Parafia Najświętszej Maryi Panny Łaskawej w Łodzi

Szpital imienia dr Heleny Wolf – zabytkowy budynek położony przy ulicy Łagiewnickiej w Łodzi, zaprojektowany przez Henryka Hirszenberga. Został wybudowany w okresie międzywojnia ze składek mieszkańców. W połowie lat 80. rozpoczęto remont, którego nie skończono. Nieruchomość przeszła pod zarząd gminy. W 1999 roku kupiła ją poznańska „Korvita”. Deklarowała, że zrobi ze szpitala luksusową prywatną klinikę. Zabytkowy szpital zamienił się w ruinę. Pomysłów na zagospodarowanie zabytku było wiele – np. grupa naukowców z Poznania i Warszawy chciała stworzyć w nim prywatną szkołę techniczną. Polsko-Izraelska Izba Handlowa zainteresowała się utworzeniem w nim muzeum getta. Budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem A/107 z 20.01.1971.

Stare Bałuty – dawna wieś, a także jedno z wydzielonych na potrzeby Systemu Informacji Miejskiej w Łodzi osiedli administracyjnych na terenie Bałut.

Wielka Szpera (niem. Allgemeine Gehsperre) – akcja deportacji około 15 tys. dzieci, starców, chorych i niepracujących z łódzkiego getta do obozu zagłady w Chełmnie nad Nerem, pomiędzy 5 a 12 września 1942. Według oficjalnych danych do obozu zagłady deportowano 15 681 osób, ponadto zamordowano kilkaset osób za stawianie oporu oraz 35 osób powieszono za próby ucieczki z transportu lub opuszczenie miejsca pracy.

Wyższa Szkoła Administracji Publicznej w Łodzi (WSAP) – nieistniejąca uczelnia zawodowa z siedzibą w Łodzi, kształcąca w zakresie administracji publicznej, gospodarczej, prawa podatkowego i prawa pracy, ubezpieczeń społecznych oraz zagadnień związanych z integracją europejską. WSAP została założona w 1995 roku i była prowadzona przez Fundację Rozwoju Demokracji Lokalnej w Warszawie. Uczelnia zakończyła działalność 30 września 2010 roku. W rankingu „Rzeczpospolitej” z maja 2008 roku uczelnia zajęła 12. miejsce w kategorii niepubliczne uczelnie licencjackie (inżynieryjne). W tym samym rankingu w roku 2007 była 6., w 2006 – 15., w 2005 – 10., w 2004 – 12., a w 2003 – 20.

Parafia Ewangelicko-Metodystyczna Opatrzności Bożej w Łodzi – zbór metodystyczny działający w Łodzi, należący do okręgu centralnego Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w RP. Nabożeństwa odbywają się w niedziele o godzinie 12:00.

Bałucki Rynek – plac w południowej części łódzkich Bałut. Powstał około 1850 roku jako centrum Bałut Nowych, w którym zbiegły się trakty zgierski i łagiewnicki oraz szosa Aleksandrowska.

Parafia Dobrego Pasterza w Łodzi – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji łódzkiej w dekanacie Łódź-Bałuty.

Kościół Dobrego Pasterza w Łodzi – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Łódź-Bałuty archidiecezji łódzkiej). Budowa świątyni została rozpoczęta w 1906 roku. Kościół został wzniesiony w stylu zakopiańskim, we wnętrzu znajdują się elementy ludowego wystroju łowickiego. Architektem budowli był Kazimierz Pomian-Sokołowski, absolwent Politechniki w Rydze, pochodzący ze wsi Sadlno na Kujawach. Był przyjacielem Tytusa Chałubińskiego i Jana Kasprowicza – piewcy Tatr – dlatego świątynia reprezentuje styl zakopiański. Budowa została zakończona w 1907 roku. Kościół został rozbudowany w latach 1979–1981 według projektu architekta Mirosława Rybaka. Do wyposażenia świątyni należą: ołtarz główny, wyrzeźbiony w dębie przez rzeźbiarza Denekę. W ołtarzu głównym jest umieszczony odnowiony w 2004 roku obraz Dobrego Pasterza pędzla nieznanego autora; obok ołtarza głównego znajdują się dwie figury wykonane z drewna lipowego, płaskorzeźby świętych Apostołów Piotra i Pawła. W 2004 roku zostały poddane renowacji, wtedy okazało się, że pokryte są polichromią, powrócono do oryginalnej formy. U góry umieszczony jest obraz Matki Bożej Bolesnej z siedmioma mieczami. Organy elektroniczne firmy Johannus zostały zakupione 30 maja 1993 roku. Dzwony o masie 250 i 125 kg zostały odlane w firmie Kraszewskiego w Wągrowcu. Konsekrował je arcybiskup Władysław Ziółek. Droga Krzyżowa została wykonana z gipsu zbrojonego, po II wojnie światowej, o barwie ciemnego brązu.

