteru ulicy miejskiej, gdyż znajduje się na terenie niezabudowanym na terenie tzw. Autostrady Poznańskiej.

Miejski Stadion Lekkoatletyczny im. Wiesława Maniaka w Szczecinie. Mieści się przy ul. Litewskiej 20, na osiedlu Zawadzkiego-Klonowica (dojazd: autobusami linii nr 53, 60, 75, 80, tramwajami linii nr 1 i 9). Od marca 1998 właścicielem obiektu jest gmina Miasto Szczecin a administruje nim Miejski Ośrodek Sportu, Rekreacji i Rehabilitacji w Szczecinie. Powstał na początku XX wieku na ówczesnym Westendzie w ramach tworzonego w tej dzielnicy szczecińskiego kompleksu sportowego. Wykorzystywany był przez klub sportowy SC Preußen Stettin i do 1933 roku nosił nazwę Hans-Peltzer-Kampfbahn (także Hans-Peltzer-Kampfstätte); później zmieniono jego nazwę na Preußen-Sportplatz. Po II wojnie światowej służył Wojskowemu Klubowi Sportowemu Wiarus, od lat 70. XX wieku – klubowi sportowemu Budowlani Szczecin. Rada Miasta Szczecina w grudniu 2001 roku podjęła uchwałę o nadaniu stadionowi imienia Wiesława Maniaka, co stało się 20 kwietnia 2002 roku, podczas uroczystego otwarcia obiektu po gruntownej modernizacji. Stadion posiada certyfikat PZLA uprawniający do rozgrywania międzynarodowych zawodów lekkoatletycznych zgodnie z kryteriami IAAF. Trzykrotnie odbywały się na stadionie Mistrzostwa Polski w lekkoatletyce: w roku 2002, 2008 i 2014 oraz mityngi lekkoatletyczne Pedro's Cup z wieloma wybitnymi i utytułowanymi lekkoatletami w latach 2008 i 2009. Od 2011 do 2017 roku na stadionie rozgrywany był lekkoatletyczny memoriał Janusza Kusocińskiego. Od 2018 roku na stadionie rozgrywany jest memoriał Wiesława Maniaka. Na obiekt składają się: otwarty stadion lekkoatletyczny: 8 torowa bieżnia tartanowa o dł. 400 m z rowem z wodą rzutnie do rzutu oszczepem (2), do rzutu dyskiem i młotem (1), do pchnięcia kulą (2) skocznie do skoku o tyczce (2), skocznie do skoku w dal i trójskoku (2) zadaszone trybuny o pojemności 1638 miejsc sztuczne oświetlenie, nagłośnienie, monitoring hala sportowa z nawierzchnią tartanową o powierzchni 1345 m²: 4 torowa bieżnia tartanowa z prostą o długości 100 m skocznia do skoku w dal, trójskoku, zeskok do skoku o tyczce i skoku wzwyż siłownie: lekkoatletyczna i fitnessowa Pokoje mieszkalne, szatnie, gabinety odnowy biologicznej i masażu. Stadion jest także siedzibą: Klubu Sportowego Inwalidów Start Szczecin Klubu Sportowego Ironman Szczecin (triatlon) Miejskiego Klubu Lekkoatletycznego Szczecin Stowarzyszenie Fizjosport "Fizjobiegacze Szczecin" Klubu Sportowego Olimpic Szczecin szczecińskiego Centrum Sportu, Turystyki i Rekreacji Osób Niepełnosprawnych

Pomnik Miłosiernego Samarytanina – rzeźba znajdująca się przed budynkiem dyrekcji szpitala przy ul. Unii Lubelskiej w Szczecinie. Wykonany z piaskowca, pomnik o wysokości prawie 3 metrów został odsłonięty pod koniec lat 30. XX wieku (dokładna data nieznana), przed oddanym wówczas do użytku szpitalem, ówcześnie wojskowym szpitalem Luftwaffe. Został zaprojektowany przez niemieckiego rzeźbiarza Georga Morina i sygnowany jest na postumencie jego nazwiskiem. Utrzymany w klasycyzujących formach typowych dla sztuki okresu nazizmu monument przedstawia dwie nagie, atletycznie zbudowane postaci mężczyzn, z których jeden podtrzymuje rannego towarzysza, jadącego na koniu.

Wzgórze Napoleona (1814–1945 niem: Deutscher Berg) – sztuczny kopiec ziemny usypany na cześć cesarza Napoleona I w Szczecinie, znajdujący się na osiedlu Zawadzkiego-Klonowica na granicy z Pogodnem, przy skrzyżowaniu ulic Unii Lubelskiej i Klonowica. Ma wysokość ok. 8 m, a jego średnica u podstawy wynosi ok. 50 m.

