place

Kościół św. Barbary w Żelaznym Moście

Architektura barokowa w województwie dolnośląskimKościoły w diecezji legnickiejObiekty sakralne w gminie PolkowiceZabytkowe kościoły w powiecie polkowickimŚwiątynie pod wezwaniem św. Barbary
Żelazny Most (wieś)
SM Żelazny Most Kościół św Barbary (4) ID 596753
SM Żelazny Most Kościół św Barbary (4) ID 596753

Kościół filialny p.w. św. Barbary w Żelaznym Moście, należy do parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mlecznie.

Fragment artykułu z Wikipedii Kościół św. Barbary w Żelaznym Moście (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Kościół św. Barbary w Żelaznym Moście
gmina Polkowice

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Linki zewnętrzne Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Kościół św. Barbary w Żelaznym MościeCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 51.475778 ° E 16.167028 °
placePokaż na mapie

Adres

Kościół pw. Świętej Barbary

11a
59-100 gmina Polkowice
województwo dolnośląskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

linkWikiData (Q24578375)
linkOpenStreetMap (414792585)

SM Żelazny Most Kościół św Barbary (4) ID 596753
SM Żelazny Most Kościół św Barbary (4) ID 596753
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Małe Rynarcice

Małe Rynarcice (Rynarciczki, niem. Klein Rinnersdorf) – niestandaryzowana kolonia wsi Żelazny Most w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim, w gminie Polkowice. Nazwa miejscowości pochodzi od imienia Reinhard (prawdopodobnie jej fundatora). Udokumentowana historia wsi sięga średniowiecza. Jako Reynhartsdorf wspomniana była już w 1359 r. W późniejszych czasach nosiła nazwę Rinnersdorf Klein (do 1789 r.) i Klein Rinnersdorf (do 1945 r.). W 1948 roku nadano miejscowości oficjalną nazwę Rynarciczki z dopiskiem (ad Żelazny Most). W XVII w. właścicielem tej wsi był Andrzej Kłobuczyński. W XVIII w. należała ona do rodziny von Speer, następnie pani von Roy, Martiny, major von Zieten, Alwin Lange, Elias Alexander Katz i Wilhelm Zenker. Około 1894 r. dobra nabył Georg Dittrich i w rękach jego rodu wieś pozostała aż do wybuchu II wojny światowej. Jemu to najprawdopodobniej przypisać można rozwój zabudowy okołodworskiej, ponieważ od 1905 r. w dokumentach pojawia się informacja o należących do folwarku ogrodzie i parku, w którym na wzgórzu stało mauzoleum grobowe rodziny Dittrich i Gebhardt. W 1900 gminę wiejską Rynarczicki (wraz z wybudowaniem Neumühl) zamieszkiwało 58 osób, a obszar dworski 15 osób. Rynarciczki nigdy nie rozwinęły się, pozostając niewielką osadą o rozproszonej zabudowie. Po wojnie budynki dworu użytkowane były do 1975 r. Władze nie zrealizowały planów założenia tu szkoły rolniczej i większość obiektów dworu rozebrano. Z posiadłości dworskiej pozostały zabudowania na sąsiedniej działce, które mają obecnie adres Żelazny Most 45. W miejscu gdzie był dwór pozostały fragmenty muru, bramy wjazdowej oraz schody wejściowe do dworu. Po mauzoleum pozostały ślady komór grobowych oraz płyta nagrobna.