place

Suszyce (Włocławek)

Dzielnice i osiedla Włocławka

Suszyce – osiedle we Włocławku, położone w dzielnicy Zawiśle, w północnej części miasta. Miejscowość Suszyce była wsią w ziemi dobrzyńskiej (położona na północnym brzegu Wisły) i do roku 1927 znajdowała się w gminie Szpetal, gdy przyłączono ją do miasta Włocławka.

Fragment artykułu z Wikipedii Suszyce (Włocławek) (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy).

Suszyce (Włocławek)
Rue de la Treille, Diedenhofen

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Suszyce (Włocławek)Czytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 52.6675 ° E 19.090093 °
placePokaż na mapie

Adres

Rue de la Treille 9
57480 Diedenhofen
Großer Osten, Frankreich
mapOtwórz w Mapach Google

Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Pomnik Poległych Obrońców Wisły 1920 we Włocławku
Pomnik Poległych Obrońców Wisły 1920 we Włocławku

Pomnik Poległych Obrońców Wisły 1920 – pomnik na wzgórzu Szpetal we Włocławku, poświęcony poległym obrońcom miasta w czasie wojny polsko-bolszewickiej w 1920. W dniach 14–19 sierpnia 1920 na prawym brzegu Wisły toczyły się walki z oddziałami 3 Korpusu Kawalerii pod dowództwem komkora Gaja Dimitriewicza Gaja. Rok później, 22 sierpnia 1920 na wzgórzu Szpetal uroczyście pochowano szczątki czterdziestu żołnierzy poległych w czasie walk. Niebawem też podjęto decyzję o budowie w tym miejscu pomnika. Pomnik miał kształt obelisku, wykonanego z granitu. Znajdował się on na zbudowanym w kształcie półkola tarasie, usytuowanym na specjalnie usypanym kopcu, obłożonym kamieniami. Naprzeciw pomnika, w centrum tarasu, znajdowała się marmurowa płyta. Na szczycie obelisku znalazł się spiżowy orzeł, odlany w firmie braci Łopieńskich. Projektantem monumentu był Ludwik Sokołowski.Za prace budowlane odpowiedzialna była firma budowlana „Popławski i Furstenwald”. Uroczyste odsłonięcie pomnika odbyło się 1 października 1922. W październiku 1939 pomnik, podobnie jak inne pomniki we Włocławku, został zniszczony przez Niemców. Po wojnie, z przyczyn politycznych nie został odbudowany. Dopiero w grudniu 1988 zawiązał się Obywatelski Komitet Odbudowy Pomnika Poległych Obrońców Wisły 1920. 11 listopada 1989 odbyło się wmurowanie aktu erekcyjnego w miejscu pomnika. Uroczyste odsłonięcie odbudowanego pomnika miało miejsce 18 sierpnia 1990. Obecny kształt pomnika jest wierny temu z 1922. Jest on tradycyjnym miejscem obchodów rocznicy obrony Włocławka w 1920.

Rezerwat przyrody Kulin
Rezerwat przyrody Kulin

Rezerwat przyrody Kulin – rezerwat leśny utworzony w 1967 roku, położony w północnej części miasta Włocławek (na prawobrzeżnej skarpie Wisły), na gruntach zarządzanych przez Nadleśnictwo Włocławek (leśnictwo Szpetal). Jest to jeden z najcenniejszych obiektów przyrodniczych na terenie środkowej Polski. Początkowo powierzchnia rezerwatu wynosiła 15,46 ha, lecz w 2001 roku jego teren powiększono. Obecnie jego powierzchnia wynosi 50,88 ha. Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej. W rezerwacie położonym na niezwykle malowniczych i trudno dostępnych skarpach, wytworzył się specyficzny mikroklimat (cieplejszy niż na terenach przyległych), który pozwolił na wykształcenie się biocenoz zbliżonych do lasostepów Ukrainy czy Niziny Węgierskiej. W rezerwacie chroni się interesujące gatunki ciepłolubnej roślinności stepowej, okrajowej, zaroślowej i leśnej z udziałem wielu osobliwości florystycznych: dyptamu jesionolistnego („gorejący krzak Mojżesza”), ostnicy Jana, zawilca wielokwiatowego, omanu szorstkiego, wężymordu stepowego, wisienki karłowatej, a także kilku gatunków kserotermicznych porostów i wielu innych rzadkich roślin. Celem rezerwatu jest również ochrona interesujących gleb, które wykształciły się w tym rejonie, jak również wielu rzadkich zwierząt bezkręgowych m.in. cykad i ślimaków. Dodatkowym atutem rezerwatu są bytujące w nim rzadkie gatunki ptaków, głównie wodnych m.in.: czapla biała, zimorodek, bocian czarny, żuraw, ale także dobrze się czującego na wysokich skarpach bielika, sokoła wędrownego i innych gatunków ptaków szponiastych. Szczególnie wyróżniającą cechą terenu rezerwatu jest zróżnicowana rzeźba terenu – liczne skarpy i wąwozy, które sprawiają wrażenie krajobrazu wyżynnego, osadzonego pośród nizin, co przyciąga uwagę turystów odwiedzających to miejsce.