place

Holborn Viaduct

City of LondonMosty i wiadukty drogowe w LondynieUlice w Londynie
Holborn Viaduct December 2005
Holborn Viaduct December 2005

Holborn Viaduct – most w Londynie i nazwa ulicy, która na nim biegnie (stanowiąca część drogi A40). Łączy ulicę Holborn z Newgate Street w dzielnicy City of London. Budowa trwała w latach 1863-1869, według projektu architekta Williama Haywooda. Był to pierwszy wiadukt na świecie, a jego koszt oszacowano na 2 miliony funtów. Został otwarty przez królową Wiktorię, w tym samym dniu co Blackfriars Bridge. Na balustradzie wiaduktu umieszczone są cztery rzeźby. Na południowej stronie figury reprezentujące "handel" i "rolnictwo", ich autorem jest rzeźbiarz Henry Bursill. Na północnej stronie figury przedstawiają "naukę" i "sztuki piękne" i zostały wykonane, podobnie jak cztery skrzydlate lwy na końcach wiaduktu, przez firmę Farmer & Brindley. W pobliżu znajdowała się niegdyś stacja kolejowa Holborn Viaduct, ale została zastąpiona przez stację City Thameslink, zlokalizowaną przy Ludgate Circus.

Fragment artykułu z Wikipedii Holborn Viaduct (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Holborn Viaduct
Holborn Viaduct, City of London

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Linki zewnętrzne Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Holborn ViaductCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 51.517253 ° E -0.105095 °
placePokaż na mapie

Adres

Holborn Viaduct

Holborn Viaduct
EC1A 2FG City of London
Anglia, Wielka Brytania
mapOtwórz w Mapach Google

linkWikiData (Q4581944)
linkOpenStreetMap (378321785)

Holborn Viaduct December 2005
Holborn Viaduct December 2005
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Blackfriars (dzielnica)
Blackfriars (dzielnica)

Blackfriars – dzielnica Londynu, w ścisłym centrum miasta, w zachodniej części City of London, położona nad północnym brzegiem Tamizy, na wschód od Temple i południowy zachód od katedry św. Pawła. Nazwa dzielnicy pochodzi od funkcjonującego w tym miejscu w latach 1278–1538 klasztoru dominikanów, których w Wielkiej Brytanii tradycyjnie określano mianem Blackfriars – „czarni zakonnicy”, co odnosiło się do koloru noszonych przez nich szat. Londyński klasztor dominikanów był zamożną i wpływową instytucją, przez co jego zabudowania niejednokrotnie służyły za miejsce spotkań organów władzy państwowej, m.in. Tajnej Rady i parlamentu. Po likwidacji zakonu w ramach kasaty klasztorów przeprowadzonej przez Henryka VIII, większą część kompleksu klasztornego wkrótce zburzono, a w zachowanej części w XVI i XVII wieku funkcjonowały kolejno dwa teatry. Pozostałości zabudowy klasztornej zostały zniszczone w wielkim pożarze Londynu w 1666 roku. W XVII wieku, jeszcze przed pożarem, Blackfriars było pożądaną dzielnicą mieszkaniową – mieszkali tutaj m.in. Ben Jonson (ok. 1607), William Shakespeare (po 1612) i Antoon van Dyck (1632–1641). Od 1769 roku na wysokości Blackfriars znajdował się most przez Tamizę. Obecnie biegną tam obok siebie równolegle most drogowy Blackfriars Bridge (otwarty 1869) oraz kolejowy Blackfriars Railway Bridge (1886), zaś na rzece zachowane są także filary starszego mostu kolejowego z 1864 roku. W dzielnicy mieści się dworzec kolejowy Blackfriars.