Parafia Najświętszego Sakramentu w Łodzi

Aleja Włókniarzy – jedna z głównych i najdłuższych ulic w Łodzi. Do czasu otwarcia 40-kilometrowego odcinka autostrady A1 (Łódź Północ – Tuszyn), stanowiącego jednocześnie wschodnią obwodnicę Łodzi, była częścią drogi krajowej nr 1 (E75). W związku z tym, od 1 lipca 2016 r. al. Włókniarzy znajduje się w ciągu drogi krajowej numer 91. Nieodłącznie jest również częścią trasy łączącej północ z południem Łodzi. Cała aleja jest dwujezdniowa, a na odcinku od al. Mickiewicza i al. ks. bpa Bandurskiego do ul. Limanowskiego (rondo Korfantego) pomiędzy jezdniami znajduje się wydzielone torowisko tramwajowe. Aleja Włókniarzy zaczyna się od skrzyżowania z ulicą Zgierską na rondzie mjr. Alfreda Michała Biłyka, kończy na skrzyżowaniu z al. ks. bpa Władysława Bandurskiego i al. Adama Mickiewicza, w pobliżu dworca Łódź Kaliska. Środkowa część alei prowadzi estakadą ponad końcowym skrzyżowaniem, przechodząc w al. Jana Pawła II. Aleja powstała w latach 70. XX wieku wzdłuż torów kolejowych od ul. Pabianickiej do ul. Zgierskiej. Wchłonęła na swoim przebiegu dawne ulice: Towarową, Nowo-Towarową i Letnią. Obowiązującą obecnie nazwę aleja otrzymała w 1977 r. 7 czerwca 2005 Rada Miejska podjęła decyzję o przemianowaniu części alei (od al. Mickiewicza i al. Bandurskiego przy dworcu Łódź Kaliska do ul. Pabianickiej) na aleję Jana Pawła II. Przy alei Włókniarzy mieści się świątynia parafii Najświętszego Zbawiciela. W pobliżu skrzyżowania alei z ul. 6 sierpnia znajduje się stadion żużlowy Orła Łódź.

Łódź Radogoszcz Wschód – przystanek osobowy położony w Łodzi, w rejonie ul. Kreciej, na linii kolejowej nr 16 pomiędzy przystankiem Łódź Arturówek i stacją Zgierz. PKP Polskie Linie Kolejowe podpisały 27 grudnia 2018 r. umowę na opracowanie projektu i wykonanie robót budowlanych. 14 marca 2021 r. przystanek oddano do użytku.

Radogoszcz — obszar, znajdujący się po północnej stronie miasta Łodzi. Ze względu na historyczne wydarzenia, nazwę tę stosuje się w następujących przypadkach: Radogoszcz – osiedle administracyjne w Łodzi, na dawnej dzielnicy Bałuty, zamieszkiwane przez 31 715 osób. Radogoszcz – dawna wieś oraz gmina, ulokowana pomiędzy Łodzią a Zgierzem, inkorporowana do Łodzi po II wojnie światowej. Radegast – dzielnica utworzona w czasie okupacji niemieckiej, podczas II wojny światowej, jedna z tzw. dzielnic zewnętrznych, obejmowała Radogoszcz i m.in. część Żabieńca, Teofilowa i Helenowa.

Mauzoleum i muzeum na Radogoszczu w Łodzi – zespół memoriałowy składający się z mauzoleum i muzeum w miejscu dawnego „Rozszerzonego Więzienia Policyjnego” (niem. Erweitertes Polizeigefangnis, Radegast), utworzonego 1 lipca 1940 w fabryce włókienniczej Samuela Abbego, spalonego w nocy z 17 na 18 stycznia 1945 r. wraz z ok. 1500 więźniami, największej niemieckiej zbrodni ludobójstwa dokonanej na obszarze Polski pomiędzy Bugiem a Odrą w okresie działań frontowych w 1945 roku. Obecnie oddział Martyrologii i Walki „Radogoszcz” samorządowego Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, u zbiegu ulic Zgierskiej i gen. J. Sowińskiego (pl. Pamięci Narodowej) w Łodzi.

