Hungerford Bridge

Victoria Embankment – ulica w centralnym Londynie (Anglia), stanowiąca część Thames Embankment. Biegnie wzdłuż północnego brzegu Tamizy, od Pałacu Westminsterskiego do Blackfriars Bridge. Stanowi główną arterię komunikacji drogowej pomiędzy City of London a City of Westminster.

Embankment – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy City of Westminster i obsługująca cztery linie: Bakerloo Line, Northern Line, Circle Line oraz District Line. Jest jedną z dwóch stacji służących pasażerom chcącym dostać się z metra na dworzec Charing Cross lub odwrotnie. Stacja liczy sześć peronów. Rocznie korzysta z niej ok. 20 milionów pasażerów. Kilkakrotnie zmieniano jej nazwę, obecna funkcjonuje od 1976. Należy do pierwszej strefy biletowej.

Charing Cross – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy City of Westminster. Zatrzymują się na niej pociągi dwóch linii: Bakerloo Line oraz jednego z dwóch śródmiejskich odgałęzień Northern Line, które bierze od niej swą nazwę. W latach 1979–1999 stanowiła też południowy kraniec Jubilee Line, jednak po oddaniu do użytku nowego odcinka tej linii, została ona zupełnie wycofana z Charing Cross. Stacja nie posiada nadziemnego budynku – pasażerowie wchodzą na nią z poziomu ulicy bezpośrednio po schodach. Jedno z takich wejść znajduje się na Trafalgar Square. Jest także jedną z dwóch obsługujących dworzec kolejowy Charing Cross. Znajduje się w pierwszej strefie biletowej. Rocznie korzysta z niej ok. 22,3 mln pasażerów.

Igła Kleopatry (ang. Cleopatra′s Needle) – pochodzący ze starożytnego Egiptu obelisk znajdujący się w Londynie, w City of Westminster, nad Tamizą, na nabrzeżu Victoria Embankment. Napisy na obelisku umieścili Totmes III i Ramzes II w okresie egipskiego Nowego Państwa. W 1820 roku Muhammad Ali podarował obelisk Wielkiej Brytanii. Obelisk został sprowadzony do Londynu w 1878 roku. Jest jednym z dwóch obelisków nazwanych „Igłami Kleoparty” – drugi znajduje się w Central Parku, w Nowym Jorku.

Charing Cross Station – stacja kolejowa znajdująca się w centrum Londynu, w dzielnicy City of Westminster. Stacja została otwarta w 1864, obecnie posiada 6 peronów i obsłużyła w 2005 4,825 mln pasażerów. Poza godzinami szczytu, ze stacji odjeżdżają średnio 33 pociągi na godzinę. Operatorem większości z nich jest firma Southeastern, która jeździ stąd do następujących miast: Hastings Royal Tunbridge Wells Ramsgate Dover Margate Orpington Gravesend Gillingham Dartford Hayes Sevenoaks Ponadto ze stacji odjeżdżają średnio dwa pociągi na godzinę do Tattenham, których operatorem jest firma Southern.

London Eye (Londyńskie Oko), ukończone w 1999 r., nazywane również Millennium Wheel (Koło Milenijne) – koło obserwacyjne (diabelski młyn) znajdujące się w dzielnicy Lambeth w Londynie, na południowym brzegu Tamizy, między mostami Westminster i Hungerford. Zostało zaprojektowane przez Davida Marksa, Julię Barfield, Malcolma Cooka, Marka Sparrowhawka, Stevena Chiltona i Nica Baileya. Koło ma wysokość 135 metrów, a jego pełny obrót trwa około 30 minut. Na kole znajdują się 32 klimatyzowane kapsuły pasażerskie. Niewielka prędkość liniowa tych kabin (ok. 10 in/s) pozwala na zabieranie i wysadzenie pasażerów bez zatrzymywania koła. London Eye jest jedną z trzech budowli wybudowanych w Londynie z okazji nowego tysiąclecia, pozostałe to The O2 i The Millennium Bridge. Koło budowane było sekcjami, których części transportowane były rzeką Tamizą. Otwarcia dokonał premier Tony Blair dnia 31 grudnia 1999 roku, ale ze względu na problemy techniczne koło nie działało do marca 2000 roku.

Hotel Savoy – nazwa hoteli, z których pierwszym uruchomionym był Savoy Hotel przy Strand (Savoy Court) w City of Westminster w Londynie w roku 1889. Savoy Group, zarządzająca hotelami i restauracjami, była założona przez rodzinę zmarłego w 1901 impresario teatralnego Richarda D’Oyly’ego Carte’a. Pozostałe londyńskie hotele w tej sieci nosiły nazwy: The Berkeley, The Connaught i Claridge’s. Wysoka renoma londyńskiego hotelu Savoy spowodowała, że również w innych miastach na całym świecie zaczęły powstawać hotele o tej samej nazwie, co zapewniać miało podróżnym wysoki poziom świadczonych w nich usług. Obecnie hotele Savoy są własnością różnych grup inwestorskich, ale nazwa hoteli pozostała zachowana.

