Covent Garden (stacja metra)

Long Acre – ulica w centralnym Londynie (Anglia) w dzielnicy Covent Garden. Jej początek znajduje się przy skrzyżowaniu z St. Martin’s Lane, a koniec przy Drury Lane. Powstała na początku XVII wieku. Przy 10-12 Long Acre znajduje się Stanfords jeden z najstarszych i najdroższych sklepów z mapami w Wielkiej Brytanii. Został otwarty w 1901 roku. W latach 1890–1970 cała północna część Long Acre, od Neal Street do Arne Street, zajmowana była przez Odhams Press. Wydawnictwo publikowało John Bull, najpopularniejszy magazyn w Wielkiej Brytanii w latach 1916-1934. Wcześniej w tym miejscu znajdował się Queen’s Theatre (1867-1878), drugi co do wielkości teatr w Londynie w tamtym okresie, po Theatre Royal przy Drury Lane. Tam też powstał wysoko ceniony duet aktorski Ellen Terry-Henry Irving, znany z ról szekspirowskich. Rezydentami Long Acre byli m.in.: polityk Oliver Cromwell, pisarz John Dryden, rzeźbiarz Nicholas Stone i Thomas Chippendale. Przy Long Acre znajduje się stacja metra Covent Garden, obsługiwana przez Piccadilly Line.

Covent Garden – dzielnica Londynu położona na terenie gmin City of Westminster oraz London Borough of Camden, znana ze spotkań artystów, cyrkowców, muzyków i osób związanych ze sztuką. Dawniej znajdował się tutaj klasztor (konwent – ang. convent – Covent). W dzielnicy tej znajduje się Covent Garden Market, dawniej targ warzywno-owocowy, obecnie centrum handlowe, oraz Royal Opera House, siedziba Opery Królewskiej (The Royal Opera) i Królewskiego Baletu (The Royal Ballet). W dzielnicy Covent Garden toczy się część akcji filmu Kot Bob i ja. Do Covent Garden nawiązuje skomponowany przez Johanna Straussa II walc Erinnerung an Covent Garden (z niem.: wspomnienia z Covent Garden) opus 329.

Royal Opera House – jeden z najważniejszych (obok English National Opera) gmachów operowych w Londynie, znajdujący się w centralnej części miasta – w dzielnicy Covent Garden. Siedziba Opery Królewskiej (The Royal Opera) i Królewskiego Baletu (The Royal Ballet). Główne wejście znajduje się przy ulicy Bow Street.

Bow Street – ulica w centralnym Londynie, na terenie gminy City of Westminster, w dzielnicy Covent Garden. Przy ulicy mieści się gmach Royal Opera House. Dawniej ulica była silnie związana z policją i sądownictwem.

Cambridge Theatre – teatr na West Endzie w Londynie, wybudowany w latach 1929-30. Pierwsze przedstawienie odbyło się 4 września 1930 roku. Trzypoziomowa widownia może pomieścić 1231 osób. Od 2000 jest częścią Really Useful Theatres, grupy teatrów zarządzanych przez spółkę kompozytora Andrew Lloyda Webbera. We wrześniu 2000 swoją światową prapremierę miał tu musical The Beautiful Game, napisany przez Webbera i Bena Eltona. Nie odniósł jednak wielkiego sukcesu i zszedł z afisza po 11 miesiącach. Teatr znany jest przede wszystkim z wystawianych tu słynnych musicali amerykańskich. Swoje londyńskie premiery miały tu Fame i Chicago, przez trzy lata na scenie Cambridge gościło też Grease. Od 2006 "lokatorem" teatru było wznowienie Chicago na West Endzie (mająca premierę w 1997 w Adelphi Theatre, skąd po dziewięciu latach została przeniesiona do Cambridge Theatre). Od 24 listopada 2011 roku na deskach teatru wystawiany jest musical Matilda.

Equity (dawniej British Actors' Equity Association) – brytyjski związek zawodowy grupujący przede wszystkim aktorów, a w mniejszym stopniu także piosenkarzy, tancerzy, modelki, choreografów, scenografów, reżyserów i inspicjentów, jak również prezenterów radiowych i telewizyjnych oraz artystów kabaretowych i cyrkowych.

Adelphi Theatre – teatr w Londynie, zaliczany do scen West Endu, położony na ulicy Strand w City of Westminster. Widownia teatru może pomieścić 1500 osób. Od 1993 obiektem zarządza firma Really Useful Group, należąca do kompozytora Andrew Lloyda Webbera. Drugim współwłaścicielem teatru jest amerykańska grupa teatralna Nederlander Organization. Od marca 2010 w Adelphi wystawiano musical Lloyda Webbera Love Never Dies, będący sequelem musicalowego hitu Upiór w operze.

