Plac Generała Walerego Wróblewskiego we Wrocławiu

Dekanat Wrocław Śródmieście – jeden z 33 dekanatów w rzymskokatolickiej archidiecezji wrocławskiej. W skład dekanatu wchodzi 10 parafii: Parafia Bożego Ciała → Wrocław Parafia Chrystusa Króla → Wrocław Parafia św. Elżbiety → Wrocław Parafia św. Ignacego Loyoli → Wrocław Parafia św. Karola Boromeusza → Wrocław parafia św. Klemensa Dworzaka → Wrocław Parafia św. Maurycego → Wrocław Parafia św. Mikołaja → Wrocław Parafia św. Stanisława, św. Doroty i św. Wacława → Wrocław Parafia św. Augustyna → Wrocław

Parafia Świętego Maurycego we Wrocławiu znajduje się w dekanacie Wrocław-Śródmieście w archidiecezji wrocławskiej. Jej proboszczem jest ks. Janusz Gorczyca. Obsługiwana przez księży archidiecezjalnych. Erygowana w XIII wieku. Mieści się przy ulicy Traugutta. W roku 1999 po zniesieniu parafii św. Wojciecha ojców Dominikanów do parafii przyłączono teren obejmujący ulice Dworcową, Kościuszki, Dąbrowskiego i Podwale.

Kościół św. Łazarza we Wrocławiu – gotycki murowany kościół zbudowany przez Zakon Rycerzy i Szpitalników świętego Łazarza z Jerozolimy w II połowie XIV wieku (na miejscu budowli wymienianej już w 1260 jako kościół szpitalny) przy drodze prowadzącej ze średniowiecznego Wrocławia na południowy wschód – do Oławy. W chwili powstania szpital i kościół św. Łazarza znajdowały się za Bramą Oławską, w pobliżu osiedla walońskich tkaczy; obecnie kościół i poszpitalny budynek znajdują się w granicach miasta, przy ulicy gen. Romualda Traugutta 54–58, naprzeciwko kościoła, klasztoru i współczesnego szpitala Bonifratrów.

Kościół św. Maurycego przy ul. gen. Romualda Traugutta 36 we Wrocławiu – pierwotnie gotycki jednonawowy kościół z piętnastowieczną kaplicą chrzcielną i przebudowaną w XVIII wieku na styl barokowy wieżą według projektu arch. J. Peintnera.

Kościół Świętej Trójcy o.o. bonifratrów we Wrocławiu – zabytkowy kościół katolicki we Wrocławiu, znajdujący się na Przedmieściu Oławskim, przy ul. gen. Romualda Traugutta, jest kościołem klasztornym zakonu bonifratrów.

Teatr Lobego (niem. Lobe-Theater) – teatr działający w latach 1869–1945 we Wrocławiu przy Lessingstraße 8 (późniejszej ul. Dobrzyńskiej 21/23).

Plac Społeczny – plac we Wrocławiu położony w obrębie Starego Miasta. Współcześnie przebiega tędy między innymi droga krajowa nr 98, a wcześniej droga krajowa nr 8 i trasa europejska E67. Plac stanowi ważny węzeł komunikacyjny, w ramach którego zbudowano obiekty inżynieryjne takie jak estakady drogowe i przejścia podziemne dla pieszych.

Kaplica Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego we Wrocławiu – świątynia parafialna parafii Pokoju Bożego należąca do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w RP mieszcząca się przy ul. Worcella 28a na Przedmieściu Oławskim we Wrocławiu.

Parafia Ewangelicko-Metodystyczna Pokoju Bożego we Wrocławiu – zbór metodystyczny działający we Wrocławiu, należący do okręgu południowego Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w RP. Nabożeństwa odbywają się w niedziele o godzinie 9:00 w kaplicy Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego przy ul. Worcella 28.

Ulica gen. Józefa Haukego-Bosaka – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Przedmieście Oławskie, a wcześniej w dawnej dzielnicy Krzyki. Biegnie od ulicy Zygmunta Krasińskiego do ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego. Jest drogą gminną, która ma 402 m długości. Przebiega przez teren zabudowy śródmiejskiej, który jako obszar objęty jest ochroną i wpisany jest do rejestru zabytków. Przy ulicy znajdują się między innymi budynki wpisane do gminnej ewidencji zabytków. Ponadto mieszczą się przy tej ulicy następujące instytucje oświaty: Zespół Szkół Teleinformatycznych i Elektronicznych imienia Polskich Zwycięzców Enigmy, Liceum Ogólnokształcące nr XIII imienia Aleksandra Fredry oraz Przedszkole nr 146 Wyspa Dzieci.

Miejskie Muzeum Szkolne we Wrocławiu (niem. Staedtisches Schulmuseum) – muzeum założone w 1889 we Wrocławiu przez władze miejskie Wrocławia celem gromadzenia i prezentowania pomocy dydaktycznych związanych z nauczaniem różnych przedmiotów szkolnych, a także dokumentów, książek i materiałów dotyczących historii szkolnictwa oraz teorii pedagogicznych. Na bazie zbiorów i kadry placówka prowadziła kursy podwyższające kwalifikacje nauczycieli szkół podstawowych, a także wydawało materiały dydaktyczne. Muzeum działało od 1889 do początków 1945 r., przy czym pierwsze ekspozycje udostępniono w 1891. Początkowo nie posiadało odrębnej siedziby, lecz współdzieliło pomieszczenia z innymi instytucjami, najpierw na ul. Sadowastrasse (ulica Swobodna), a od 1892 na Lessing-Platz (pl. Powstańców Warszawy). W 1911 przeprowadziło się na Paradiesstrasse (ulica Stanisława Worcella), gdzie funkcjonowało aż do likwidacji. Po wojnie władze polskie zorganizowały w budynku przy ul. Komuny Paryskiej 36-38 Muzeum Pedagogiczne prowadzone przez Ośrodek Dydaktyczno-Metodyczny. Działało ono od października 1945 do 31 marca 1947, nie jest jednak pewne, czy bazowało na zbiorach niemieckiej placówki.

Ulica Stanisława Worcella – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Przedmieście Oławskie, a wcześniej w dawnej dzielnicy Krzyki. Biegnie od ulicy Zygmunta Krasińskiego do ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego. Jest drogą gminną, która ma 383 m długości. Przebiega przez teren zabudowy śródmiejskiej, który jako obszar objęty jest ochroną i wpisany jest do rejestru zabytków. Przy ulicy znajdują się między innymi budynki wpisane do gminnej ewidencji zabytków, w tym kamienica i kaplica ujęte w rejestrze zabytków. Ponadto mieszczą się tu takie instytucje jak Zespół Szkół Ekonomiczno-Administracyjnych oraz Dolnośląska Biblioteka Pedagogiczna.