Pomnik Martyrologii – Rozstrzelanych 10 września 1939 roku

Szary Dom, dawny karcer obozowy KL Plaszow – zabytkowy budynek znajdujący się w Krakowie w Dzielnicy XIII Podgórze przy ul. Jerozolimskiej 3.

Kamieniołomy obozu Plaszow – dwa nieczynne kamieniołomy na Krzemionkach Podgórskich w dzielnicy Podgórze w Krakowie. Są to dwa niewielkie kamieniołomy wapienia, znajdujące się na terenie dawnego niemieckiego obozu koncentracyjnego Plaszow. Zlokalizowane były w pobliżu tzw. willi komendanta obozu Plaszow i powyżej terenów starego cmentarza żydowskiego. Funkcjonowały wyłącznie na potrzeby obozu – wydobywane w nich kamienie zużyto do budowy infrastruktury obozowej. Pozostały po nich dwie niewielkie ściany o wysokości 8–10 m. W kamieniołomach pracowali więźniowie obozu i była to najcięższa z prac obozowych. Na Krzemionkach istniały jeszcze cztery inne kamieniołomy: Szkoła Twardowskiego, Kamieniołom pod św. Benedyktem, Kamieniołom Miejski i Bonarka. Ostatni z kamieniołomów zamknięto w 1986 r.

Plaszow (Płaszów) – niemiecki nazistowski obóz pracy przymusowej na terenie Krakowa niem. Zwangsarbeitslager Plaszow des SS- und Polizeiführers im Distrikt Krakau), później przekształcony w obóz koncentracyjny (niem. Konzentrationslager Plaszow bei Krakau). Dla upamiętnienia dawnego obozu został utworzony oddział Muzeum Krakowa pod nazwą Pracownia Muzeum-Miejsce Pamięci KL Plaszow, a następnie, w 2021 roku, zostało utworzone oddzielne Muzeum dla KL Plaszow, współprowadzone przez miasto Kraków i przez ministra właściwego dla spraw kultury i dziedzictwa narodowego. Na terenie poobozowym znajduje się wystawa plenerowa „KL Plaszow”.

Willa komendanta obozu koncentracyjnego Plaszow tzw. Czerwony Dom czy jak oryginalnie przed wojną nazwana Willa Pod Skałą – zabytkowy budynek znajdujący się w Krakowie w Dzielnicy XIII Podgórze przy ul. Heltmana 22.

Hujowa Górka (także: Chujowa Górka, Hujarowa Górka, Kozia Górka, H-Górka) – miejsce na terenie byłego niemieckiego obozu koncentracyjnego Płaszów w Krakowie, w którym od września 1943 dokonywano egzekucji więźniów obozu oraz więźniów z Montelupich i aresztów. Wśród ofiar zdecydowanie przeważali Żydzi; incydentalnie rozstrzeliwano tam również Polaków i przedstawicieli innych narodowości. Największe nasilenie egzekucji miało miejsce wiosną 1944. Hujowa Górka była położona na niewielkim wzniesieniu Górek Płaszowskich, w tym miejscu znajdował się dawny szaniec polowy FS-21 wzniesiony przez Austriaków w II połowie XIX wieku, gdy wokół Krakowa powstawał system fortyfikacji. Używany był w okresie I wojny światowej. Sama Górka, jako miejsce egzekucji, była właściwie dołem, o wymiarach 6 m szerokości, 50 m obwodu i głębokości 5 m.

Podgórski cmentarz żydowski nowy, nazwany także cmentarzem Abrahama – kirkut znajdujący się w Krakowie w dzielnicy XIII, w Podgórzu przy ulicy Abrahama 3. Cmentarz zajmuje powierzchnię kilku hektarów i obecnie nie znajduje się na nim żaden nagrobek.

Podgórski cmentarz żydowski stary – cmentarz żydowski znajdujący się w Krakowie w dzielnicy Podgórze przy ulicy Jerozolimskiej 25. Cmentarz zajmuje powierzchnię kilku hektarów i obecnie znajduje się na nim tylko jeden nagrobek.

