Apostolska Góra

Kopalnia Węgla Kamiennego Śląsk – kopalnia węgla kamiennego znajdująca się w Rudzie Śląskiej-Kochłowicach. Powstała w wyniku połączenia kopalń: Śląsk-Matylda i nowej kopalni Śląsk, budowanej od 1968 roku na obszarze pola zachodniego kopalni Wujek. 1 stycznia 2005 kopalnia została połączona z kopalnią „Wujek” i pracowała jako KWK Wujek Ruch Śląsk. 1 stycznia 2005 kopalnia formalnie weszła w skład kopalni „Wujek”. 30 grudnia 2017 roku kopalnia wydobyła ostatnią tonę węgla a 1 lutego 2018 roku trafiła do SRK w celu jej fizycznej likwidacji. Zakończenie likwidacji kopalni i jej majątku było planowane na 31 grudnia 2021.

Katastrofa górnicza w kopalni Wujek – Ruch Śląsk – katastrofa górnicza, która miała miejsce 18 września 2009 w kopalni Wujek – Ruch Śląsk w Rudzie Śląskiej. W jej wyniku, na skutek wybuchu metanu, śmierć poniosło 20 górników (12 osób na miejscu, 8 osób w szpitalach), a około 36 odniosło obrażenia. Według doniesień mediów pożar wybuchł około godz. 10:15 w wyrobisku, które znajduje się w pokładzie 409 na głębokości 1050 m. Spośród górników znajdujących się w rejonie wypadku na powierzchnię samodzielnie wydostało się 29. Kolejnych 9 ewakuowano w ramach akcji ratowniczej. Poszkodowani górnicy trafili do Centrum Leczenia Oparzeń w Siemianowicach Śląskich do szpitali w Sosnowcu, Rudzie Śląskiej, Katowicach-Ochojcu, Chorzowie oraz do Wschodniego Centrum Oparzeń w Łęcznej. W akcji ratunkowej uczestniczyło pięć śmigłowców Lotniczego Pogotowia Ratunkowego.

Radoszowy (niem. Radoschau) – część miasta Rudy Śląskiej, w obecnych granicach dzielnicy Kochłowice, na południowo-wschodnich rubieżach miasta. Rozpościera się w rejonie ulicy Kalinowej, w pobliżu Kopalni Węgla Kamiennego „Śląsk”. Radoszowy to dawny folwark na Górnym Śląsku wzmiankowany już w 1629. Dawniej były to dwie samodzielną jednostki administracyjne, gmina jednostkowa (Landgemeinde) i obszar dworski (Gutsbezirk), należące początkowo do powiatu bytomskiego, a od 6 lipca 1873 do powiatu katowickiego. Według spisu z 1874 roku gmina Radoszowy liczyła 3 grudnia 1867 roku 451 mieszkańców a obszar dworski Radoszowy 122 (razem 573); natomiast 1 grudnia 1871 roku gmina Radoszowy liczyła 452 mieszkańców a obszar dworski Radoszowy 191 (razem 643). Według spisu z 1885 gmina Radoszowy liczyła 656 mieszkańców, a obszar dworski Radoszowy zaledwie 7 (razem 663). Gminę Radoszowy (Radoschowy) zniesiono w 1906 roku, włączając ją do gminy Kochłowice, natomiast obszar dworski Radoszowy przetrwał do 1 lipca 1924, a zniesiono go już w Polsce, także przez włączenie do Kochłowic. Po wojnie Radoszowy stały się składową reformowanej gminy Kochłowice, a w związku z jej zniesieniem 1 kwietnia 1951 włączone zostały do miasta Nowy Bytom. 1 stycznia 1959 Nowy Bytom (z Radoszowami) wszedł w skład Rudy Śląskiej. W czasach PRL w Radoszowach funkcjonował popularny ośrodek wypoczynkowy związany z kopalnią Śląsk. Z czasem gospodarzem miejsca został Chorzów (dzierżawiąc teren od Dyrekcji Lasów Państwowych). Jeszcze na początku lat 90. położone w lesie kąpielisko odwiedzały tłumy z Rudy Śląskiej i pobliskich Katowic. Odbywały się tu festyny z górniczymi orkiestrami. Wkrótce szkody górnicze mocniej dały o sobie znać, niszcząc nieckę basenu i kanalizację. Z czasem opuszczone budynki zamieniły się w rudery, które istnieją do dziś. Są też nadal zarośnięte i pokryte graffiti baseny kąpielowe.

Niedźwiedziniec (niem. Bärenhof) − oficjalna część miasta, osiedle w Chorzowa-Batorego, dawny folwark założony w XVII wieku i obszar dworski, wchodzący później w skład osady Radoszowy, wraz z nią włączony w 1906 roku do Kochłowic. Po II wojnie światowej włączony do Chorzowa.

Parafia Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza w Chorzowie Batorym – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Chorzów Batory w archidiecezji katowickiej. Jest najmłodszą i najdalej na południe wysuniętą parafią Chorzowa.

Ulica Stefana Batorego w Chorzowie – jedna z dwóch najważniejszych (obok ul. Armii Krajowej) ulic w dzielnicy Chorzów-Batory. Rozpoczyna swój bieg przy skrzyżowaniu z ulicą 16 lipca, kończy się wjazdem na autostradę A4 w węźle Chorzów Batory. Swoją nazwę zawdzięcza, podobnie jak cała dzielnica, królowi Polski Stefanowi Batoremu. Znajduje się tu przystanki autobusowe, który obsługują następujące linie ZTM Katowice: 22, 48, 74, 98, 130N, 139, 144, 165, 632 i 663.

Uroczysko Buczyna – zespół przyrodniczo-krajobrazowy położony na granicy Chorzowa i Rudy Śląskiej.