Radogoszcz – męskie „Rozszerzone Więzienie Policyjne” (niem. Erweitertes Polizeigefängnis, Radegast), utworzone 1 lipca 1940 roku w fabryce włókienniczej Samuela Abbego, położonej u zbiegu obecnych ulic Zgierskiej i gen. J. Sowińskiego w Łodzi, na bazie zlokalizowanego w pobliżu obozu przejściowego w fabryce Michała Glazera przy obecnej ul. Liściastej, utworzonego w listopadzie 1939 roku. Miejsce największej niemieckiej zbrodni wojennej dokonanej w końcowym okresie okupacji na obszarze Polski pomiędzy Bugiem a Odrą poprzez spalenie głównego budynku więziennego wraz z więźniami (w liczbie około 1500 mężczyzn) w styczniu 1945 roku. Obecnie oddział Martyrologii „Radogoszcz” Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi.

Masakra w więzieniu na Radogoszczu – masowy mord dokonany przez Niemców na blisko 1500 Polakach przetrzymywanych w więzieniu policyjnym na łódzkim Radogoszczu. Do masakry doszło w nocy z 17 na 18 stycznia 1945 r., na kilkadziesiąt godzin przed przejęciem Łodzi przez Armię Czerwoną.

Parafia pw. Matki Bożej Królowej Polski w Łodzi – parafia w dekanacie Łódź-Radogoszcz archidiecezji łódzkiej. Przy parafii swoją działalność prowadzą: Żywa Róża, krąg biblijny oraz znajduje się Centrum Ruchu Światło-Życie.

XXX Liceum Ogólnokształcące im. ks. biskupa Ignacego Krasickiego – łódzka szkoła ponadpodstawowa mieszcząca się przy ulicy Sowińskiego 50/56.

Cmentarz św. Rocha na Radogoszczu w Łodzi – jedna z najważniejszych nekropolii w Łodzi. Wbrew nazwie mieści się nie na Radogoszczu, lecz na sąsiadującym z nim Julianowie.

Kościół Opieki św. Józefa i Matki Boskiej z Góry Karmel (dawn. Kościół luterański św. Michała w Łodzi) – kościół katolicki (pierwotnie luterański), położony przy ul. Liściastej 9 w Łodzi, siedziba Parafii Opieki św. Józefa i Matki Bożej z Góry Karmel.

Parafia pw. Opieki św. Józefa i Matki Bożej z Góry Karmel w Łodzi – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji łódzkiej w dekanacie Łódź-Radogoszcz. Erygowana w 1974. Mieści się przy rogu ulic Liściastej i Czereśniowej. Kościół parafialny wybudowany w latach 1933–1972. W parafii od 1945 posługę sprawują karmelici bosi.

Ulica Zgierska w Łodzi – ulica długości około 6 km, biegnąca w kierunku północnym jako przedłużenie ul. Nowomiejskiej od skrzyżowania z ul. Podrzeczną (przy Starym Rynku) do granicy miasta Łodzi ze Zgierzem, gdzie przechodzi w ul. Łódzką. Na odcinku od Ronda mjr. Alfreda Biłyka do granicy miasta ulicą przebiega droga krajowa nr 91. Ulica Zgierska powstała etapami po uregulowaniu wsi Bałuty wiodąca w kierunku Radogoszcza. W latach 70. XX w. poszerzono ulicę i na miejscu starych domów wybudowano rozległe osiedle „Jagiełły”. Od 1901 roku wzdłuż ulicy prowadzi podmiejska linia tramwajowa, która łączy Łódź ze Zgierzem (linia 45) i Ozorkowem (linia 46), natomiast w Łodzi do krańcówki i byłej zajezdni Helenówek. W czasie wojny niemieccy okupanci zmienili nazwę ulicy na Hohensteiner Strasse. Ulica dzieliła łódzkie getto na część zachodnią i wschodnią, ruch między którymi odbywał się po dwóch pieszych kładkach. Po wojnie przywrócono oryginalną nazwę ulicy.