Charing Cross Road – ulica w londyńskiej dzielnicy Westminster. Jej początek znajduje się przy kościele St Martin-in-the-Fields, stojącego w północno-wschodnim rogu Trafalgar Square, a koniec na St Giles Circus (skrzyżowanie z Oxford Street). Nazwa pochodzi od znajdującej się w pobliżu stacji kolejowej Charing Cross. Ulica powstała w związku z budową Shaftesbury Avenue na mocy ustawy parlamentu z 1877 roku, obie ulice zostały otwarte w latach 1886-1887. Miały one ulepszyć komunikację w centralnym Londynie, m.in. w związku z otwarciem stacji Charing Cross w 1864 roku. Architektem odpowiedzialnym za wyznaczenie trasy ulicy był George Vulliamy. Charing Cross Road słynie ze znajdujących się przy niej specjalistycznych księgarni i antykwariatów, skupionych głównie w rejonie stacji metra Leicester Square. W północnej części ulicy, pomiędzy Cambridge Circus a Oxford Street, znajdują się księgarnie o charakterze ogólnym, takie jak Foyles i Blackwell's. Dojazd do ulicy zapewniają stacje metra: Tottenham Court Road, Charing Cross i Leicester Square.

Fortune Theatre – teatr w Londynie, położony przy ulicy Russell Street w gminie City of Westminster i zaliczany do scen West Endu. Należy do teatrów określanych w Wielkiej Brytanii jako receiving houses, tzn. nie posiadających własnego zespołu artystycznego, a jedynie zapewniających przestrzeń i obsługę techniczną dla produkcji zewnętrznych.

Pearson plc – brytyjskie wydawnicze i edukacyjne przedsiębiorstwo międzynarodowe z siedzibą w Londynie, w Wielkiej Brytanii. Założone zostało w latach 40. XIX wieku jako firma branży budowlanej, ale w latach 20. XX wieku przedsiębiorstwo przekształcono w wydawnictwo. Jest to największe na świecie przedsiębiorstwo edukacyjne, a także, m.in. w 2016 i 2017 roku, było największym na świecie wydawcą książek. W 2013 roku Pearson połączył własne wydawnictwo Penguin Group z należącym do niemieckiego koncernu Bertelsmann wydawnictwem Random House. W 2015 roku właściciel przedsiębiorstwa ogłosił, że profil jego działalności zostanie skupiony na edukacji (global learning services company). Podstawową giełdą, na której notowane są akcje firmy Pearson jest London Stock Exchange; wchodzi też w skład indeksu FTSE 100. Spółka jest notowana równolegle (secondary listing) na New York Stock Exchange w formie papieru wartościowego American depositary receipt.

St. Martin’s Lane – ulica w centrum Londynu, na obrzeżach dzielnicy Covent Garden. Jej początek znajduje się przy kościele St. Martin-in-the-Fields, od którego pochodzi nazwa ulicy, a kończy się przy Long Acre. Wąska ulica ze stosunkowo niewielkim ruchem jest domem English National Opera w Coliseum Theatre, kilku teatrów, antykwariatów, sklepów z antykami, restauracji i kawiarni. W XVI i XVII wieku ulica zamieszkiwana była przez znane osobistości, byli wśród nich: holenderski malarz Daniël Mijtens, angielski poeta John Suckling, angielski fizyk Edmund Dickinson, lekarz George Wakeman, angielscy malarze: James Thornhill, Francis Hayman, Joshua Reynolds, William Hogarth, Johann Heinrich Füssli i francuski rzeźbiarz Louis-François Roubiliac.

Coliseum Theatre (znany także jako London Coliseum) – siedziba angielskiej opery narodowej i jednocześnie jeden z najważniejszych, obok Royal Opera House budynków operowych w Londynie, otwarty w 1904. Budynek opery znajduje się przy St. Martin’s Lane w dzielnicy Westminster. Budynek zaprojektował architekt teatralny Frank Matcham (autor London Palladium). London Coliseum jest jednym z największych i najlepiej wyposażonych teatrów Londynu. Inauguracyjne przedstawienie odbyło się 24 grudnia 1904 roku. Między 1931 a 1968 rokiem teatr zmienił nazwę z London Coliseum na Coliseum Theatre. W latach 2000 i 2004 w teatrze zostały przeprowadzone rozległe prace remontowe. Zespół projektowy remontu składał się z firmy RHWL (architektura), Arup Acoustics (akustyka) oraz Arup (inżynieria budownictwa).