Willa Lindnera – zabytkowa willa znajdująca się przy alei Wojska Polskiego 211 w Szczecinie. Budynek, zaprojektowany przez szczecińskiego architekta Pawela, został wzniesiony w 1925 roku dla kupca Ottona Lindnera, posiadającego w mieście hurtownię i sklep z obuwiem. Rok później w willi zamieszkał syn Lindnera, Fritz, wraz z rodziną i kierowcą. W 1935 roku dom nabył hurtownik czekolady Erich Kilian, który mieszkał w nim do końca II wojny światowej. Budynek został wzniesiony w stylu modernizmu o uproszczonych formach, z elementami baroku i klasycyzmu. Zbudowano go na planie krótkiego prostokąta. Posesję oddziela od ulicy drewniany parkan o betonowych słupkach. Od frontu willę przesłania bujna zieleń, na jej tyłach znajduje się natomiast ogród. W elewacji frontowej, od strony ulicy, znajduje się półkolisty ryzalit z wejściem, do którego prowadzą niewielkie schody. Nad wejściem, na poziomie pierwszego piętra, znajdują się trzy okna. Z tyłu budynku, na obydwu bokach elewacji, znajdują się dwa półkoliste ryzality z trzema oknami, stanowiące podporę dla mieszczących się u góry tarasów ogrodzonych tralkowaną balustradą. Wewnątrz willi zachowało się w dużej mierze oryginalne wyposażenie, nawiązujące do stylu art déco: drewniana boazeria na ścianach, faseta, obudowy grzejników, kamienny kominek i fontanna w holu, zdobione drzwi i szafy oraz prowadzące na piętro okazałe schody z balustradą. Po 1945 roku willa pełniła funkcję reprezentacyjnego budynku Urzędu Wojewódzkiego, w latach 1956-1964 siedziba Konsulatu Finlandii. W latach 70. na elewacji tylnej dobudowano przeszklony pawilon, który częściowo popsuł oryginalne walory estetyczne willi. W 1981 roku budynek przekazano na potrzeby Przedszkola Publicznego nr 2.

Wyższa Szkoła Administracji Publicznej w Szczecinie – niepubliczna wyższa szkoła zawodowa w Szczecinie, założona w 1995 roku przez Fundację Rozwoju Demokracji Lokalnej. Uczelnia została wpisana do rejestru uczelni niepaństwowych pod numerem 57 na podstawie zarządzenia nr DNS 3-0145-119/2/AM/95 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 maja 1995 roku. Państwowa Komisja Akredytacyjna w Uchwale Nr 1016/2009 z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie jakości kształcenia na kierunku „administracja” na poziomie studiów pierwszego stopnia wydała WSAP ocenę pozytywną. Pierwszym rektorem uczelni był dr Włodzimierz Puzyna.

Zajezdnia Pogodno (1938–1945 niem. Straßenbahnhof West lub Depot Neuwestend) – zajezdnia tramwajowa w Szczecinie, zlokalizowana przy alei Wojska Polskiego 200, na osiedlu Zawadzkiego-Klonowica, w dzielnicy Zachód.

Lądowisko Szczecin-Szpital Kliniczny Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego – lądowisko sanitarne w Szczecinie, w województwie zachodniopomorskim, położone przy ul. Unii Lubelskiej 1. Przeznaczone jest do wykonywania startów i lądowań śmigłowców sanitarnych i ratowniczych w dzień i w nocy o dopuszczalnej masie startowej do 5700 kg. Zarządzającym lądowiskiem jest Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Nr 1 im. prof. Tadeusza Sokołowskiego Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. W obecnej lokalizacji lądowisko znajduje się od 2010 r. - poprzednio znajdowało się kilkadziesiąt metrów dalej, po drugiej stronie Wzgórza Napoleona. W roku 2012 zostało wpisane do ewidencji lądowisk Urzędu Lotnictwa Cywilnego pod numerem 160 Koszt jego budowy wyniósł ok. 3,6 mln zł.

Willa Wellmera – zabytkowa willa znajdująca się przy ulicy Marii Skłodowskiej-Curie 11 w Szczecinie. Willa została wzniesiona w latach 20. XX wieku. Wobec niezachowania się dokumentów archiwalnych dotyczących budowy, dokładna data pozostaje nieznana. Utrzymany w klasycystycznych formach budynek posiada od strony alei Wojska Polskiego reprezentacyjną, symetryczną fasadę. Zdobią ją dwie kolumny w wielkim porządku jońskim oraz taras, ze schodami po obydwu stronach. Willę otacza duży ogród. W głębi posesji znajduje się budynek gospodarczy. Pierwszym właścicielem willi był dr Wellmer, którego inicjały (H.W.) znajdują się na kracie drzwi wejściowych. W 1933 roku mieszkał w niej dr Rieck. W 1938 budynek nabyła firma ubezpieczeniowa National Versicherung Stettin, która urządziła w nim mieszkanie dla konsula i głównego dyrektora, Bruno Stieringera. Obecnie w budynku mają swoją siedzibę Okręgowa Izba Lekarska, Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej, Okręgowy Sąd Lekarski oraz klub „Remedium”. Wewnątrz z oryginalnego wyposażenia zachowały się jedynie wykonane z piaskowca kominek i portal drzwi wewnętrznych.

Plac Jakuba Wujka – rozległy plac na szczecińskim Pogodnie. Otoczony willami o zróżnicowanej architekturze, jest obecnie miejscem rekreacji i wypoczynku okolicznych mieszkańców. Na jego terenie znajdują się dwa place zabaw.

Stadion Arkonii Szczecin – stadion sportowy w Szczecinie.