Stary cmentarz żydowski w Łodzi – nieistniejący cmentarz żydowski na Bałutach przy ul. Wesołej w Łodzi. Kirkut został założony 4 kwietnia 1811 roku na gruntach odkupionych od Adama i Magdaleny Lipińskich – mieszczan łódzkich oraz sąsiadujących gruntów innych osób. Wcześniej zmarli łódzcy Żydzi grzebani byli na kirkutach w pobliskim Lutomiersku i Strykowie. Cmentarz pierwotnie miał powierzchnię 0,06 ha, ale już w latach 80. XIX wieku na powiększanej nekropolii brakowało miejsca. Pochowano tu wielu łódzkich kupców, nauczycieli, przemysłowców, działaczy społecznych i religijnych – w sumie ponad 13 tys. osób narodowości żydowskiej. Najsławniejszymi pochowanymi tam byli: rabin Chaskiel Naumberg, Pinkus Zajdler, Pinkus Sonenberg, Mojżesz Fajtłowicz, Lejzer Perlmutter oraz Kalman Poznański. Znajdowały się tam groby członków rodzin Silbersteinów, Prussaków, Rosenblattów. Ze względu na brak miejsca na pochówki, 30 września 1888 roku, Dozór Bóżniczy zwrócił się do prezydenta miasta Władysława Pieńkowskiego z prośbą o zezwolenie na powiększenie cmentarza lub założenie nowego. Ostatecznie cmentarz zamknięto 10 listopada 1892 roku. Po 1892 roku jednak sporadycznie odbywały się pogrzeby. Podczas wojny w 1914 roku, kiedy nowy cmentarz był niedostępny, chowano nadal na starym. Ostatniego pochówku przy Wesołej dokonano prawdopodobnie w 1922 roku. Pochowano wtedy Efraima Lande w ohelu jego ojca Symche Binema. W międzywojniu dom przedpogrzebowy pełnił funkcję szpitala dla chorych umysłowo. Funkcjonował on również podczas II wojny światowej. W 1942 roku nekropola przy ul. Wesołej została zdewastowana. Część macew zdemontowano i wykorzystano do utwardzania dróg. Prawdopodobnie części nagrobków z pierwszej żydowskiej nekropolii w Łodzi użyto do utwardzenia nawierzchni i wybrukowania podwórek m.in. przy ulicy Zgierskiej i Bazarowej. Szpital (dawny dom przedpogrzebowy) dla umysłowo chorych został zlikwidowany we wrześniu 1942 roku (chorych zamordowano w ośrodku zagłady w Chełmnie nad Nerem), a w opuszczonym budynku umieszczono resort stolarski. Ostatecznie cmentarz zlikwidowano w 1949 roku – w czasie budowy ulicy Zachodniej, a pozostały teren został przeznaczony przez ówczesne władze pod budowę domów. Likwidacja odbyła się niezgodnie z prawem, nie było ekshumacji szczątków pochowanych. Obecnie przez teren cmentarza przebiega zachodnia nitka ulicy Zachodniej, obok wybudowano bloki. Pamiątką po nekropolii są dziś fragmenty murów na tyłach kamienic przy ulicach Rybnej i Bazarowej. Przy ul. Rybnej znajduje się pamiątkowy obelisk z tablicą. Przy okazji remontów ul. Zachodniej i prac ziemnych na terenie osiedla przy tej ulicy ciągle odnajduje się szczątki ludzkie pochodzące z dawnego cmentarza, gdyż w latach 50. nie przeprowadzono ekshumacji zwłok.

Zbór Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan „Woda Życia” w Łodzi – ewangeliczna wspólnota chrześcijańska mająca siedzibę w Łodzi, przy ulicy Młynarskiej 64.

Synagoga przy ulicy Zgierskiej 32 – synagoga funkcjonująca niegdyś w Łodzi, przy Zgierskiej 32, w podwórzu. Podczas II wojny światowej niemieccy okupanci zdewastowali synagogę. Parterowy budynek wzniesiono na planie wydłużonego prostokąta. Do wnętrza prowadzi osobne wejście, zaakcentowane płytkim ryzalitem i skromnie dekorowane w części szczytowej. Budynek z wysokim podpiwniczeniem oraz niewielkim poddaszem. Okna wąskie i wysokie. Całość przykrywa jednospadowy dach. Obecnie wnętrze dzielą ścianki z dykty i służy ono celom mieszkalnym.

Wydział Sztuk Wizualnych Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi – jeden z czterech wydziałów Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Jego siedziba znajduje się przy ul. Franciszkańskiej 76 w Łodzi.