Rezerwat przyrody Zaborów im. W. Tyrakowskiego

Karolin – część wsi Otrębusy w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, w gminie Brwinów. W 1948 roku w Karolinie powstał Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze”, mający tu swoją siedzibę do dziś. Jego koncepcja artystyczna zakładała, że „Mazowsze” śpiewać ma folklorystyczny wariant repertuaru ludowego – przekomponowane przyśpiewki i pieśni tradycyjne i tańczyć choreograficzne układy nawiązujące do polskich tańców narodowych.

Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. Tadeusza Sygietyńskiego (PZLPiT „Mazowsze”) – jeden z największych polskich zespołów artystycznych odwołujących się do tradycji polskiej muzyki i tańca ludowego. Od 1948 siedziba zespołu mieści się w Karolinie (część wsi Otrębusy), przy ul. Świerkowej 2. W skład siedziby wchodzi pałac Karolin (Centrum Folkloru Polskiego „Karolin”), zabytkowy zespół pałacowo-parkowy, Gościniec „Mazowsze” (hotel i restauracja) oraz Europejskie Centrum Promocji Kultury Regionalnej i Narodowej „Matecznik-Mazowsze” zwane Salą Widowiskową.

Pałac Karolin w Otrębusach – zespół pałacowo-parkowy zaprojektowany przez prof. Czesława Domaniewskiego znajdujący się w Karolinie, w miejscowości Otrębusy, obecnie siedziba Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca "Mazowsze" im. Tadeusza Sygietyńskiego.

Kopana – część wsi Terenia w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, w gminie Brwinów.

Otrębusy – przystanek Warszawskiej Kolei Dojazdowej położony przy ul. Natalińskiej w Otrębusach. W roku 2022 dzienna wymiana pasażerska na przystanku wyniosła 1 000-1 500 osób.

Stara Wieś – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, w gminie Nadarzyn. Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie błońskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa warszawskiego.

Stara Wieś – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972. Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954 do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973, tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972. Gromadę Stara Wieś z siedzibą GRN w Starej Wsi utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski – w powiecie pruszkowskim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/15/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad Rusiec, Stara Wieś i Urzut, ponadto Urszulin z dotychczasowej gromady Terenia oraz kolonia Żabieniec z dotychczasowej gromady Młochów, ze zniesionej gminy Nadarzyn w tymże powiecie. Dla gromady ustalono 13 członków gromadzkiej rady narodowej. Gromadę zniesiono 1 stycznia 1958, a jej obszar włączono do gromady Nadarzyn w tymże powiecie.

Otrębusy – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, w gminie Brwinów. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa warszawskiego.

Otrębusy (do 30 XII 1962 Nowa Wieś) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972. Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954 do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973, tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972. Gromadę Otrębusy z siedzibą GRN w Otrębusach utworzono 31 grudnia 1962 w powiecie pruszkowskim w woj. warszawskim w związku z przeniesieniem siedziby GRN gromady Nowa Wieś z Nowej Wsi do Otrębusów i zmianą nazwy jednostki na gromada Otrębusy. 1 stycznia 1969 do gromady Otrębusy obszar zniesionej gromady Żółwin w tymże powiecie. Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej. Uwaga: Gromada Otrębusy (o innym składzie) istniała w powiecie pruszkowskim także w latach 1954–61.

Otrębusy – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972. Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954 do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973, tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972. Gromadę Otrębusy z siedzibą GRN w Otrębusach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski – w powiecie pruszkowskim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/15/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad Kanie, Otrębusy i Parzniew (z wyłączeniem parceli Parzniew) ze zniesionej gminy Helenów oraz kolonia Ołdakówka z dotychczasowej gromady Podkowa Leśna ze zniesionej gminy Podkowa Leśna w tymże powiecie. Dla gromady ustalono 15 członków gromadzkiej rady narodowej. 31 grudnia 1961 gromadę zniesiono, włączając jej obszar do gromady Nowa Wieś w tymże powiecie. Uwaga: Gromada Otrębusy (o innym składzie) istniała w powiecie pruszkowskim także w latach 1962–72.

Muzeum Polskiej Sztuki Ludowej w Otrębusach – muzeum mieszczące się w domu prof. Mariana Pokropka przy ul. Natalińskiej 15. Właścicielami są Marian, Stanisława, Agnieszka i Wojciech Pokropek. Profesor etnologii Uniwersytetu Warszawskiego Marian Pokropek od ponad 40 lat gromadzi zabytki sztuki ludowej: rzeźby, obrazy, gwizdawki, palemki, pisanki, wiklinowe koszyki, wyroby słomiane i wycinanki. Od 1996 roku działa muzeum w jego domu w Otrębusach. Muzeum odwiedzają wycieczki szkolne, turyści, etnografowie, zbieracze, także grupy polityków z różnych krajów czy hierarchowie kościelni. Od grudnia 2014 roku muzeum prowadzi wyłącznie działalność naukową i badawczą. Muzeum prezentuje zbiory i wypożycza eksponaty do innych placówek muzealnych i galerii. Właściciel muzeum nie umożliwia zwiedzania osobom indywidualnym oraz grupom wycieczkowym z wyjątkiem osób zainteresowanych badaniami sztuki ludowej.

Rezerwat im. Bolesława Hryniewieckiego – leśny rezerwat przyrody położony na zachodnim skraju uroczyska leśnego „Zaborów”, na terenie gminy miejskiej Podkowa Leśna, w powiecie grodziskim, w województwie mazowieckim. Został utworzony w 1977 r. z inicjatywy Witolda Tyrakowskiego. Zajmuje powierzchnię 24,17 ha (akt powołujący podawał 24,02 ha). Obejmuje jeden z najstarszych drzewostanów dębowo-sosnowych na Mazowszu. Rosnące w nim starodrzewy liczą sobie około 200 lat. Mieszkają tu lisy, sarny, zające, nietoperze, wiewiórki, krety, gniazdują sójki, kukułki, dzięcioły i drozdy. Ponadto kowaliki, gile, zięby, widywano także myszołowy. W runie występują gatunki charakterystyczne dla świetlistej dąbrowy – pięciornik biały, miodunka wąskolistna, janowiec barwierski i konwalia majowa. Rezerwat leży w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, w oddziałach leśnych Nadleśnictwa Chojnów. Nadzór sprawuje Regionalny Konserwator Przyrody w Warszawie. Na mocy planu ochrony ustanowionego w 2012 roku obszar rezerwatu jest objęty ochroną czynną. Rezerwat jest otwarty dla turystów, prowadzą przez niego trzy oznakowane piesze szlaki turystyczne (czerwony, żółty i zielony) oraz ścieżka rowerowa.