place

Ulica Wielopole w Krakowie

Ulice i place w Krakowie
UlicaWielopole WidokNaPołudniowyWschód Wesoła POL, Kraków
UlicaWielopole WidokNaPołudniowyWschód Wesoła POL, Kraków

Ulica Wielopole – ulica w Krakowie w dzielnicy I, na Wesołej. Wytyczona na terenie dawnej jurydyki Brzeg Miejski w XIX wieku. Nazwa ulicy pochodzi od folwarku Wielopolskich, który mieścił się na tych terenach. Nazwa używana od drugiej połowy XIX wieku.

Fragment artykułu z Wikipedii Ulica Wielopole w Krakowie (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Ulica Wielopole w Krakowie
Wielopole, Kraków Stare Miasto (Stare Miasto)

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Ulica Wielopole w KrakowieCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 50.058801 ° E 19.944124 °
placePokaż na mapie

Adres

Wielopole 8
31-072 Kraków, Stare Miasto (Stare Miasto)
województwo małopolskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

UlicaWielopole WidokNaPołudniowyWschód Wesoła POL, Kraków
UlicaWielopole WidokNaPołudniowyWschód Wesoła POL, Kraków
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Kinoteatr Uciecha
Kinoteatr Uciecha

Kino Uciecha – dawne krakowskie kino, istniejące od 1912 roku. Znajdowało się przy ulicy Starowiślnej 16 w Krakowie. Rozpoczęło działalność 7 grudnia 1912 roku. Secesyjne wnętrza z witrażem z głową Meduzy nad wejściem zaprojektował Henryk Uziembło. Było jednym z najstarszych kin w Krakowie. Mieściło ponad 600 widzów i przez wiele lat było największym kinem w mieście. Dopiero kino Kijów powstałe w 1967 roku pokonało je pod względem pojemności sali kinowej. Jako pierwsze z krakowskich kin 21 grudnia 1929 roku zastosowało aparaturę dźwiękową i pokazywało publiczności filmy dźwiękowe. Pierwszym wyświetlonym tu filmem dźwiękowym był Śpiewak jazzbandu, amerykański film muzyczny w reżyserii Alana Croslanda. Od 1989 było kinem prywatnym. Zostało zamknięte 27 grudnia 2001 z powodów finansowych. Przez kilka lat w pomieszczeniach zajmowanych przez kino działała jedna z krakowskich szkół wyższych. 16 marca 2009 Uciecha była reaktywowana – wznawiała działalność jako kinoteatr. "Uciecha" posiadała 2 sale: dużą na 300 miejsc, małą na 48 miejsc. Scena ma wymiary 9,5 m x 7 m. Kino miało profil studyjny – można było oglądać głównie klasykę filmową. Oprócz działalności kinowej Uciecha była także teatrem realizującym wiele form scenicznych: komedie, farsy a także recitale, kabarety, koncerty i musicale oraz przedstawienia familijne. Na początku 2011 kinoteatr został zamknięty. W budynku przy ul. Starowiślnej 16 po dawnym kinie "Uciecha" powstał klub muzyczny. Prowadzona była w 2012 „przebudowa i remont istniejącego lokalu muzyczno-rozrywkowo-gastronomicznego”.

Strażnica pożarnicza w Krakowie
Strażnica pożarnicza w Krakowie

Strażnica pożarnicza – wybudowana przy ulicy Westerplatte 19 (wówczas ul. Kolejowa) w latach 1877–1879 według projektu Macieja Moraczewskiego w stylu neogotyckim dla miejskiej zawodowej (w Krakowie od 1873 roku) straży pożarnej z inicjatywy Prezydenta Zyblikiewicza. O wielkim znaczeniu skutecznej obrony przeciwpożarowej świadczy fakt, iż budowa strażnicy uzyskała prymat w hierarchii ważności nad takimi inwestycjami, jak: Teatr im. Słowackiego, Collegium Novum czy wodociągi miejskie. W skład kompleksu budynków wchodziły: koszary oficerów i strażaków, pogotowie pożarnicze, garaże dla sikawek konnych i pojazdów strażackich, warsztaty, suszarnia węży, sala gimnastyczna i telegraf alarmowy. Wyposażenie jednostki uzupełniono o najnowszy wówczas sprzęt ratowniczy i pożarniczy: kilka sikawek 4-kołowych, 2-prądowych, kilka ręcznych drabin wysuwanych oraz drabinę mechaniczną. Cały kompleks zachował się do dzisiaj prawie w niezmienionym układzie, z przylegającym do ulicy budynkiem głównym z czerwonej cegły i z trzema symetrycznie rozmieszczonymi bramami. Została jedynie przebudowana jedna ze skrajnych bram, aby umożliwić wjazd współczesnym wozom bojowym, ponieważ budynek nadal jest wykorzystywany przez straż pożarną. Strażnica pożarnicza jest jednym z obiektów na trasie Krakowskiego Szlaku Techniki. W holu wyeksponowano sikawkę na konnym wozie strażackim.

Poczta Główna w Krakowie
Poczta Główna w Krakowie

Poczta Główna – dawny budynek poczty w Krakowie znajdujący się na rogu ulicy Wielopole 2 i ulicy Westerplatte 20, na Wesołej. Gmach został zaprojektowany przez wiedeńskiego architekta Friedricha Setza. Po adaptacji projektu przez Józefa Sarego, został wzniesiony w latach 1887–1889 przez Karola Knausa i Tadeusza Stryjeńskiego. Powstał jako monumentalny dwupiętrowy budynek w stylu neorenesansu północnego, a jego ryzalit wieżowy zwieńczono okazałą kopułą. Od 1899 roku jest główną siedzibą poczty w Krakowie. W 1909 roku zainstalowano w nim pierwszą na terenie dzisiejszej Polski automatyczną centralę telefoniczną o pojemności 3600 numerów. Był to system Almona Strowgera, ulepszony przez inż. Dietla z Austrii i inż. Czyżykowskiego z Polski. Ze względu na rosnące potrzeby powierzchniowe urzędu, w latach 1930–1931 budynek gruntownie przebudowano według modernistycznego projektu Fryderyka Tadaniera. Zlikwidowano kopułę, dobudowano dwie kondygnacje oraz budynek paczkarni na zapleczu, a fasadę ozdobiono kryształkowymi elementami. Zmodernizowano także wnętrza i wyposażenie. W 1933 roku uruchomiono międzymiastową centralę telefoniczną. Kolejna przebudowa miała miejsce podczas okupacji niemieckiej, wtedy m.in. zastąpiono istniejący budynek paczkarni obszernym pawilonem. Polski Urząd Pocztowy wznowił działalność 22 stycznia 1945. W okresie powojennym budynek poczty wielokrotnie modernizowano i remontowano. 18 lutego 1991 r. budynek wpisano do rejestru zabytków. Nieprzerwanie od 1991 roku jest on siedzibą Poczty Polskiej i Telekomunikacji Polskiej. Gruntowna przebudowa miała miejsce w latach 1993–1996, wówczas ryzalit narożny ponownie zwieńczono kopułą, tym razem postmodernistyczną, zaprojektowaną przez Z. Jasaka i J. Różańskiego, stanowiącą akcent dopełniający bryłę budynku. Wtedy też zainstalowano urządzenie synchronizujące zegar, działające w systemie DCF77. W 2019 roku Orange sprzedało budynek czeskiej firmie Zeitgeist Asset Management. Po tzw. „rewitalizacji” ma w nim powstać hotel.