Ulica Krakowskie Przedmieście w Warszawie

Najstarszy cmentarz żydowski w Warszawie – kirkut społeczności żydowskiej zamieszkującej w średniowieczu Starą Warszawę. Jego dokładne położenie pozostaje nieznane, gdyż nie pozostał po nim żaden materialny ślad. Jedyne źródło pisane z okresu istnienia cmentarza wskazuje, że znajdował się przy drodze do Czerska. Ówczesna droga do Czerska to dzisiejsze Krakowskie Przedmieście. Nie jest jednak jasne, w którym dokładnie miejscu znajdował się kirkut - przypuszczalnie było to gdzieś pomiędzy obecnymi ulicami Bednarską i Karową. Również określenie ścisłej daty powstania cmentarza jest niemożliwe. Przypuszczalnie istniał w XIV wieku, gdyż z 1414 pochodzi najwcześniejsza zachowana wzmianka o Żydach osiadłych w Warszawie. Z 1428 pochodzą najwcześniejsze wzmianki o warszawskim kahale, który ze swej natury musiał dysponować kirkutem. Sam cmentarz jest wymieniany w przywileju Bolesława V. Cmentarz przestał istnieć w 1498 wraz z wygnaniem Żydów z Warszawy. W 1522 książęta Janusz III i Stanisław mazowiecki podarowali ogołocony z nagrobków plac po cmentarzu parafii św. Jana. W 1531 na placu tym stanęła piekarnia.

Hotel Bristol – pięciogwiazdkowy hotel w Warszawie znajdujący się przy ul. Krakowskie Przedmieście 42/44, w bezpośrednim sąsiedztwie Pałacu Prezydenckiego. Mieszczą się w nim m.in. dwie restauracje, dwie sale bankietowe, centrum biznesu (10 sal), biblioteka, basen, solarium, sauna, łaźnia parowa oraz siłownia. Część wnętrz posiada secesyjną dekorację.

Pałac Tarnowskich – pałac, który był zlokalizowany w Warszawie na rogu ul. Krakowskie Przedmieście 42/44 i ul. Karowej. Rozebrany w 1898, a w jego miejscu wybudowano Hotel Bristol.

Pomnik Bolesława Prusa w Warszawie – pomnik Bolesława Prusa znajdujący się przy ul. Krakowskie Przedmieście w Warszawie.

Dom Bez Kantów – zwyczajowa nazwa budynku Funduszu Kwaterunku Wojskowego znajdującego się przy ul. Krakowskie Przedmieście 11 róg ul. Królewskiej w Warszawie.

Pomnik Stefana Wyszyńskiego – posąg Stefana kardynała Wyszyńskiego znajdujący się przy ul. Krakowskie Przedmieście w Warszawie.

Ordynariat Polowy Wojska Polskiego (łac. Ordinariatus Militaris Poloniae) – biskupstwo polowe (diecezja wojskowa) Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce obejmujące cały kraj oraz tereny polskich kontyngentów wojskowych. Ordynariat pełni posługę kapłańską pośród żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Kapelani Ordynariatu Polowego posiadają stopnie wojskowe. Najniższym stopniem kapłanów jest podporucznik, najwyższym – generał dywizji. Zwierzchnikiem ordynariatu jest biskup polowy. Katedrą polową Wojska Polskiego jest kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski przy ul. Długiej w Warszawie. Siedziba Ordynariatu mieści się w dawnym budynku Komendy Miasta przy ul gen. M. Karaszewicza-Tokarzewskiego 4.

Pomnik ks. Jana Twardowskiego – pomnik ks. Jana Twardowskiego przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie w pobliżu kościoła sióstr Wizytek.

