place

Wallraf-Richartz-Museum & Fondation Corboud

Artykuły z propozycjami tłumaczeńMuzea w KoloniiUniwersalny szablon cytowania – brak strony
Wallraf Richartz Museum 001
Wallraf Richartz Museum 001

Wallraf-Richartz-Museum & Fondation Corboud w Kolonii – jedno z największych muzeów w Niemczech. Mieści zbiory malarstwa i grafiki od średniowiecza do okresu międzywojennego. Kolekcja malarstwa średniowiecznego jest jedną z największych w Europie. Wśród niej znajdują się dzieła malarzy reprezentujących tzw. szkołę kolońską, m.in. Stefana Lochnera. Zbiory mieszczą się w czwartej w dziejach muzeum siedzibie, w centrum miasta niedaleko kolońskiego ratusza.

Fragment artykułu z Wikipedii Wallraf-Richartz-Museum & Fondation Corboud (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Wallraf-Richartz-Museum & Fondation Corboud
Obenmarspforten, Kolonia Altstadt-Nord (Innenstadt)

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Numer telefonu Strona internetowa Linki zewnętrzne Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Wallraf-Richartz-Museum & Fondation CorboudCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 50.937422 ° E 6.958481 °
placePokaż na mapie

Adres

Wallraf-Richartz-Museum & Foundation Corboud

Obenmarspforten 40
50667 Kolonia, Altstadt-Nord (Innenstadt)
Nadrenia Północna-Westfalia, Niemcy
mapOtwórz w Mapach Google

Numer telefonu

call+4922122121119

Strona internetowa
wallraf.museum

linkOdwiedź stronę

linkWikiData (Q700959)
linkOpenStreetMap (334084512)

Wallraf Richartz Museum 001
Wallraf Richartz Museum 001
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Katedra Kolońska
Katedra Kolońska

Katedra Kolońska (niem. Kölner Dom, wym. MAF: [ˌkœlnɐ ˈdoːm], posłuchaj, oficjalnie Hohe Domkirche St. Peter und Maria) – archikatedra, największy i najważniejszy kościół w niemieckiej Kolonii. W latach 1313-1782 świątynia była siedzibą biskupstwa, od 1795 do dziś arcybiskupstwa kolońskiego. Budowa obecnej gotyckiej świątyni rozpoczęła się w 1248 i trwała z przerwami ponad 600 lat do 1880. Usytuowana na miejscu rzymskiej świątyni z IV wieku i późniejszego kościoła z czasów karolińskich nieopodal rzeki Ren katedra kolońska ma 144 m długości i 86 m szerokości oraz wieże o wysokości 157,38 m Po ukończeniu wież (około 1870) katedra była najwyższą budowlą świata do 1884. Jest drugą co do wysokości gotycką budowlą sakralną na świecie (po katedrze w Ulm) i trzecią co do wielkości katedrą świata pod względem powierzchni (po katedrze Świętej Marii w Sewilli i katedrze Narodzin Świętej Marii w Mediolanie). Powierzchnia kościoła wraz z wieżami to 7000 m². W 1996 r. katedra została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Budowla jest wizytówką zarówno Kolonii, jak i całych Niemiec, masowo odwiedzaną przez pielgrzymów i turystów; w 2001 było to blisko 6 mln osób. W 2005 roku katedra była jednym z głównych punktów programu Światowych Dni Młodzieży pod przewodnictwem papieża Benedykta XVI. Budowę świątyni rozpoczęto nie tylko na potrzeby liturgiczne, lecz także dla umieszczenia w niej sprowadzonych z Mediolanu relikwii Trzech Króli. Wysokie prezbiterium jest ideowym nawiązaniem do średniowiecznych relikwiarzy. Relikwie uczyniły Kolonię ważnym ośrodkiem pielgrzymkowym w średniowieczu, obok takich miejsc jak Rzym, Jerozolima, Santiago de Compostela i Akwizgran. Pod względem architektonicznym katedra stanowi cenny przykład recepcji francuskiego gotyku katedralnego oraz rozpowszechnionej na terenie krajów Rzeszy metody wielokrotnego stosowania elementów wertykalnych wewnątrz i na elewacjach zewnętrznych. W XIX wieku była jednym z najważniejszych źródeł inspiracji dla architektury neogotyckiej. Ukończenie budowy kolońskiej katedry było cenną okazją do poznania średniowiecznej sztuki budowlanej, inspiracją dla kształtującego się w Niemczech romantyzmu, do kształtowania idei umocnienia niemieckiego katolicyzmu, głoszonych m.in. przez Augusta Reicherspergera. Wystrój wnętrza tworzy cenny zbiór sztuki średniowiecznej, nowożytnej i nowoczesnej. Spośród nich wyróżniają się dominujący nad gotyckim ołtarzem głównym z II poł. XIII w. relikwiarz Trzech Króli, przedromański krucyfiks Gerona, gotyckie ołtarze Świętej Klary z XIV w. oraz Ołtarz Patronów Miasta – drugi z nich jest dziełem Stefana Lochnera. Ponadto gotyckie rzeźby Marii, Jezusa, Apostołów oraz Madonny Mediolańskiej i Pięknej Madonny, gotyckie stalle, liczne witraże z XIII–XX w. Na wieżach katedry wisi dwanaście dzwonów, w tym cztery gotyckie z XIV i XV stulecia oraz największy bijący dzwon w Europie – Dzwon Świętego Piotra.