Royal Tank Regiment Memorial – pomnik znajdujący się w Londynie (Anglia), na połączeniu ulic Whitehall Place i Whitehall Court, w City of Westminster. Powstał celem upamiętnienia załóg służących w pułku Royal Tank Regiment, w czasie II wojny światowej. Wykonany został przez angielską rzeźbiarkę Vivien Mallock, na podstawie miniaturowej makiety autorstwa szkockiego artysty George'a Henry'ego Paulina. Pomnik odlany z brązu przedstawia pięcioosobową załogę brytyjskiego czołgu pościgowego Comet. Grupę tę stanowią: komandor (commander), strzelec (gunner), działonowy (hull machine gunner), ładowniczy (loader), oraz kierowca. Rzeźba przedstawia unikalne braterstwo, jakie istniało pomiędzy żołnierzami walczącymi w czołgach. Pomnik został odsłonięty 13 czerwca 2000 roku, przez królową Elżbietę II.

Pearson plc – brytyjskie wydawnicze i edukacyjne przedsiębiorstwo międzynarodowe z siedzibą w Londynie, w Wielkiej Brytanii. Założone zostało w latach 40. XIX wieku jako firma branży budowlanej, ale w latach 20. XX wieku przedsiębiorstwo przekształcono w wydawnictwo. Jest to największe na świecie przedsiębiorstwo edukacyjne, a także, m.in. w 2016 i 2017 roku, było największym na świecie wydawcą książek. W 2013 roku Pearson połączył własne wydawnictwo Penguin Group z należącym do niemieckiego koncernu Bertelsmann wydawnictwem Random House. W 2015 roku właściciel przedsiębiorstwa ogłosił, że profil jego działalności zostanie skupiony na edukacji (global learning services company). Podstawową giełdą, na której notowane są akcje firmy Pearson jest London Stock Exchange; wchodzi też w skład indeksu FTSE 100. Spółka jest notowana równolegle (secondary listing) na New York Stock Exchange w formie papieru wartościowego American depositary receipt.

Shell plc (wym. [ʃɛl], wcześniej Royal Dutch Shell plc) – brytyjski koncern petrochemiczny, zajmujący się głównie wydobywaniem gazu ziemnego i ropy naftowej oraz ich przesyłem, przetwórstwem, dystrybucją i sprzedażą.

Savoy Court – ulica w centralnym Londynie na terenie gminy City of Westminster. Jest to krótka ulica bez przejazdu, na której wprowadzono ruch prawostronny, w odróżnieniu od przepisów obowiązujących w Wielkiej Brytanii. Ulica znajduje się na terenie prywatnym, prowadzi od Strand do m.in. północnego wejścia Hotelu Savoy i do teatru Savoy. W pobliżu leży Waterloo Bridge, a najbliższą stacją metra jest Charing Cross. Savoy Court jest terenem prywatnym i nie muszą na nim obowiązywać przepisy dotyczące dróg i ulic publicznych. Tradycyjnie, od ponad stu lat londyńskie taksówki (London cabs) podjeżdżają pod Hotel Savoy po prawej stronie. Spowodowane jest to tym, aby szofer siedzący po prawej stronie mógł otwierać drzwi siedzącemu z tyłu pasażerowi bez obchodzenia dookoła pojazdu, a pasażer mógł udać się wprost do hotelu. Również powodem jest to, że po prawej stronie Savoy Court, wjeżdżając od Strand, znajduje się teatr, więc widzowie mogą przechodzić wprost z taksówki do wejścia teatralnego. Na ulicy znajdują się odpowiednie znaki poziome informujące o odmiennej organizacji ruchu w stosunku do ruchu lewostronnego.

Battle of Britain Monument – rzeźba znajdująca się w centralnym Londynie (Anglia) przy Victoria Embankment z widokiem na Tamizę. Powstała w hołdzie tym, którzy walczyli w bitwie o Anglię w 1940 roku, podczas II wojny światowej. Została odsłonięta 18 września 2005, w 65. rocznicę bitwy, przez Karola, księcia Walii i Kamilę, księżną Kornwalii, w obecności lotników, którzy brali udział w walkach. Co roku odbywają się nabożeństwa upamiętniające wydarzenia, pierwsze miało miejsce w 1943 roku w Katedrze św. Pawła, a kolejne w Opactwie Westminsterskim. Projektantem pomnika był Bill Bond, założyciel Battle of Britain Historical Society, który otrzymał później Order Imperium Brytyjskiego za swoje zasługi dla dziedzictwa. Bond zebrał również fundusze potrzebne na budowę. Koszt wyniósł 1,74 miliona funtów. Rzeźbę stanowi granitowy panel o długości 25 metrów, ozdobiony płaskorzeźbami, przedstawiającymi sceny z bitwy o Anglię. Najważniejszym elementem rzeźby są naturalnej wielkości figury lotników. Zewnętrzna część rzeźby wyłożona jest brązowymi tablicami, na których wypisane są nazwiska wszystkich lotników, biorących udział w bitwie po stronie aliantów. Autorem pomnika jest Paul Day, a architektami Donald Insall Associates. Pomnik został odlany przez Morris Singer, najstarszą na świecie odlewnię artystyczną, która odlała również wiele wybitnych rzeźb i posągów w Londynie i na całym świecie, w tym lwy i fontanny na Trafalgar Square.