Heroldia Królestwa Polskiego (skrótowiec: HKP) – instytucja państwowa o charakterze heroldii, powołana 7 lipca 1836 roku w Królestwie Polskim, przy II. Radzie Stanu, na podstawie ukazu cesarskiego władz rosyjskich oraz art. 51–55 prawa o szlachectwie z tejże daty  . Pierwszym prezesem Heroldii został hrabia Aleksander Colonna-Walewski. Instytucja zajmowała się weryfikacją prawa do szlachectwa (tzw. legitymacja szlachectwa), a także nobilitacją osób nieszlacheckich do grona polskiej szlachty. Z potwierdzeniem tytułu szlacheckiego, bądź nadaniem tego tytułu, wiązało się wystawienie dyplomu z herbem szlacheckim, należącym do osoby legitymowanej lub nobilitowanej . Podobnie działało to w przypadku osób odrzuconych przez Heroldię. Istnienie heroldii jest uznawane za kontrowersyjne z powodu niesłusznego zakwestionowania szlachectwa wielu osób , a także nadawaniu szlachectwa osobom, które nie miały do niego prawa . W ramach ubiegania się o potwierdzenie szlachectwa kilkadziesiąt tysięcy ludzi podjęło starania o uznanie szlachectwa; opracowano rejestr osób pozbawionych prawa legitymowania się szlachectwem, obejmujący przestępców politycznych i kryminalnych . Ogółem Heroldia Królestwa Polskiego potwierdziła szlachectwo ponad 52 tys. osób (tzn. szóstej części dawnej szlachty), co oznaczało zmniejszenie udziału szlachty w liczbie ludności Królestwa Polskiego z ok. 7,5% do 1,7% . W trakcie swojej 25-letniej działalności Heroldia wylegitymowała około 5 300 rodzin . Na podstawie zgromadzonego materiału aktowego w 1851 roku opublikowała drukiem Spis szlachty Królestwa Polskiego (podając w nim nazwisko, imię osoby wylegitymowanej, imię jej ojca i numer zapisu w księdze szlachty) oraz dwujęzyczny Herbarz rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego, wydany w 1853 roku w dwóch tomach przez Nikołaja Pawliszczewa . Ostatecznie Heroldia Królestwa Polskiego została zlikwidowana 5 czerwca 1861 roku . W latach 1861–1867 księgi szlacheckie prowadziła III. Rada Stanu, kiedy to po jej likwidacji zatwierdzanie tytułów szlacheckich zostało podporządkowane Departamentowi Heroldii Rządzącego Senatu w Petersburgu  .

Pałac Prezydencki w Warszawie (wcześniejsze nazwy: Koniecpolskich, Radziwiłłów, Lubomirskich, Namiestnikowski, Rady Ministrów) – zabytkowy pałac znajdujący się w dzielnicy Śródmieście w Warszawie, przy ul. Krakowskie Przedmieście 46/48. W latach 1918–1939 oficjalna siedziba Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów, w latach 1945–1953 Urzędu Rady Ministrów. Od 1994 oficjalna siedziba Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Pałac Prezydencki jest największym pałacem w Warszawie. Monumentalny gmach, znajdujący się pomiędzy kościołem pokarmelickim a hotelem Bristol, składa się z czterokondygnacyjnego korpusu głównego oraz dwóch dwukondygnacyjnych skrzydeł bocznych. Był wielokrotnie przebudowywany. Swój obecny wygląd zewnętrzny uzyskał na początku XIX wieku.

Budynek Głównego Urzędu Miar w Warszawie – budynek w Warszawie przy ul. Elektoralnej 2 będący siedzibą Głównego Urzędu Miar.

Okrągły Stół – negocjacje prowadzone od 6 lutego do 5 kwietnia 1989 przez przedstawicieli władz Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, demokratycznej opozycji oraz stron kościelnych (przedstawiciele Kościoła katolickiego i Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego). Negocjacje prowadzone były w kilku miejscach, a ich rozpoczęcie i zakończenie odbyło się w siedzibie Urzędu Rady Ministrów PRL w Pałacu Namiestnikowskim (obecnie Pałac Prezydencki) w Warszawie. W obradach wszystkich zespołów, podzespołów i grup roboczych brało udział ok. 717 osób (uczestników, ekspertów i obserwatorów). Jedno z najważniejszych wydarzeń w najnowszej historii Polski, od którego rozpoczęły się zmiany ustrojowe Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w tym częściowo wolne wybory do Sejmu, tzw. wybory czerwcowe.