Markgrafenstraße

Großes Schauspielhaus – berliński teatr założony przez Maxa Reinhardta w 1919 roku.

Berliner Ensemble (Zespół Berliński) – zespół teatralny w Berlinie założony i kierowany przez Bertolta Brechta, od 19 marca 1954 r. mający siedzibę w budynku Theater am Schiffbauerdamm – budynku teatralnym we wschodniej części miasta, położonym nad Sprewą niedaleko mostu Weidendammer Brücke i reprezentacyjnej Friedrichstraße. Budynek w stylu neobarokowym został wzniesiony według projektu architekta Heinricha Seelinga i oddany do użytku w listopadzie 1892 r. Zespół Berliner Ensemble został założony przez Brechta w listopadzie 1949 r. po jego decyzji o osiedleniu się w NRD. W skład zespołu weszli aktorzy, którzy uczestniczyli w prapremierze sztuki Brechta „Matka Courage i jej dzieci”. W latach 1949–1954 zespół występował w budynku Deutsches Theater przy Schumannstraße 12/13, niedaleko obecnej siedziby. Po śmierci Brechta w 1956 r. zespołem kierowała do 1971 Helene Weigel, żona Brechta i współzałożycielka BE. Następnie dyrektorami byli w kolejności: 1971–1977 - Ruth Berghaus 1977–1991 - Manfred Wekwerth 1992–1993 - Matthias Langhoff, Fritz Marquardt, Heiner Müller, Peter Palitzsch, Peter Zadek 1993–1994 - Fritz Marquardt, Heiner Müller, Peter Palitzsch, Peter Zadek 1995 - Heiner Müller 1996: Martin Wuttke 1997–1999: Stephan Suschke 1999–2017: Claus Peymann od 2017: Oliver ReeseW 1992 r. teatr został przekształcony z teatru państwowego w spółkę dotowaną przez rząd. W 1952 r. teatr wystąpił gościnnie w Polsce (w Warszawie, Łodzi i Krakowie).

Przedszkole Bundestagu (niem. Betriebskindertagesstätte) – budynek przedszkola dla dzieci parlamentarzystów i pracowników Bundestagu zlokalizowany na trójkątnej parceli w centrum Berlina (Mitte), pomiędzy Otto-von-Bismarck-Allee, Konrad-Adenauer-Straße i nabrzeżem Sprewy, bezpośrednio przy Paul-Löbe-Haus. Obiekt zaprojektowany przez Gustava Peichla z Wiednia oddano do użytku w 1999 (budowa rozpoczęła się rok wcześniej). Artysta zwyciężył w konkursie architektonicznym. Forma budynku ma przypominać wesoły, ale równocześnie elegancki statek, który "zacumował" przy grupie budowli stanowiących tzw. "Wstęgę Federacji" (Paul-Löbe-Haus, Marie-Elisabeth-Lüders-Haus i Urząd Kanclerza Federalnego). Przedszkole charakteryzuje się prostymi formami geometrycznymi i żywą kolorystyką wywiedzionymi bezpośrednio z dziecięcej fantazji. Na dachu umieszczono kule-"groty" przeznaczone na popołudniową drzemkę.

Biurowiec przy Wilhelmstraße 65 w Berlinie (niem. Bürogebäude Wilhelmstraße 65) – niemiecki budynek rządowy (federalny) zlokalizowany w centrum Berlina, przy Wilhelmstraße 65, niedaleko Reichstagu i Marie-Elisabeth-Lüders-Haus.

Marie-Elisabeth-Lüders-Haus – niemiecki budynek rządowy (federalny) zlokalizowany w centrum Berlina, bezpośrednio nad Sprewą, pomiędzy Adele-Schreiber-Krieger-Strasse, Luisenstrasse i Schiffbauerdamm. Jego patronem jest Marie-Elisabeth Lüders (1878-1966), niemiecka polityczka liberalna, posłanka do Reichstagu, pierwsza w tym kraju kobieta z tytułem doktora nauk politycznych.

Niederbarnimer Eisenbahn (oznaczenie literowe: NEB) – niemiecki przewoźnik kolejowy obsługujący regionalne połączenia na liniach niezelektryfikowanych na terenie Berlina oraz Brandenburgii. Spółka obsługuje także połączenia transgraniczne do Kostrzyna oraz Gorzowa Wielkopolskiego. Spółka należy w 66,92% do przedsiębiorstwa Industriebahn-Gesellschaft Berlin GmbH, które jest własnością Captrain Deutschland oraz Berliner Hafen- und Lagerhausgesellschaft mbH. Pozostałe udziały należą do lokalnych samorządów, w tym 6% do Brandenburgii.

Jakob-Kaiser-Haus – niemiecki budynek rządowy (federalny) zlokalizowany w centrum Berlina (Mitte), bezpośrednio nad Sprewą (promenada Reichstagsufer), przy Dorotheenstraße, pomiędzy Reichstagiem na zachodzie, a biurowcem Bundestagu przy Wilhelmstraße 65. Jego patronem jest Jakob Kaiser (1888-1961), niemiecki polityk chadecki, przewodniczący wschodnioniemieckiej CDU, minister do spraw wewnątrzniemieckich. W gmachu, który jest największym obiektem należącym do Bundestagu, pracuje około 60% posłów i duża część osób zatrudnionych w różnych frakcjach parlamentarnych.

Zamach bombowy na kolejkę S-Bahn w Berlinie – zamach dokonany 24 lutego 1943 roku przez Armię Krajową na kolejkę S-Bahn w Berlinie .

Zamach bombowy na dworcu kolejowym Friedrichstraße w Berlinie – zamach dokonany 10 kwietnia 1943 roku przez Armię Krajową w Berlinie na dworcu kolejowym Friedrichstraße.

Pałac Przewodniczącego Reichstagu (niem. Reichstagspräsidentenpalais) – niemiecki budynek rządowy (federalny) zlokalizowany w centrum Berlina (Mitte), nad Sprewą (promenada Reichstagsufer), przy Friedrich-Ebert-Platz, naprzeciw Reichstagu, wtórnie w obrębie kompleksu Jakob-Kaiser-Haus.

Oranienburger Tor – dawna brama miejska w Berlinie, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte. Znajdowała się na ulicy Friedrichstraße. Nazwa jej pochodzi od Oranienburga. Budowę bramy rozpoczęto w 1705 r. W roku 1867 została rozebrana.

Po zwycięstwie nad III Rzeszą, alianci podzielili jej część (teren dzisiejszych Niemiec, bez obszarów przekazanych Polsce, Związkowi Radzieckiemu i Francji) na cztery strefy okupacyjne kontrolowane przez zwycięskie mocarstwa: ZSRR, Stany Zjednoczone, Wielką Brytanię i Francję. Istniały one w latach 1945–1949.