place

Kamienica Pod Pelikanem we Wrocławiu

Nieistniejące kamienice we Wrocławiu
Wrocław, Kamienica Pod Pelikanem fotopolska.eu (342787)
Wrocław, Kamienica Pod Pelikanem fotopolska.eu (342787)

Kamienica Pod Pelikanem (niem. Zum Pelikan) – kamienica, która znajdowała się na wrocławskim Przedmieściu Oławskim, przy ul. Kościuszki 130. Wyburzona w 2011 roku.

Fragment artykułu z Wikipedii Kamienica Pod Pelikanem we Wrocławiu (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Kamienica Pod Pelikanem we Wrocławiu
Tadeusza Kościuszki, Wrocław Przedmieście Oławskie

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Kamienica Pod Pelikanem we WrocławiuCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 51.0996 ° E 17.0472 °
placePokaż na mapie

Adres

Tadeusza Kościuszki 130
50-439 Wrocław, Przedmieście Oławskie
województwo dolnośląskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Wrocław, Kamienica Pod Pelikanem fotopolska.eu (342787)
Wrocław, Kamienica Pod Pelikanem fotopolska.eu (342787)
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Ulica Miernicza we Wrocławiu
Ulica Miernicza we Wrocławiu

Ulica Miernicza we Wrocławiu (dawniej Lützowstraße) położona na Przedmieściu Oławskim w tzw. Trójkącie Bermudzkim. Biegnie od ulicy Romualda Traugutta do ulicy Komuny Paryskiej. Jest jedną z nielicznych wrocławskich ulic, na których przetrwała w całości zabudowa sprzed II wojny światowej. Ulicę zaczęto projektować na początku lat 80. XIX w. na parcelach należących do spółki handlowej Cassirer&Söhne położonych przy ul.Traugutta i Komuny Paryskiej z zamiarem zabudowania jej kamienicami czynszowymi dominującymi w tej okolicy. Wytyczona została w 1886 r. Połączyła z północy na południe ul. Traugutta z Komuny Paryskiej. W połowie nowej ulicy wytyczono skrzyżowanie z planowaną również wówczas ulicą Waleriana Łukasińskiego mająca połączyć ul. Kazimierza Pułaskiego z ul.Ignacego Prądzyńskiego. Ostatecznie ul. Waleriana Łukasińskiego powstała tylko na odcinku do ul. Ignacego Prądzyńskiego z kilkudziesięciometrowym wypustem w stronę ul. Kazimierza Pułaskiego. W ciągu kilku lat zabudowano kamienicami czynszowymi odcinek pomiędzy ul. Traugutta i Waleriana Łukasińskiego a do końca XIX w. pozostałą część ulicy. Nazwano ją Lützowstraße na cześć barona Ludwiga von Lützow (1782–1834), pruskiego patrioty, organizatora i dowódcy ochotniczego korpusu w wojnie z Napoleonem (1813). Kamienice zostały zasiedlone w znacznej mierze przez robotników pobliskich fabryczek i zakładów położonych wzdłuż Oławy przy ul.Traugutta, urzędników niższych kategorii i rzemieślników prowadzących warsztaty na parterach kamienic i w podwórkach. Po II wojnie światowej niezbyt majętny charakter ulicy jak i całej dzielnicy został na PRL-owski sposób utrzymany i Miernicza dzieliła los pozostałych ulic wrocławskiego Trójkąta Bermudzkiego, o których Lech Janerka śpiewał: Strzeż się tych miejsc. Ze względu na swój unikatowy charakter i stan ulica Miernicza często służy filmowcom jako plan akcji do filmów przedstawiających miasta sprzed kilkudziesięciu lat i z II połowy XIX w. Imitowała m.in. Warszawę, Berlin, Wiedeń, Rotterdam i wojenny i przedwojenny Wrocław. Niektóre filmy: Lalka, Polska (1977), reż. Ryszard Ber Kobieta samotna, Polska (1981), reż. Agnieszka Holland Kobieta na wojnie, Francja, Wielka Brytania (1991), reż. Edward Bennett Charakter, Belgia, Holandia (1996), reż. Mike van Diem Aimee i Jaguar, Niemcy (1998), reż. Max Färberböck Avalon, Japonia (2001) reż. Mamoru Oshii Most powietrzny, Niemcy (2005), reż. Dror Zahavi Kobieta w Berlinie, Niemcy/Polska (2007), reż. Max Färberböck Most szpiegów, Niemcy, Indie, USA (2015), reż. Steven Spielberg ""Zimna wojna", Polska, Francja, Wielka Brytania (2018), reż. Paweł Pawlikowski Ponadto na tej ulicy nakręcono także klip zespołu WWO zatytułowany Sen, który w roku 2004 zdobył na Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film nagrodę za zdjęcia.

Przedmieście Oławskie
Przedmieście Oławskie

Przedmieście Oławskie – osiedle położone we wschodniej części Wrocławia, w dawnej dzielnicy Krzyki. Osiedle obejmuje część miasta zwaną potocznie „Trójkątem Bermudzkim” oraz teren między torami kolejowymi linii Wrocław - Opole a ul. Dworcową, ul. Podwale i Odrą i rzeką Oławą na północy, w odległości kilkunastu minut spaceru od Rynku. Na terenie osiedla znajdują się m.in.: wieża ciśnień Na Grobli budynek przy ulicy Kościuszki zwany „Trzonolinowcem” przy pl. Zgody letni pałac biskupa wrocławskiego Philippa Ludwiga Sinzendorfa, następnie Muzeum Sztuki, które założył Egmont Websky, dziś Muzeum Etnograficzne kościół św. Trójcy i klasztor bonifratrów kościół św. Maurycego (XII w.) Figura św. Jana Nepomucena z lat 30. XVIII w. w murze cmentarza Kościelnego kościół św. Łazarza (XIII w.) zachowane zabudowania wytwórni likierów i wódek Carla Schirdewana, funkcjonującej pod taką firmą przed 1945. Przez osiedle przepływa rzeka Oława, za której prawym brzegiem zaczynają się Niskie Łąki (zob. Park na Niskich Łąkach). Bieg rzeki ulegał w historii zmianom; jeszcze w XIX wieku płynęła ona przez plac Społeczny. Przed II wojną światową było to reprezentacyjne osiedle Wrocławia, które zostało w blisko 60% zniszczone w czasie walk o miasto w 1945 roku (Festung Breslau). Największe zniszczenia dotknęły okolice dzisiejszego pl. Wróblewskiego, co opisał w swojej książce Paul Peikert, ksiądz parafii św. Maurycego. Przedmieście Oławskie poddawane jest obecnie (l. 2016-2018) rewitalizacji, w ramach której następuje renowacja kamienic oraz uzupełnianie ubytków w zabudowie współczesną zabudową (Angel River, Nowa Papiernia).