Cmentarz wojenny nr 385 – Podgórze – austriacki cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej wybudowany przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie i znajdujący się na terenie jego okręgu XI Twierdza Kraków. Powstał jako niewielka kwatera na starym podgórskim cmentarzu żydowskim przy ul. Jerozolimskiej, w obecnej dzielnicy XIII Podgórze, w południowej części Krakowa. Zaprojektował go być może Hans Mayr, projektant tego Okręgu. Pochowano na nim 19 żołnierzy austro-węgierskich wyznania mojżeszowego. Obecnie trudno ustalić dokładne położenie oraz wygląd cmentarza, gdyż macewy zniszczyli Niemcy w 1942 roku, tak jak na całym starym żydowskim cmentarzu podgórskim i urządzili na nim obóz koncentracyjny.

Kamieniołom Miejski – nieczynny kamieniołom wapienia w Dzielnicy XIII Podgórze w Krakowie. Znajduje się przy ul. Wielickiej, po wschodniej stronie Cmentarza Podgórskiego.

Parafia św. Kingi w Krakowie – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Kraków-Podgórze archidiecezji krakowskiej leżąca w Podgórzu, przy ulicy Siemomysła. Kościół parafialny został wybudowany w latach 2003–2014. W 2017 roku rozpoczęto prace budowlane przy domu parafialnym. W planach inwestycyjnych jest również dzwonnica. W kościele można przyjąć komunię niskoglutenową, po zgłoszeniu takiej woli przed rozpoczęciem mszy świętej w zakrystii.

Kościół św. Kingi – parafialny kościół rzymskokatolicki znajdujący się w Krakowie, w Dzielnicy XIII przy ul. Siemomysła 37. Parafia została erygowana przez ks. kardynała Franciszka Macharskiego 22 lipca 2001 roku. Od 2003 trwa budowa kościoła parafialnego, który poświęcił 19 maja 2007 ks. kardynał Stanisław Dziwisz. Projekt świątyni wyszedł z pracowni architektonicznej Krzysztofa Ingardena i Jacka Ewý'ego.

Szaniec FS-21 – szaniec w Krakowie będący częścią umocnień zbudowanej przez Austriaków Twierdzy Kraków. Powstał w latach 1855–1856. Wówczas teren na którym się znajdował należał do wsi Wola Duchacka, obecnie należy do Dzielnicy XI Podgórze Duchackie. Kształtem szaniec dostosowany był do warunków terenowych i otoczony suchą fosą. Miała ona trapezowy przekrój i strome ściany o wysokości około 2 m. Wewnątrz korony znajdowała się włamana do środka szyja szańca w postaci płytkiej zatoki umożliwiającej wjazd do wnętrza szańca. Dzięki odpowiedniemu kształtowi możliwa była obrona tego wjazdu ogniem bocznym. W narożnikach wewnętrznej części szańca były platformy dla dział artyleryjskich, po ich zewnętrznej stronie znajdował się stromy stok wału. Nie zachowała się dokumentacja szańca, nie można więc ustalić jakie było uzbrojenie i obsada szańca. Możemy tylko przypuszczać, że były cztery stanowiska artyleryjskie, tak bowiem zwykle było w innych szańcach. Prawdopodobnie początkowo w szańcu były odprzodowe, gładkolufowe działa, później zastąpione odprzodowymi działami wzoru M.59 o gwintowanych lufach. Na prostych odcinkach wału znajdowały się ławki strzeleckie dla piechoty. Nie było kazamat ani żadnych innych murowanych schronów. Szaniec FS-21 był jednym z ogniw całego systemu. Szańce zazwyczaj wykonywano w odległości 700 m od siebie, dzięki czemu mogły się wzajemnie bronić ogniem artylerii. W 1888 roku szaniec FS-21 połączono z położonym w pobliżu szańcem FS-22. Obydwa w najszerszym miejscu miały po około 50 m szerokości w koronie wału, oraz około 90 m szerokości a linii przeciwstoków. Były to więc najmniejsze tego typu obiekty w Twierdzy Kraków. W 1914 r. szaniec FS-21 przerobiono na szaniec rdzenia NS-24, podobnie przerobiono także inne położone w pobliżu szańce, tworząc szaniec NS-23 i szaniec NS-22.