Osiedle Śródmiejskie (Bielsko-Biała)

Synagoga Ahawat Tora w Bielsku-Białej (z hebr. „Miłości Tory”) – synagoga, która znajdowała się w Białej Krakowskiej (od 1951 roku dzielnica Bielska-Białej), przy ówczesnej ulicy Szpitalnej 5 (późniejsza ulica Dmowskiego). Zniszczona podczas II wojny światowej, następnie na jej miejscu powstał pawilon handlowy Ratuszowy.

Dwór Lipnicki (zwany także zamkiem bialskim) – późnoklasycystyczny pałac położony w centrum Bielska-Białej, w dzielnicy Biała Krakowska, przy ul. Żywieckiej. Powstał w 1596 r. Jako dwór starostów lipnickich, jednak jego obecny kształt w całości pochodzi z I poł. XIX w., kiedy był własnością Albrechta Habsburga. Od 1885 r. należy do Zgromadzenia Córek Bożej Miłości, pełniąc funkcję klasztoru oraz prowadzonego przez nie domu dla upośledzonych dzieci i kobiet. Pałac otacza zabytkowy park, wraz z którym tworzy zespół pałacowo-parkowy.

Plac Ratuszowy – plac w centrum Bielska-Białej, w historycznej dzielnicy Biała (administracyjnie: Biała Śródmieście), pomiędzy ulicą Dmowskiego, ulicą Stojałowskiego i rzeką Białą. Główną budowlą placu jest gmach ratusza, potrzebom Urzędu Miejskiego służą też przebudowane obiekty fabryczne w pierzei wschodniej.

Hotel Pod Orłem – neobarokowo–klasycystyczny czteropiętrowy gmach pełniący funkcję biurowca i pasażu handlowego, położony przy Placu Wolności (według numeracji przy ul. 11 Listopada) w Bielsku-Białej, w centrum historycznej Białej Krakowskiej.

Ratusz w Bielsku-Białej – neorenesansowy, zabytkowy ratusz położony przy Placu Ratuszowym w Bielsku-Białej, administracyjnie w granicach osiedla Biała Śródmieście i w obrębie ewidencyjnym Biała Miasto. Został zbudowany w latach 1895–1897 według projektu Emanuela Rosta juniora. Pierwotnie mieścił magistrat miasta Białej, Komunalną Kasę Oszczędności oraz kilkanaście innych bialskich instytucji, a także mieszkania urzędników. Od 1951 jest siedzibą Prezydenta Miasta, Rady Miejskiej oraz części wydziałów Urzędu Miejskiego w Bielsku-Białej.

Plac Wolności – plac w śródmieściu Bielska-Białej (w administracyjnej dzielnicy Biała Wschód), jeden z dwóch – obok placu Wojska Polskiego – rynków dawnego miasta Biała. Wytyczony został jako Nowy Rynek w latach 80. XVIII wieku.

Hala BKS Stal – hala widowiskowo-sportowa w Bielsku-Białej, w Polsce. Została wybudowana w latach 1985–1988 i zmodernizowana w 2006 roku. Położona jest obok Stadionu Miejskiego. Może pomieścić 1400 widzów. Swoje spotkania na obiekcie rozgrywają siatkarki BKS-u Stali Bielsko-Biała. Pomysł na budowę hali powstał w 1984 roku (korzystanie z użytkowanej dotąd hali przy ulicy Leszczyńskiej było utrudnione, gdyż znajdowała się ona na terenie jednostki wojskowej), a budowa ruszyła rok później. Obiekt powstał na bazie hali produkcyjnej Polsportu. Otwarcie hali sportowej miało miejsce 22 lipca 1988 roku.

Kinoteatr miejski – neobarokowo–secesyjny budynek, który znajdował się w centrum Bielsku-Białej, przy pl. Ratuszowym, w sąsiedztwie gmachu ratusza. Rozebrany w 1972 roku.

Muzeum Minerałów SKARBY ZIEMI – prywatne muzeum Piotra Kotuli z siedzibą w mieście Bielsko-Biała. Muzeum Minerałów Skarby Ziemi powstało w grudniu 2016 roku i zlokalizowane jest w centrum miasta. Zbiory prezentowane są w dwóch salach – głównej oraz mikroskopowej. Łączna powierzchnia Muzeum to około 75 metrów kwadratowych. Aktualnie w muzeum prezentowanych jest 800 okazów (ponad 550 rodzajów), podzielonych według klasyfikacji Hugo Strunza (pierwiastki rodzime, siarczki, halogenki, Ttlenki i wodorotlenki, węglany, borany, siarczany, wolframiany, fosforany, arseniany, wanadany, krzemiany, substancje organiczne). Ekspozycja prezentuje różnorodność minerałów i ich form krystalicznych. W kolekcji dominują krzemiany (głównie kwarce takie jak: ametyst, kryształ górski, kwarc dymny, awenturyn). Do najrzadszych okazów w muzeum należą: fersmit, kamacyt, rosenbuschyt, rutherfordyn, scainiit czy zalesiit. Podczas zwiedzania wyświetlany jest dydaktyczny film na temat minerałów i skał. Podczas filmu podświetlane zostają wybrane minerały. Małe okazy minerałów tzw. mikrominerały prezentowane są w sali mikroskopowej, w której minerały można oglądać w powiększeniu. W tej sali można również obserwować preparaty minerałów pod mikroskopem polaryzacyjnym. W specjalnej gablocie eksponowane są minerały świecące w świetle ultrafioletowym. Wstęp do Muzeum jest płatny. Muzeum jest obiektem całorocznym, czynnym codziennie oprócz niedzieli i świąt. Przy placówce funkcjonuje sklep oferujący biżuterię i minerały oraz pracownia szlifierska.

Kościół Opatrzności Bożej w Bielsku-Białej – zabytkowy kościół katolicki w Bielsku-Białej, znajdujący się w dzielnicy Biała Krakowska, przy pl. Opatrzności Bożej. Jest kościołem parafialnym (parafia Opatrzności Bożej) i należy do diecezji bielsko-żywieckiej (Dekanat Bielsko-Biała I – Centrum). Powstał w stylu późnobarokowym w latach 1760–1769 i był w XIX w. dwukrotnie przebudowywany.

Stadion Miejski w Bielsku-Białej (dawniej Stadion BKS Stal) – stadion piłkarski, mieszczący się w Bielsku-Białej, wybudowany w 1927 roku, zmodernizowany w latach 50. XX wieku. Pierwotnie pełnił funkcję zarówno stadionu piłkarskiego, jak i lekkoatletycznego. Budowa nowego stadionu rozpoczęła się w sierpniu 2012 roku. Oficjalnie została zakończona 30 czerwca 2015 roku, ale na skutek różnych opóźnień i zaniedbań oficjalne otwarcie miało miejsce 8 października 2016 roku na meczu Podbeskidzia Bielsko-Biała ze Stalą Mielec, mecz zakończył się wynikiem 0-1.

Parafia pw. Opatrzności Bożej w Bielsku-Białej – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w Bielsku-Białej. Należy do Dekanatu Bielsko-Biała I – Centrum diecezji bielsko-żywieckiej. Jest prowadzona przez księży diecezjalnych.