place

Biórków Mały

Koniusza (gmina)Wsie w powiecie proszowickim

Biórków Mały – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim, w gminie Koniusza. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.Integralna część miejscowości: Wiktoryjka.

Fragment artykułu z Wikipedii Biórków Mały (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy).

Biórków Mały
Hohlweg, Lambrecht (Pfalz)

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Biórków MałyCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 50.158611 ° E 20.181111 °
placePokaż na mapie

Adres

Hohlweg

Hohlweg
67472 Lambrecht (Pfalz)
Rheinland-Pfalz, Deutschland
mapOtwórz w Mapach Google

Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Biórkowie Wielkim
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Biórkowie Wielkim

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Biórkowie Wielkim – zabytkowa drewniana świątynia rzymskokatolicka znajdująca się we wsi Biórków Wielki, będąca kościołem parafialnym tutejszej parafii. Kościół wraz z dzwonnicą został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego. Kościół w Biórkowie wybudowany został w latach 1623–1633. Jego budowniczym był ksiądz Marcin Brzeski. Konsekrowany został dopiero w 1664 roku. Wcześniej, od erygowania parafii w XIV wieku, we wsi istniały co najmniej dwie drewniane świątynie – obie spłonęły. Kościół wzniesiono w konstrukcji zrębowej i oszalowano deskami - pionowo, z listwowaniem. Nakrywa go dach gontowy, osobny nad nawą i nad prezbiterium. Na nim wznosi się wieżyczka na sygnaturkę. Jest to świątynia jednonawowa z węższym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium i dobudowaną zakrystią oraz niewielką kruchtą. Do głównej bryły przylega wzniesiona pod koniec XVIII wieku barokowa wieża. W pobliżu kościoła stoi również zabytkowa drewniana dzwonnica, wzniesiona w konstrukcji szkieletowej i oszalowana pionowo deskami. Wystrój wnętrza świątyni ma charakter barokowy, ściany i płaski strop zdobi polichromia geometryczna, a jego wyposażenie pochodzi głównie z końca XVIII wieku. W rokokowym ołtarzu głównym znajduje się obraz z 1779 roku, przedstawiający scenę Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w srebrnej sukience. W kościele znajdują się dwa również rokokowe ołtarze boczne: ołtarz św. Józefa i ołtarz Serca Pana Jezusa. Z wyposażenia kościoła warto zwrócić szczególną uwagę na: XVIII-wieczną ambonę, XVIII-wieczną chrzcielnicę, z wiekiem ozdobionym sceną chrztu Jezusa w Jordanie, dwa posągi Chrystusa Zmartwychwstałego: gotycki z XV wieku i późnobarokowy z XVIII, barokowy krucyfiks z II połowy XVII wieku, rokokową monstrancję z ok. 1780 roku.