Niederbarnimer Eisenbahn

Zamach bombowy na kolejkę S-Bahn w Berlinie – zamach dokonany 24 lutego 1943 roku przez Armię Krajową na kolejkę S-Bahn w Berlinie .

Zamach bombowy na dworcu kolejowym Friedrichstraße w Berlinie – zamach dokonany 10 kwietnia 1943 roku przez Armię Krajową w Berlinie na dworcu kolejowym Friedrichstraße.

Berlin Friedrichstraße – dworzec kolejowy położony na linii kolei wiaduktowej w Berlinie, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte, przy jej skrzyżowaniu z Friedrichstraße. Pod głównym budynkiem dworca znajdują się podziemne perony metra oraz S-Bahn. Na dworcu zatrzymują się pociągi regionalne (osobowe RB i przyspieszone RE). Ze względu na centralne położenie w dzielnicy Mitte, przy jednej z głównych ulic (Friedrichstraße) i w pobliżu bulwaru Unter den Linden, Bramy Brandenburskiej oraz Reichstagu ma obecnie duże znaczenie w ruchu turystycznym, jednocześnie stanowiąc ważny węzeł przesiadkowy w ruchu miejskim. S-Bahn i pociągi regionalne zatrzymują się na trzech peronach nadziemnych, oznaczonych licząc od południa A, B i C. Perony nakryte są dwunawową halą peronową. Podziemny peron linii metra U6 znajduje się w ciągu ulicy Friedrichstraße, zaś peron S-Bahn – wzdłuż Reichpietschufer (nabrzeża Sprewy), przez co w rzucie perony tworzą trójkąt. Stacja nie posiada wyodrębnionej hali wejściowej, wszelkie urządzenia służące odprawie i pobytowi podróżnych znajdują się pod peronami.

Berliner Ensemble (Zespół Berliński) – zespół teatralny w Berlinie założony i kierowany przez Bertolta Brechta, od 19 marca 1954 r. mający siedzibę w budynku Theater am Schiffbauerdamm – budynku teatralnym we wschodniej części miasta, położonym nad Sprewą niedaleko mostu Weidendammer Brücke i reprezentacyjnej Friedrichstraße. Budynek w stylu neobarokowym został wzniesiony według projektu architekta Heinricha Seelinga i oddany do użytku w listopadzie 1892 r. Zespół Berliner Ensemble został założony przez Brechta w listopadzie 1949 r. po jego decyzji o osiedleniu się w NRD. W skład zespołu weszli aktorzy, którzy uczestniczyli w prapremierze sztuki Brechta „Matka Courage i jej dzieci”. W latach 1949–1954 zespół występował w budynku Deutsches Theater przy Schumannstraße 12/13, niedaleko obecnej siedziby. Po śmierci Brechta w 1956 r. zespołem kierowała do 1971 Helene Weigel, żona Brechta i współzałożycielka BE. Następnie dyrektorami byli w kolejności: 1971–1977 - Ruth Berghaus 1977–1991 - Manfred Wekwerth 1992–1993 - Matthias Langhoff, Fritz Marquardt, Heiner Müller, Peter Palitzsch, Peter Zadek 1993–1994 - Fritz Marquardt, Heiner Müller, Peter Palitzsch, Peter Zadek 1995 - Heiner Müller 1996: Martin Wuttke 1997–1999: Stephan Suschke 1999–2017: Claus Peymann od 2017: Oliver ReeseW 1992 r. teatr został przekształcony z teatru państwowego w spółkę dotowaną przez rząd. W 1952 r. teatr wystąpił gościnnie w Polsce (w Warszawie, Łodzi i Krakowie).

Ministerstwo Handlu Zagranicznego NRD (Ministerium für Außenhandel der DDR) - resort odpowiedzialny za wymianę towarową Niemieckiej Republiki Demokratycznej z zagranicą.

Friedrichstraße (pol. ulica Fryderyka) – jedna z bardziej znanych ulic w centrum Berlina, w dzielnicach Mitte (okręg administracyjny Mitte) oraz Kreuzberg (okręg administracyjny Friedrichshain-Kreuzberg). Nazwana na cześć Fryderyka III Brandenburskiego, znanego później jako król Prus Fryderyk I. Wytyczona została w XVII wieku, liczy 3,3 km. Przy ulicy znajduje się teatr Friedrichstadt-Palast, stacja kolejowa Berlin Friedrichstraße. Na budynku przy numerze 62, przy skrzyżowaniu z Kronenstraße znajduje się tablica poświęcona Gustavowi von Lensky’emu, który w tym miejscu walczył i poległ podczas walk ulicznych rewolucji marcowej 1848. Na budynku przy numerze 114, przy skrzyżowaniu z Linienstraße znajduje się tablica poświęcona Alfonsowi von Bojanowsky’emu, który w tym miejscu walczył i został śmiertelnie ranny podczas walk ulicznych rewolucji marcowej 1848. Odcinek pomiędzy Französische Straße a Leipziger Straße jest wyłączony z ruchu samochodowego. Z powodu wzrostu liczby zachorowań związanego z pandemią COVID-19 24 października 2020 roku na Friedrichstraße i niektórych innych berlińskich ulicach handlowych wprowadzono dla pieszych wymóg ochrony twarzy.

Großes Schauspielhaus – berliński teatr założony przez Maxa Reinhardta w 1919 roku.

Komische Oper Berlin – teatr operowy w Berlinie przy Behrenstrasse 55-57 w dzielnicy Berlin-Mitte. Jest to najmniejszy spośród trzech berlińskich państwowych teatrów operowych. Oprócz niego działają w stolicy Niemiec Deutsche Oper Berlin i Staatsoper Unter den Linden. Budynek teatru mieścił od roku 1892 Theater Unter den Linden, a od roku 1898 do 1944 berliński Metropoltheater. Teatru tego nie należy mylić z istniejącym w Berlinie od roku 1905 do lat trzydziestych teatru pod nazwą Komische Oper przy ulicy Friedrichstraße koło mostu Weidendammer Brücke, na zapleczu Admiralspalast.

Unter den Linden – stacja metra w Berlinie, stacja przesiadkowa linii U5 oraz linii U6, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte. Została otwarta 4 grudnia 2020 roku zastępując leżącą nieopodal stację Französische Straße.

Oranienburger Tor – dawna brama miejska w Berlinie, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte. Znajdowała się na ulicy Friedrichstraße. Nazwa jej pochodzi od Oranienburga. Budowę bramy rozpoczęto w 1705 r. W roku 1867 została rozebrana.

Po zwycięstwie nad III Rzeszą, alianci podzielili jej część (teren dzisiejszych Niemiec, bez obszarów przekazanych Polsce, Związkowi Radzieckiemu i Francji) na cztery strefy okupacyjne kontrolowane przez zwycięskie mocarstwa: ZSRR, Stany Zjednoczone, Wielką Brytanię i Francję. Istniały one w latach 1945–1949.

Ministerstwo Rzeszy do spraw Okupowanych Terytoriów Wschodnich (Reichsministerium für die besetzten Ostgebiete, RMfdbO), potocznie nazywane Ministerstwem Wschodnim (Ostministerium, RMO) – jeden z resortów (centralnych urzędów administracji państwowej) funkcjonujących w III Rzeszy w latach 1941–1945.