Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Biórkowie Wielkim

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Biórkowie Wielkim – zabytkowa drewniana świątynia rzymskokatolicka znajdująca się we wsi Biórków Wielki, będąca kościołem parafialnym tutejszej parafii. Kościół wraz z dzwonnicą został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego. Kościół w Biórkowie wybudowany został w latach 1623–1633. Jego budowniczym był ksiądz Marcin Brzeski. Konsekrowany został dopiero w 1664 roku. Wcześniej, od erygowania parafii w XIV wieku, we wsi istniały co najmniej dwie drewniane świątynie – obie spłonęły. Kościół wzniesiono w konstrukcji zrębowej i oszalowano deskami - pionowo, z listwowaniem. Nakrywa go dach gontowy, osobny nad nawą i nad prezbiterium. Na nim wznosi się wieżyczka na sygnaturkę. Jest to świątynia jednonawowa z węższym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium i dobudowaną zakrystią oraz niewielką kruchtą. Do głównej bryły przylega wzniesiona pod koniec XVIII wieku barokowa wieża. W pobliżu kościoła stoi również zabytkowa drewniana dzwonnica, wzniesiona w konstrukcji szkieletowej i oszalowana pionowo deskami. Wystrój wnętrza świątyni ma charakter barokowy, ściany i płaski strop zdobi polichromia geometryczna, a jego wyposażenie pochodzi głównie z końca XVIII wieku. W rokokowym ołtarzu głównym znajduje się obraz z 1779 roku, przedstawiający scenę Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w srebrnej sukience. W kościele znajdują się dwa również rokokowe ołtarze boczne: ołtarz św. Józefa i ołtarz Serca Pana Jezusa. Z wyposażenia kościoła warto zwrócić szczególną uwagę na: XVIII-wieczną ambonę, XVIII-wieczną chrzcielnicę, z wiekiem ozdobionym sceną chrztu Jezusa w Jordanie, dwa posągi Chrystusa Zmartwychwstałego: gotycki z XV wieku i późnobarokowy z XVIII, barokowy krucyfiks z II połowy XVII wieku, rokokową monstrancję z ok. 1780 roku.

Dwór Woźniakowskich w Biórkowie Wielkim – zabytkowy zespół dworsko-parkowy we wsi Biórków Wielki, zbudowany na przełomie XVIII i XIX wieku dla rodziny Woźniakowskich. Obiekt składjący się z dworu, stajni i parku został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego. Dwór jest budynkiem murowano-drewnianym, z cechami stylu eklektycznego, z dwuarkadowym portykiem i werandą. Najstarsza część dworu jest parterowa, częściowo podpiwniczona. Do niej w XIX wieku dobudowano zachodnie skrzydło o dwóch kondygnacjach. W okresie międzywojennym dobudowano drewnianą werandę. W pobliżu dworu stoi stajnia. Całość otacza malownicze historyczne założenie parkowo–ogrodowe z oryginalnymi nasadzeniami. Do 1945 roku w dworze mieszkały kolejne pokolenia rodu Woźniakowskich. Później przeszedł na własność gminy Koniusza. Obecnie budynek jest opuszczony i mocno zdewastowany.

Biórków Wielki – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim, w gminie Koniusza. W czasie funkcjonowania gromad wieś była siedzibą gromady Biurków Wielki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego. Integralną częścią miejscowości jest Wysiółek Biórkowski.

Biurków – nieczynny przystanek osobowy kolei wąskotorowej (Świętokrzyska Kolej Dojazdowa) w Biórkowie Wielkim, w województwie małopolskim, w Polsce.

Biórków Mały – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim, w gminie Koniusza. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.Integralna część miejscowości: Wiktoryjka.

Polekarcice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim, w gminie Koniusza. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Rawałowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Łososkowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca. Wieś dóbr prestymonialnych kapituły katedralnej krakowskiej w powiecie proszowickim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego. Integralna część miejscowości: Zalipie. Do Łososkowic kursuje linia aglomeracyjna 202 na trasie Czyżyny Dworzec - Łososkowice Remiza. Miejscowość znajduje się na odnowionej trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca, która to jest odzwierciedleniem dawnej średniowiecznej drogi do Santiago de Compostela.

Zielona – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim, w gminie Koniusza. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa krakowskiego. Integralne części miejscowości: Nowa Wieś, Poćwiercie.

Gnatowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim, w gminie Koniusza. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego. Integralne części miejscowości: Łopaty, Niwy, Pagórek, Zastodole.

Pietrzejowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca. Wieś duchowna, własność opactwa benedyktynów na Św. Krzyżu położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecieproszowskim województwa krakowskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Zielona Wąskotorowa – nieczynny przystanek osobowy kolei wąskotorowej (Świętokrzyska Kolej Dojazdowa) w Rawałowicach, w województwie małopolskim, w Polsce.