Bismarckhütte – oddział niemieckiego obozu Auschwitz-Birkenau mieszczący się w Chorzowie-Batorym. Funkcjonował od września 1944 do stycznia 1945. Obóz ulokowano w pobliżu dzisiejszej (2020) Huty Batory. Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau szacuje liczbę przebywających w nim osób na około 200, byli to głównie Żydzi z Francji, Belgii oraz Czech. Więźniowie mieszkali w barakach z płyt wiórowo-cementowych, funkcjonowały tu sale sypialne, kuchnia, izba chorych i magazyn. Obóz był otoczony ogrodzeniem z drutu kolczastego pod napięciem. Obóz był również otoczony wysokim parkanem od strony niedalekiej szosy. Otoczony teren miał długość około 200-250 metrów. Na początku działania obozu więźniowie pracowali przy jego rozbudowie. Od listopada 1944 więźniowie pracowali w obecnej Hucie Batory między innymi przy przeładunku, transporcie materiałów i kopaniu rowów. Niektórych skazańców zatrudniono bezpośrednio przy produkcji luf i blach pancernych armat przeciwlotniczych. Kierownikiem obozu był SS-Oberscharführer Hermann Kleemann. Najemcą obozu była firma Berghütte-Königs und Bismarckhütte AG. W styczniu 1945 ewakuowano stąd więźniów do Gliwic, a następnie koleją przetransportowano ich do obozu Mittelbau-Dora. W 1960 na Cmentarzu parafii Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny postawiono zbiorową mogiłę, upamiętniającą więźniów podobozu. Monument nagrobny zaprojektował Xawery Dunikowski. W 2008 roku zmodernizowano płytę główną, umieszczając na niej nazwiska ludzi pomordowanych w obozie Auschwitz-Birkenau pochodzących z Chorzowa. 17 stycznia 2020 w miejscu obozu została złożona kapsuła z ziemią udostępnioną z terenów byłych obozów w Groß-Rosen, Dachau, Mauthausen i Ravensbrück oraz została postawiona tablica upamiętniająca obóz.

Wymysłów – część Katowic, położna w zachodnim rejonie miasta, w dzielnicy Ligota-Panewniki, nad Kłodnicą i Ślepiotką. Powstała w XIV wieki jaki przysiółek Panewnik i przez długi czas osada ta miała charakter głównie rolniczy. W 1951 roku Wymysłów wraz z całą gminą Panewniki włączono do Katowic i od tego czasu powstało tutaj szereg budynków jedno- i wielorodzinnych, stając się częścią głównie o charakterze mieszkaniowym.

Puszcza Śląska – dawny, nieistniejący już kompleks lasów nizinno-wyżynnych na Górnym Śląsku, którego pozostałością są obecne: Lasy Pszczyńskie, Lasy Raciborskie, Lasy Lublinieckie, Bory Stobrawskie oraz Bory Niemodlińskie. Puszcza zajmowała rozległy obszar o powierzchni prawie 400 tysięcy hektarów w dorzeczu górnej Odry, głównie prawobrzeżnym, zasilanym dopływami Stobrawy, Małej Panwi, Kłodnicy, Rudy i Bierawki. Dzisiejsze pozostałości po Puszczy, według regionalizacji przyrodniczo-leśnej Polski, znajdują się przede wszystkim w Krainie Śląskiej, z niewielką częścią położoną w Krainie Małopolskiej. Zgodnie z regionalizacją fizycznogeograficzną są to natomiast tereny obejmujące w przeważającej mierze Nizinę Śląską, zahaczając o skrawek Wyżyny Śląskiej. Pomimo położenia w naturalnym zasięgu jodły, lipy czy klonu, dominują tu obecnie drzewostany sosnowe oraz świerkowe z niewielką domieszką dębu, buka, brzozy i olszy. Użytkowanie lasów związane z rozwojem przemysłu miało zasadniczy wpływ na rozczłonkowanie Puszczy na mniejsze kompleksy leśne oraz zmianę jej pierwotnego charakteru gatunkowego. W okresie od XVII do początku XIX wieku zaistniał plądrowniczy pozysk gatunków liściastych na potrzeby zakładów hutnictwa metali, gdzie do wytopu rud stosowano wytwarzany z tych gatunków węgiel drzewny. Wydobycie węgla kamiennego w XIX wieku, który zastąpił węgiel drzewny w hutnictwie, przyczyniło się z kolei do sadzenia szybko rosnących monokultur sosnowych i świerkowych, w celu obudowy coraz liczniejszych i coraz większych rozmiarami chodników i wyrobisk górniczych. W efekcie przemysł spowodował zmianę naturalnego charakteru górnośląskich lasów z zespołów mieszanych na jednogatunkowe zastępy iglaste. Nieliczne partie niezmienione przez człowieka zostały objęte statusem rezerwatu, m.in. rezerwat Las Murckowski.

Dom „Maria” w Katowicach – budynek mieszkalny w Katowicach, położony przy ulicy Panewnickiej 374b, w dzielnicy Ligota-Panewniki. Został on wzniesiony w połowie XIX wieku z inicjatywy dominium księcia pszczyńskiego jako zajazd, pełnił potem funkcję domu opieki. Jest to budynek wyjątkowy w skali całego miasta z uwagi na charakterystyczne na elewacji frontowej drewniane ganki z półkolistymi arkadami.

Stare Panewniki − część gminy Panewniki, która wraz z koloniami Wymysłowem, Kokocińcem i Nowymi Panewnikami została przyłączona w 1951 do Katowic; dzisiaj potoczna nazwa części katowickiej dzielnicy Ligota-Panewniki.